ΠΕΡΙ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ» ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Μπροστά στις επικείμενες εκλογές, είμαστε όλοι μάρτυρες ενός απίστευτου «πάρε-δώσε» μεταξύ τοπικών «παραγόντων».

Άνθρωποι που μέχρι χθες αναφέρονταν με τα χειρότερα λόγια για κάποιο συνδυασμό,....

μεταπηδούν εν μια νυκτί και μάλιστα με πλήθος εγκωμίων για τον υποψήφιο δήμαρχο και τη παράταξη, που μέχρι χθες χλεύαζαν. Δημιουργούνται ολιγοήμερες παρατάξεις, που προφανή στόχο έχουν την ένταξη τους σε κάποια άλλη παράταξη (με καλύτερους όρους). Μαζεύονται τα «ορφανά» άλλου συνδυασμού και φτιάχνουν δικό τους συνδυασμό, μην τυχόν και μπορέσουν να εκλεγούν κάποιοι από αυτούς δημοτικοί σύμβουλοι, στελέχη κομμάτων μεταπηδούν από παράταξη σε παράταξη με μεγάλη ευκολία.

Και όλα αυτά για το «καλό του τόπου και των χωριών μας», με το κουστούμι βεβαίως των «ανεξάρτητων».

Τι σημαίνει ανεξάρτητος υποψήφιος;

Όπως κάθε άνθρωπος έτσι και κάθε υποψήφιος έχει ένα κεφάλι και ένα μυαλό. Με αυτό σκέφτεται και αποφασίζει σε πιο κόμμα θα ενταχθεί, ποιο κόμμα θα ψηφίζει, ποιο κόμμα θα υποστηρίζει, εάν θα συμμετέχει στα κοινά, εάν θα παρακολουθεί τα δρώμενα από τη πολυθρόνα του σπιτιού του ή από τη καρέκλα του καφενείου, εάν έχει τη διάθεση και το τσαγανό να συγκρουστεί με το σημερινό σύστημα διακυβέρνησης και άλλα πολλά.

Ότι και να σκέφτεται και ότι απαντήσεις δίνει ο καθένας στα παραπάνω, το μόνο σίγουρο είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτών του Δήμου Δωρίδας ζει μια ζοφερή πραγματικότητα.

Τι συνθέτει τη λεγόμενη «καθημερινότητα»; Η μη κάλυψη λαϊκών αναγκών σε Υγεία, Πρόνοια, η ανεργία, η εργασιακή ανασφάλεια, η υποβάθμιση περιοχών, η εμπορευματοποίηση των πάντων, η φοροληστεία, οι ελλείψεις υποδομών σε ζητήματα που αφορούν την προστασία της ζωής του λαού και άλλα πολλά συνθέτουν τα προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι, οι επαγγελματίες, οι νέοι, οι γυναίκες. Ποιος είναι ο χαρακτήρας όμως αυτών των προβλημάτων; Είναι αποτελέσματα ανικανότητας, κακής διαχείρισης, αδιαφορίας; Εκλέγουμε πάντοτε τους χειρότερους; Χωρίς να αγνοήσουμε και τέτοιες πλευρές, η ουσία είναι ότι όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα βρεις από κάτω τα βασικά κεντρικά πολιτικά προβλήματα. Ακόμα κι αυτή η ανικανότητα και η αδιαφορία κυβερνήσεων και τοπικών αρχόντων είναι επιλεκτική. Όταν πρόκειται για την υλοποίηση πολιτικών που συμφέρουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι ικανότατοι (βλ. τοποθέτηση ανεμογεννητριών). Στην πραγματικότητα, η ικανότητά τους στην υλοποίηση της πολιτικής υπέρ των κερδών των επιχειρήσεων έχει ως αποτέλεσμα η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία να ζει έναν Γολγοθά στη λεγόμενη καθημερινότητά της. Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα: Τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια, κάθε προϋπολογισμός δήμου ή Περιφέρειας, κάθε Τεχνικό Πρόγραμμα, καταρτίζεται με συγκεκριμένες κατευθύνσεις που στέλνονται με εγκυκλίους και υπουργικές αποφάσεις προς τους δήμους και τις Περιφέρειες. Οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ προβλέπουν «πάγωμα» προσλήψεων, περικοπές χρηματοδότησης που έχουν ξεπεράσει πλέον το 70%, δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων των δήμων ως εγγύηση προς τους δανειστές για το δημόσιο χρέος, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς από τους δήμους. Όλα αυτά «περνούν» και υλοποιούνται κατά γράμμα από εκείνους τους εκλεγμένους στα όργανα της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης που είτε ως κομματικοί, είτε ως δήθεν ακομμάτιστοι και ανεξάρτητοι υπηρετούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ για τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, τη λογική οφέλους - κόστους, τις κατευθύνσεις για ευέλικτες εργασιακές σχέσεις.

