Η οργάνωση της πρόληψης στη δασοπροστασία αποτελεί το βασικότερο εργαλείο αντιμετώπισης των πυρκαγιών.

Στην ημερίδα που διοργάνωσε η Διεύθυνση Δασών Νομού Ευβοίας και το Δασαρχείο Λίμνης στο Δασικό Χωριό των Παπάδων, με θέμα: “ Διατήρηση της υγείας και της ζωτικότητας των Δασικών Οικοσυστημάτων”, .....

παραβρέθηκε ο Τέως Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης &Τροφίμων και βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Εύβοιας, Βαγγέλης Αποστόλου. Στην ομιλία του τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:

“Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση.

Επιτρέψτε μου μια ιδιαίτερη αναφορά στους ερευνητές, επιστημονες, ομιλητές της εκδήλωσης με τους οποίους μέχρι χθες είχα μια καλή συνεργασία, αφού το Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ-Δήμητρα, που υπηρετούν, εποπτεύεται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων. Η συνεργασία μαζί τους ήταν τέτοια που απαντούσε στο ζητούμενο σήμερα, ιδιαίτερα για τον πρωτογενή τομέα, την εφαρμοσμένη έρευνα. Αυτο υπηρετούν και οι σημερινές ομιλίες.

Επιτρέψτε μου επίσης μία ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα της δασοπυρόσβεσης.

Όταν έγινε η μεταφορά το 1998 της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία ήμουν βουλευτής του Συνασπισμού (ΣΥΝ). Αντέδρασα τότε όχι μόνο γιατί προέβλεψα τις καταστροφικές συνέπειες που θα ακολουθούσαν, αλλά και γιατί ήμουν σίγουρος ότι θα έφερνε την απομάκρυνση της Δασικής Υπηρεσίας από ένα γνωστικό αντικείμενο, χωρίς να υπάρχει διάδοχη κατάσταση και ταυτόχρονα θα παρέσυρε προς την ίδια κατεύθυνση και τους κατοίκους των παραδασόβιων περιοχών. Η λειτουργία αυτή είχε ως αποτέλεσμα την  εξαφάνιση της πρόληψης και τη θεοποίηση της καταστολής, ειδικά της εναέριας.

Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει την αναγκαιότητα ύπαρξης αρκετών εναέριων και επίγειων μέσων καταστολής.

Δε μπορεί όμως αυτή η προσέγγιση να αναιρεί, μέχρι του σημείου της κατάργησης, την πρόληψη, ως το βασικό εργαλείο υπεράσπισής του δασικού οικοσυστήματος.

Η Πυροσβεστική Υπηρεσία όντως έχει δώσει μεγάλες μάχες όλα αυτά τα χρόνια στην καταστολή, αλλά δεν ασχολήθηκε ποτέ σχολαστικά με την πρόληψη, οπως το ίδιο γίνεται με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Δυστυχώς στα 20 χρόνια ζήσαμε τραγωδίες και μεγάλες καταστροφές. Οφείλουμε πρώτα να απαντήσουμε στους νεκρούς του Μάτι και στους συγγενείς τους, για πολλά, μα πάνω από όλα την αναγκαιότητα αλλαγής του μοντέλου της δασοπυρόσβεσης.

Θεωρώ πολύ σημαντικό ότι έχει ξεκινήσει η σχετική συζήτηση. Είναι επίσης θετικό ότι σύντομα θα ασχοληθεί με το θέμα και η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, μιας και η επιτροπή δεσμεύτηκε για την οργάνωση άμεσα της σχετικής συζήτησης.

Έχω την πεποίθηση ότι και το Πόρισμα της ομάδας εργασίας που ο Πρωθυπουργός έχει συστήσει θα βάλει ζήτημα της επανεξέτασης.

Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει κι εμείς να εστιάσουμε στην οργάνωση του τομέα της πρόληψης τόσο την προηγούμενη των πυρκαγιών όσο και την επόμενη. Μια τέτοια προσέγγιση αναδεικνύει ως βασικό καθήκον για τη Δασική Υπηρεσία την προστασία του δάσους από όλες τις ανθρώπινες παρεμβάσεις.

Όλη η αυτή η λειτουργία θα την επανεφέρει στην πραγματική της αποστολή και ταυτόχρονα θα εξασφαλίσει απασχόληση για όλο τον χρόνο, αξιοποιώντας πλήρως και αποδοτικά όλους, όσους εμπλέκονται στη δασοπυρόσβεση.

Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει σήμερα, οι ασχολούμενοι εποχικά με τη δασοπυρόσβεση, όταν λήγει η αντιπυρική περίοδος να μπαίνουν στο ταμείο ανεργίας και όχι στην απασχόληση με τη διαχείριση και την προστασία του δάσους.

Όπως είναι αδιανόητο να μιλάμε μόνο για δασικές πυρκαγιές και όχι για αγροτοδασικές, όταν τις συνέπειες τις υφίσταται και ο αγροτικός χώρος, αφού κάθε χρόνο χάνει περισσότερα από 50 χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών.

Να προσθέσω κλείνοντας ότι όλα αυτά δεν απαιτούν κρατικές δαπάνες. Υπάρχουν οι αναγκαίοι πόροι, τόσο από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, όσο και από το ΕΣΠΑ. Ήδη λιμνάζουν 250 εκατομμύρια στο ΠΑΑ για επενδύσεις στα δάση, που τελικά θα χρησιμοποιηθούν για άλλο σκοπό, παρά την επίμονη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αρκεί να πείσουμε με τις προτάσεις μας.”