Παράρτημα Λαμίας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ - Απριλίου 1967 – 21 Απρίλη 2019

Η 52^η επέτειος από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21^ης Απριλίου 1967 αποτελεί για τον ελληνικό λαό ευκαιρία να θυμηθεί  - οι νεότεροι να γνωρίσουν- τα ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης,.....

να τιμήσει την προσφορά και τη θυσία όσων με κάθε τρόπο συμμετείχαν στην αντιδικτατορική πάλη και -ακόμα πιο σημαντικό- να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα που θα τον βοηθήσουν να παλέψει πιο αποτελεσματικά για την αποτροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και την ανατροπή της σημερινής κατάστασης προς όφελός του.

Η δικτατορία των συνταγματαρχών γεννήθηκε μέσα στην κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος και με στόχο να το βγάλει από αυτή. Οι ίδιοι οι πραξικοπηματίες δεν είχαν ενιαία αντίληψη και εξαρχής καθαρό στις λεπτομέρειές του αυτό που επιδίωκαν να φέρουν, καθώς και το χρόνο πραγματοποίησής του. Ωστόσο, επιδίωξή τους ήταν: Να διαμορφωθεί ένα «υγιές» πολιτικό σύστημα, «σύγχρονο», σαφώς αντικομμουνιστικό, με βασικό πυλώνα του την «εθνικόφρονα» παράταξη και με χαρακτηριστικά «αστυνομικού κράτους». Στο πλαίσιό του θα εναλλάσσονταν στην κυβερνητική εξουσία τα αναμορφωμένα αστικά κόμματα, ενώ θα ήταν κατοχυρωμένος και ο παρεμβατικός ρόλος του στρατού στις πολιτικές εξελίξεις.

Η 7χρονη χούντα είχε την ανοχή και τη στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Υπηρέτησε τους σχεδιασμούς τους και άνοιξε το δρόμο για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.

Παράλληλα εκπρόσωποι της αμερικάνικης ηγεσίας κρατούσαν επαφή με τους ηγέτες των ελληνικών κομμάτων που είχαν ταχτεί κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, με στόχο την «ομαλή» μετάβαση προς την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, όταν «ωρίμαζε» ο καιρός.

Με το ξεκίνημα του πραξικοπήματος η πρωτοπορία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, χιλιάδες αγωνιστές, βρέθηκαν κρατούμενοι σε όλη την Ελλάδα. Στη συνέχεια εξορίστηκαν στη Γυάρο, στη Λέρο, στην Αλικαρνασσό, στον Ωρωπό και αλλού. Με την επιβολή του στρατιωτικού νόμου συστάθηκαν 10 έκτακτα στρατοδικεία σε ισάριθμες πόλεις.

Πραγματοποιήθηκαν μαζικές εκκαθαρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις(αποτάχτηκαν 3.000 στελέχη), στη Δικαιοσύνη, στην Παιδεία και άλλους κλάδους της Δημόσιας Διοίκησης. Διείσδυσαν πράκτορες σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, στην Παιδεία, στα μέσα μεταφοράς κ.ά.   

Τελειοποιήθηκαν οι μέθοδοι παρακολούθησης, δίωξης, συλλήψεων και βασανιστηρίων. Επιταχύνθηκαν οι φυλακίσεις αγωνιστών με την ασταμάτητη δράση των έκτακτων στρατοδικείων. Απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις, οι κινητοποιήσεις και  η λειτουργία των συνδικάτων χαροποιώντας την εργοδοσία.

Επιβλήθηκε λογοκρισία στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στη μουσική και τα τραγούδια, ενώ καταρτίστηκαν και πίνακες απαγορευμένων βιβλίων. Με την Θ΄ Συντακτική Πράξη όλοι οι εκπαιδευτικοί κρίνονταν με βάση τη νομιμοφροσύνη τους προς την «εθνοσωτήριον επανάστασιν».

