Βροντάει κι αστράφτει η Λιάκουρα, ρωτάει τα Καρκαβέλια…
-πούθε κλαρίνα παίζουνε, σιαπού βροντάν κουμπούρια
και πού ζουρνάδες κελαηδούν κι αντιλαλούν τα γέλια…
Τα Μέσα αποκρίθηκαν, τα Όξω απαντάνε….....
Στη Ζβάλα πέρα έχουνε, χαρές και πανηγύρια
μες στην Πλατεία της Κυριάς, τριγύρα στα πεζούλια
κι αντιλαλούν οι ρεματιές και σειούνται τα ελάτια
χοχλιούνται οι πετροπέρδικες, σκούζουν τ‘ αγριοπούλια…..
Βροντάει χοντρά ο τούμπανος, σαστίσανε τ’αγρίμια
κι όλο μεράκι ο ζουρνατζής, την πίπιζα παιδεύει
να ακολουθάει τον χορευτή, που κάνει τα τσαλίμια
και σα γεράκι αναπηδά, σαν τον αητό χορεύει…
Γλεντάει η Ζβάλα, χαίρεται, φεύγουν οι Τούρκοι αφέντες
που κάθησαν στο σβέρκο της, για τετρακόσια χρόνια
βροντάν τα παλιοκούμπουρα, που τα κρατούν λεβέντες
κρυφοκοιτάνε οι κοπελιές, με στήθια σαν τα χιόνια….
Κι απάν’ στο γέλιο στο χορό και στης χαράς το γλέντι
φανήκαν πέρα στον Πευκιά, δυό-τρείς Τουρκαρβανίτες,
ζυγώσανε σιγά – σιγά, φωνή μπήξαν μεγάλη
κι όλοι σωπάσανε κι ακούν, τι θέν’ οι Τσανταρμάδες…..
ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΟΣ:
Μπρε Σουβαλιώτες φίλοι μας, του Παρνασσού καμάρια
τί καρτεράτε εδώ σιαπάν και ψένετε κριάρια;
κάτω στον κάμπο ο Αγάς, κλήρο μοιράζει αράδα
χωράφια μαυροχώματα, σας προσκαλεί να πάτε,
τί θέλετε να πάρετε, που φεύγει απ’ την Ελλάδα…
ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΗΣ:
Και τί μας νοιάζει ορέ εμάς, δε θέλουμε χωράφια
έχουμ’ εμείς γερές βραγιές και του βουνού σκαλίδια…
κι όλα τα μαυροχώματα και τον Μεγαλοκύρη
να τους τα δώσει στο Δαδί, να βάζουνε ….κρεμμύδια…
ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΟΣ:
Μα είναι τζάνεμ’ διαταγή, είν’ όρντινο μεγάλο
να κατεβείτε ογλήγορα, για δε θα περιμένει…
Κι αφού θα είστε όλοι εκεί, θα δώσει το ρεγάλο
μ’ άμα δε συμμορφώνεστε, στέλνει τον Σεϊμένη….
ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΗΣ:
Ρε άντε χάσου από δώ και μη μας τα σκοτίζεις
και πες τ’ Αγά του κιαρατά, εδώ ‘χουμε γιορτάσι
κι αν επιμένει κι απειλεί, εμάς τους Σουβαλιώτες
να πάρει φόρα και να ΄ρθεί, τα αρχίδια να μας κλάσει…
ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΟΣ:
Μπρε παλιοπεζεβέγκηδες, σας λέω να μην αργείτε
και τα χωράφια τα καλά, θα πάρουν οι Δαδιώτες
κι όλον θα διαφεντεύουνε, τον κάμπο τον καλόνε
κι εσείς θα μείνετε ορέ, με τον ζουρνά στο χέρι….
ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΗΣ:
Ρε Γκέκα, ρε Τουρκαλβανέ, δε με ακούς που κρένω
σύρε και πες του παληοΑγά, πως από τη Σουβάλα
πεσκέσι θα του στείλουμε, τώρα που πάει στο διάολο,
τούτονε δω τον πούτσαρο, τ’ αρχίδια τα μεγάλα….
ΚΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΟΙ:
Χαιβάνια είσατε μωρέ, Ζβαλιώτες κερατάδες
εσείς θα μετανιώσετε, κακό της κεφαλής σας
εμείς τώρα θα φύγουμε κι εσείς μπρε φουκαράδες
θα μείνετε με τον χαβά, της μαύρης της ψωλής σας….
ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΕΣ ΕΝ ΧΟΡΩ:
Εμάς ρε Γκέκα μη μας κλαίς, φτάνει και περισσεύει
τ’ αυτάκια μας, της Λιάκουρας, τ’αγέρι να ακούνε
στους τουρκαλάδες και τ΄ Αγά, τραβάτε για να πείτε
πως απ’ τη Ζβάλα τους μηνάν, να παν να γαμηθούνε……
Έτσι έγινε τ’ ορκίζομαι, τ’ άκουσα με τ’ αυτιά μου,
απ’ τους γερόντους τους παλιούς, τους γεροΣουβαλιώτες
που μείνανε και σπείρανε, όλη την περηφάνεια
απάνω στις αητοφωλιές, στις σάρες, στις ξελάστρες
και δε πα να ΄μεινε ο καλός, ο κάμπος στους Δαδιώτες….
Γιάννης Αθ. Λαγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου