Παλιό
τραγούδι κι άγιασε
απ' την πολλή αγάπη
έγινε ρούχο του φτωχού
του μόνου συντροφιά....
Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει
τα χρόνια μου δεν ξέρω
ποιος ξέρει πότε ράγισε
πρώτη φορά καρδιά .
απ' την πολλή αγάπη
έγινε ρούχο του φτωχού
του μόνου συντροφιά....
Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει
τα χρόνια μου δεν ξέρω
ποιος ξέρει πότε ράγισε
πρώτη φορά καρδιά .
Στίχοι:
Φάνης Καβαδάς
Μουσική:
Μιχάλης Νικολούδης
Πρώτη
εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης
-Nυχτα
στο Αιγαιο 2006-
Παλιό
τραγούδι κι άγιασε
απ' το
πολύ
το δάκρυ
στην
πλάτη
του φορτώθηκε
του κόσμου τον καημό
Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει
πατρίδα
πια
δεν έχω
καμιά
πατρίδα
δεν χωρά
ολόκληρο
ουρανό
Βαφτίστηκα
στο άχτι σας
στην
πίκρα,
στο γινάτι σας
και πιο
ψηλά ανεβαίνω
Είμαι
το πρώτο
γάλα σας
η μυρωδιά της μάνας σας
γι' αυτό σας ανασταίνω
Παλιό
τραγούδι κι άγιασε
απ' την
πολλή
αγάπη
έγινε
ρούχο του φτωχού
του μόνου συντροφιά
Κι αν το ρωτήσεις θα σου πει
τα χρόνια μου δεν ξέρω
ποιος
ξέρει πότε
ράγισε
πρώτη
φορά καρδιά
Βαφτίστηκα
στο άχτι σας
στην
πίκρα,
στο γινάτι σας
και πιο
ψηλά ανεβαίνω
Είμαι
το πρώτο
γάλα σας
η μυρωδιά της μάνας σας
γι' αυτό σας ανασταίνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων του Πολύδροσος Παρνασσού.
Διατηρήστε τα σχόλιά σας ευγενικά, πολιτισμένα και ουσιώδη. Σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο ή προσβολές θα διαγράφονται.
Παρακαλούμε, διαβάστε την Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων πριν σχολιάσετε. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.