Όμως η αντιδικτατορική πάλη όχι μόνο δεν σταμάτησε, αλλά οξύνθηκε στη χώρα και, ακόμα περισσότερο, στο εξωτερικό. Για να περιορίσουν τις διεθνείς μαζικές λαϊκές πρωτοβουλίες οι δικτάτορες εξέδωσαν Συντακτική Πράξη λύνοντας τα χέρια του υπουργού Εξωτερικών να στερεί την ιθαγένεια από Έλληνες κατοίκους του εξωτερικού, μέχρι και να δημεύει όλη την περιουσία τους στην Ελλάδα.  

Η αντιδικτατορική πάλη του λαού, η διεθνής αλληλεγγύη, η καπιταλιστική κρίση του 1970, η αύξηση της επιθετικότητας και η ανάγκη προώθησης των σχεδίων των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΟΚ στην περιοχή οδήγησαν τη δικτατορία στην κατάρρευση.

Η αποκατάσταση της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και των δυνάμεών της συνέχισε στον ίδιο δρόμο της καπιταλιστικής παραγωγής που υπηρέτησε και η χούντα. Στα 52 αυτά χρόνια βάθυνε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, πρώην αριστεροί και λιποτάκτες της ταξικής πάλης έφεραν το λαό μας στην αφόρητη κατάσταση που βιώνει σήμερα.

Με την πολιτική τους έδωσαν αέρα στα πανιά του φασισμού, των ρατσιστών, των νεοναζί της Χ.Α. και άλλων εθνικιστικών παραφυάδων, υμνητών και νοσταλγών της 21^ης Απριλίου. Τα αστικά κόμματα μαζί με τα αφεντικά τους, τους κεφαλαιοκράτες, αποτελούν τους «πολιτικούς χορηγούς» του φαιοπράσινου βούρκου κι ας παριστάνουν ορισμένοι ότι στήνουν «προοδευτικό - αντιακροδεξιό μέτωπο» στην Ελλάδα και στην «Ευρώπη».  

Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ούτε η ΝΔ αποτελούν αντίπαλο δέος για τους φασίστες. Η εγκληματική τους δράση απέναντι στο ταξικό εργατικό κίνημα, απέναντι στο ΠΑΜΕ και στους κομμουνιστές μαρτυράει το ποιόν των τελευταίων. Τα εγκλήματά τους συνιστούν υλοποίηση του προγράμματός τους.  Γι’ αυτό πρέπει να δυναμώσει η ταξική πάλη. Να ενισχυθούν τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης και του ΚΚΕ στις ερχόμενες εκλογές, σε όλες τις κάλπες. 

Ως Παράρτημα Λαμίας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ τιμάμε την αντιδικτατορική πάλη του λαού, τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση των αγωνιστών, την προσφορά των παλαιότερων και ορισμένων σημερινών μελών μας. Τιμάμε το ΚΚΕ και την ΚΝΕ που πρωτοστάτησαν τότε. Τιμάμε την προσφορά και τη μνήμη των θυμάτων της χούντας, των αξιωματικών που πάλεψαν ενάντιά της, βασανίστηκαν και αποτάχτηκαν, όλων των αντρών και γυναικών που φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, υπέστησαν βασανιστήρια και γενικά έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην πάλη κατά της δικτατορίας. Αποτέλεσαν τη συνέχεια της ασταμάτητης εργατικής, λαϊκής πάλης στον 20ό αιώνα, στον αγώνα για την κοινωνική πρόοδο και λαϊκή ευημερία, για συνδικαλιστικές και γενικότερα δημοκρατικές ελευθερίες, για το δικαίωμα να αποφασίζει ο λαός με κριτήριο το δικό του συμφέρον.

Μελετάμε την ιστορία και τη μεταδίδουμε. Με την πολύτιμη πείρα της, συνεχίζουμε. Αγωνιζόμαστε ενάντια στη δικτατορία της αστικής τάξης είτε με τον κοινοβουλευτικό μανδύα είτε με τον απροκάλυπτο φασισμό. Και σε συνθήκες ειρήνης και σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Μια διαφορετική κοινωνία απαλλαγμένη από πολέμους και εκμετάλλευση περιμένει το λαό μας, τους λαούς να την κατακτήσουν.