Οργανισμός Αστικών συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης. Μία παγκόσμια πρωτοτυπία!

Ο ΟΑΣΘ ιδρύθηκε το 1957 και το συγκοινωνιακό έργο ανέλαβαν αυτοκινητιστές. Από το 1957 και για πάρα πολλά χρόνια υπήρχε το παράδοξο που είναι και παγκόσμια οικονομική πρωτοτυπία.....

Το ελληνικό δημόσιο αναλάμβανε τη χρηματοδότηση του ΟΑΣΘ όπου μέσα στα έξοδα και στον προϋπολογισμό του περιλαμβάνονταν σταθερά και τα κέρδη των μετόχων. Πολύ απλά εάν είχες καταθέσει μετοχικό κεφάλαιο εκατό ευρώ και το ποσοστό των κερδών οριζόταν στο 15% με συμβάσεις που υπέγραφε ο ΟΑΣΘ με το δημόσιο, αυτό το 15% ότι και να γινόταν εσύ ως μέτοχος θα το έπαιρνες. Βέβαια για πολλά χρόνια με απανωτές συμβάσεις το 15% έφθασε να γίνεται και 150% υπεραπόδοση. 

Είναι χαρακτηριστικό πως το 2013 στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης ο μέτοχος του ΟΑΣΘ είχε υπεραπόδοση 93%. 

Συνολικά μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια τα οποία πλήρωνε το ελληνικό δημόσιο. 

Ήταν η πιο σίγουρη επιχειρηματική δραστηριότητα στον κόσμο. Η αξία των μετοχών του ΟΑΣΘ κάποια στιγμή εκτινάχθηκε στα ύψη. Η πραγματική αξία του 25% μίας μετοχής κυμαίνονταν από 80-100.000 ευρώ. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν γιατί μιλάμε για ένα παράκεντρο οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας

Το 2007 υπογράφεται μία συμφωνία colpo grosso. Μία συμφωνία όπου προσδιορίζεται η λύση του ΟΑΣΘ με την υπάρχουσα μορφή, δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση και του τελευταίου έργου του Μετρό. Χωρίς σαφές χρονικό όριο όπως προβλέπει το κοινοτικό δίκαιο. Αυτό εξηγεί και το λυσσαλέο μένος των μετόχων του ΟΑΣΘ για το έργο κατασκευής του Μετρό. 

  Ο ΟΑΣΘ είχε συστήσει ένα συνεταιρισμό μετόχων τον περιβόητο «Ηρακλή» ο οποίος νοίκιαζε στον ΟΑΣΘ τα δύο αμαξοστάσια και το κεντρικό κτίριο. 

Οι εγκαταστάσεις αυτές κατασκευάστηκαν με χρήματα του ΟΑΣΘ, αλλά η χρήση και η κυριότητα των εγκαταστάσεων μεταφέρθηκε κάποια στιγμή στο συνεταιρισμό και ο συνεταιρισμός στη συνέχεια τα νοίκιαζε στον ΟΑΣΘ σε τιμές αγοράς. 

Γιάννης Κερνάει….Γιάννης Πίνει

Μετά έχουμε απορίες γιατί χρεοκοπήσαμε...