Στη σημερινή λοιπόν συγκυρία, όπου τα νοικοκυριά δεινοπαθούν να τα βγάλουν πέρα, έρχονται τα στελέχη των κομμάτων που ευθύνονται για αυτή τη τραγική κατάσταση, (ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ-ΚΙΔΗΣΟ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) ντύνονται τη προβιά του ανεξάρτητου  από τα κόμματα τους και ζητάνε τη ψήφο για να μας λύσουν τα προβλήματα που τα κόμματα τους δημιούργησαν!!!

Νομίζω ότι ακόμα και αυτοί που τελικά θα τους ψηφίσουν καταλαβαίνουν την υποκρισία και το παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες τους. Ίσως το μόνο θετικό είναι, ότι καταλαβαίνοντας   την απέχθεια του κόσμου για τα κόμματα και τις πολιτικές που τον έφεραν σε αυτό το σημείο, προεκλογικά προσπαθούν να τα κρύψουν πίσω από τη θολούρα της «ανεξαρτησίας».

Από τη μία σαν στελέχη, μέλη, οπαδοί των παραπάνω κομμάτων αγωνίζονται με αυταπάρνηση να ανεβούν τα ποσοστά των κομμάτων τους που μας άλλαξαν τη ζωή μας και από την άλλη μας καλούν στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές να μη ψηφίσουμε με κριτήριο τη ζωή μας και την εμπειρία μας.

Τελικά νομίζω ότι όλοι αυτοί οι «ανεξάρτητοι», ανήκουν όλοι στο ίδιο μεγάλο κόμμα, που τους χωρά όλους. Αυτό το κόμμα, που λέει ναι στην Ε.Ε, ναι στο ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνους, ναι στο μεγάλο κεφάλαιο ντόπιο και ξένο, που δεν έχει ένα όνομα, αλλά θα μπορούσε ο καθένας να διαλέξει ένα όνομα που θα ήθελε: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΙΝΑΛ, ΚΙΔΗΣΟ ή ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό εξηγείται η μετακίνηση των στελεχών αυτών των κομμάτων με τέτοια μεγάλη ευκολία.

Αν αναλογιστούμε όλα τα παραπάνω, μπορούμε να δούμε και πιο καθαρά το πώς συνδέεται η ψήφος στον δήμο και την Περιφέρεια με την ψήφο για το Ευρωκοινοβούλιο και το ελληνικό Κοινοβούλιο. Όταν, για παράδειγμα, έναν εργαζόμενο τον απασχολεί το τοπικό πρόβλημα «όποτε βρέχει πλημμυρίζω», πρέπει να αναλογιστεί ότι η επίλυση αυτού του «τοπικού» προβλήματος σκοντάφτει: Στην ανυπαρξία αντιπλημμυρικών έργων στον δήμο του με ευθύνη της διοίκησης του δήμου, στην ανυπαρξία ενιαίου αντιπλημμυρικού και ολοκληρωμένου σχεδίου στην Περιφέρεια όπου ανήκει ο δήμος του με ευθύνη της διοίκησης της Περιφέρειας, στο ότι το αντιπλημμυρικό έργο που πρέπει να γίνει δεν χρηματοδοτείται από το κράτος, γιατί προτεραιότητα είναι η χρηματοδότηση έργων που φέρνουν κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο και σε τελική ανάλυση, στο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει κρίνει ως επιλέξιμο αυτό το έργο γιατί επίσης δεν αποτελεί «κερδοφόρα επένδυση» στη λογική κόστους - οφέλους για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτή ήταν η επίσημη απάντηση στο Ευρωκοινοβούλιο ερώτησης του ΚΚΕ. Επομένως, είναι βασικό στις κάλπες, όλος ο λαός να πάει με κριτήριο τη ζωή τους, τις ανάγκες τους και έχοντας καθαρό το ποιον έχουν απέναντί τους.

Οι ταυτόχρονες κάλπες λοιπόν, πρέπει να γίνουν ευκαιρία  να δοθεί ταυτόχρονη απάντηση σε όλους τους κρίκους εκπόνησης και υλοποίησης της αντιλαϊκής αντεργατικής επίθεσης. Και για να πιάσει τόπο η ψήφος  των λαϊκών στρωμάτων, πρέπει αυτή η απάντηση να είναι ενιαία. Κι επειδή οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους γνωρίζουν όλα αυτά από πρώτο χέρι, πρέπει στις εκλογές στις κοινότητες, στους δήμους και τις Περιφέρειες να ρίξουν το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης», στις ευρωεκλογές και τις βουλευτικές εκλογές -όποτε κι αν γίνουν- το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Να δυναμώσουν τον μοναδικό πόλο της αντίστασης και της προοπτικής για τον λαό. Να δυναμώσουν αυτούς που δεν φοράνε «φερετζέ», που δείχνουν τις αιτίες των λαϊκών προβλημάτων και προτείνουν ριζικές λύσεις χωρίς συμβιβασμούς και μισόλογα.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ  ΧΡΗΣΤΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ  με τη ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