Στις Καρούτες Φωκίδας, στο ταπεινό και άσημο μέχρι τον Αύγουστο του 1944 αυτό χωριό, ο ΕΛΑΣ έδωσε και κέρδισε μια μεγάλη μάχη απέναντι στα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής. .....Απέναντι σε ένα στρατό που ήταν πανίσχυρος και πάνοπλος, οι αντάρτες νίκησαν με μόνο στήριγμα τη δύναμη της ψυχής τους και τη θέληση τους να δουν την Ελλάδα πραγματικά ελεύθερη.
Την 77η επέτειο της ιστορικής αυτής μάχης τίμησε το Παράρτημα Φωκίδας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, στην εκδήλωση που οργάνωσε την Κυριακή 1 Αυγούστου 2021 στην πλατεία του χωριού.
Η εκδήλωση άνοιξε με την ανάγνωση του ιστορικού της μάχης από την Ειρήνη Καραχάλιου. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Φωκίδας του ΚΚΕ, Αντώνης Αλεξός. Ακολούθησε το προσκλητήριο νεκρών της μάχης και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την κατάθεση στεφανιών από εκπροσώπους της Τομεακής Επιτροπής Φωκίδας του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, του Παραρτήματος Φωκίδας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και τον Πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Καρουτών.
Στην ομιλία του ο Α. Αλεξός, μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Οι 30 νεκροί μαχητές του ΕΛΑΣ δεν έχουν ανάγκη από μνημόσυνο, η θυσία τους, ο μαζικός λαϊκός ηρωισμός που έδειξαν, εκπέμπει ένα σπουδαίο μήνυμα: και σήμερα μπορεί ο λαός μας, ενωμένος μέσα από την Κοινωνική του Συμμαχία, να πετάξει στα σκουπίδια της Ιστορίας το καπιταλιστικό σύστημα, να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων.
Οι 30 νεκροί μαχητές του ΕΛΑΣ, όλοι όσοι έδωσαν στον αγώνα από το ποιο μικρό ως και τη ζωή τους ακόμα, έπραξαν το καθήκον τους, στάθηκαν όρθιοι όταν οι περιστάσεις το απαίτησαν, όλοι αυτοί κατανόησαν ότι ομορφιά του αγώνα είναι ακριβώς, η συνεπής αγωνιστική στάση με επίγνωση των συνεπειών. Τα άρματα που έλαμπαν στα χέρια τους και που τα πήραν με μάχη, τα κράτησαν και τα τίμησαν με πλήρη συνείδηση. Οι χιλιάδες απλοί άνθρωποι που ακολούθησαν το κάλεσμα του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, είδαν τη ζωή τους να αλλάζει μέσα από μια σύνθετη διαδικασία συνειδητοποίησης των πραγματικών τους συμφερόντων. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, τότε ήταν ξωμάχοι, φτωχοί αγρότες και μεροκαματιάρηδες με τις φαμίλιες τους, γονάτιζαν κάτω από τον ήλιο, υπόφεραν μέσα στη λάσπη και στο κρύο, είχαν το κεφάλι σκυμμένο και υπόμεναν την άχαρη στερημένη ζωή τους, σε αυτούς απευθύνθηκε ο Άρης Βελουχιώτης και οι άλλοι καπετανέοι για να ξεσηκωθούν. Σήμερα είναι όλοι αυτοί που βλέπουν το εισόδημα τους να τσακίζεται, αυτοί που πρέπει να βγάλουν το μήνα με 800 και 500 ευρώ, αυτοί που μένουν άνεργοι, οι οικογένειες που βλέπουν την επικαιρότητα και προβληματίζονται, αυτούς καλεί το ΚΚΕ και οι ταξικές δυνάμεις στο κίνημα, να οργανωθούν στα σωματεία και τους συλλόγους τους και να παλέψουν. Η αστική τάξη, δηλ. ο διαχρονικός αντίπαλος των ανθρώπων του μόχθου, επικροτεί μια ολιγάριθμή ελίτ δήθεν 'αρίστων' που σύμφωνα με το αφήγημα τους θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση και θα συμβάλλουν να έρθει κερδοφορία, παραλείπουν σκόπιμα ότι η έξοδος από την κρίση και η κερδοφορία θα αφορά αυτούς: τους αστούς και τους υπηρέτες τους, δεν θα αφορά την εργατική τάξη και το λαό. Εκεί που αυτοί βλέπουν κακομοιριά και ανικανότητα, εκεί που αυτοί βλέπουν υπάλληλους και εργάτες που δεν μπορούν τάχα να προκόψουν στη ζωή τους, το ΚΚΕ βλέπει δύναμη ανατροπής.
Το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα έχουμε αποφασίσει - και λίγο καιρό πριν στο 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ το κάναμε πληρέστερα - ότι θα δουλέψουμε συστηματικά και ακούραστα για να μεγαλώσει η οργάνωση των εργατών και του λαού. Θα δουλέψουμε συστηματικά και ακούραστα για να βάλουμε κι άλλα εμπόδια στη χειροτέρευση του εισοδήματος και της ζωής μας.
Η ένταση της επίθεσης που δεχόμαστε, μπορεί και πρέπει να βρει ένα ισχυρό ταξικό αντίβαρο, κι αυτό είναι η οργάνωση στον συλλογικό αγώνα. Είναι η μαζικοποίηση των σωματείων, η συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες, η συμμετοχή και φτιάξιμο Αγροτικών Συλλόγων, η συμμετοχή στους φοιτητικούς συλλόγους.
Στοχεύοντας τον αληθινό μας αντίπαλο: Το σύστημα, τους εκμεταλλευτές μας που κλέβουν τον πλούτο που εμείς παράγουμε, τα διεθνή τους επιτελεία, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις τους. Αυτοί μας έχουν κηρύξει πόλεμο. Αυτοί μας στερούν τα πραγματικά σύγχρονα δικαιώματα, τον σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, με 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο. Όπως μας στερήσαν το δικαίωμα στην καθολική δημόσια δωρεάν για όλους Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και στην θεραπεία».
Ολοκληρώνοντας πρόσθεσε:
«Το σημερινό σύστημα μπορεί μόνο να ανατραπεί και να αντικατασταθεί από ένα ανώτερο κοινωνικό σύστημα, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, όπου η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ο εργατικός έλεγχος και η συμμετοχή σε όλα τα όργανα εξουσίας, από κάτω προς τα πάνω, μπορεί να οδηγήσουν στην ευημερία του λαού, στην ειρήνη και την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Ποια συμμαχία έχει ανάγκη ο λαός, την συμμαχία των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων, ή την συμμαχία που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των φτωχών αυτοαπασχολουμένων και αγροτών; Ποιο κίνημα έχει ανάγκη ο λαός, ένα κίνημα επίθεσης και ανατροπής ή ένα κίνημα που θα στηρίζει μια κυβέρνηση είτε του ενός ή του άλλου πόλου, ένα κίνημα του λεγόμενου μικρότερου κακού;
Τι έχει ανάγκη σήμερα ο τόπος; Ανυπότακτους και χειραφετημένους αγωνιστές ή ένα κίνημα που θα παράγει ψηφοφόρους πότε για τον κεντροδεξιό και πότε για τον κεντροαριστερό πόλο;
Ο ΕΛΑΣ και ο ΔΣΕ διδάσκουν ταξική ανυποταγή και σύγκρουση.
Η εργατική τάξη δεν έχει πει την τελευταία της λέξη. Ο αγώνας που έχουμε μπροστά μας θα είναι δύσκολος αλλά αναγκαίος όσο ποτέ πριν. Εξαρτάται από όλους μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου