Γιώργος Βιδάκης
«Ονόμασα το Σεφέρη νηφομανή, γιατί ήθελα να δηλώσω, πως κρούστηκε η ποιητική του πράξη από την αδερφική σύμπληξη των Μαινάδων και των Μουσών.....
Ο ανταγωνισμός του μανιακού και του νηφάλιου ισορρόπησε στην κόψη της εκεχειρίας. Εκεί σαν από ψόφο, τη βροντή της ζωής δηλαδή και τη σιωπή του θανάτου θα λεγα αναμειγνύοντας τις ηλικίες της γλώσσας μας, αναπήδησε ένας ιλαρός ήχος. Ο ήχος της ποίησης. Τη μουσική ταυτότητα στο ποίημα του Σεφέρη την έδωκε αυτό το ακουστικό γάνος.»
Ο ανταγωνισμός του μανιακού και του νηφάλιου ισορρόπησε στην κόψη της εκεχειρίας. Εκεί σαν από ψόφο, τη βροντή της ζωής δηλαδή και τη σιωπή του θανάτου θα λεγα αναμειγνύοντας τις ηλικίες της γλώσσας μας, αναπήδησε ένας ιλαρός ήχος. Ο ήχος της ποίησης. Τη μουσική ταυτότητα στο ποίημα του Σεφέρη την έδωκε αυτό το ακουστικό γάνος.»
Δημήτρης Λιαντίνης:«Ο νηφομανής*. Η ποιητική του Σεφέρη».
*Ο τίτλος παράξενος. Ο Λιαντίνης πλάθει τη λέξη από το νήφω, που συνδέεται με τη γνωστή μας νηφαλιότητα και το μαίνομαι που σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ακροβασία ανάμεσα σε ζεύγος αντιθέτων. Αγαπημένη μέθοδος του Λιαντίνη και στενά δεμένη με την Αρχή της Απροσδιοριστίας που διατρέχει το έργο του απ' άκρη σ' άκρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου