Η οδός Ερμού 1960....η Καπνικαρέα....σπίτια τότε δεν ήταν τα πάντα όλα μαγαζιά.
Υπήρχε μαγαζί κάτω και πάνω το σπίτι του ιδιοκτήτη...
Μια διαφορετική Αθήνα...
Σε ένα στενό κοντά στην Ερμού είχε χρυσοχοείο και πάνω το σπίτι του...
Αργυροχρυσοχόος έγραφε η ταμπέλα....
Υπήρχε μαγαζί κάτω και πάνω το σπίτι του ιδιοκτήτη...
Μια διαφορετική Αθήνα...
Σε ένα στενό κοντά στην Ερμού είχε χρυσοχοείο και πάνω το σπίτι του...
Αργυροχρυσοχόος έγραφε η ταμπέλα....
Μικρή βιτρίνα με διάφορα χρυσά από τα χέρια του φιαγμένα...
Η γυναίκα του το μεσημέρι του κατέβαζε το πιάτο με το φαϊ και το άφηνε στον πάγκο του για να μην καθυστερεί από την δουλειά του.
Είχε μια δική του πελατεία και από επαρχία.
Δεν έλεγε όχι σε κανένα πελάτη καταλάβαινε τις οικονομικές δυσκολίες και προσπαθούσε να εξυπηρετήσει παίρνοντας και γραμμάτια.
Χαμογελούσε όταν τον ρωτούσες αν τα πλήρωναν όλοι...."...κέρδη και ζημίες..." έλεγε και η γυναίκα του θύμωνε και του έδειχνε το κάδρο που είχε στο μαγαζί "ο πωλών τοις μετρητοίς..."
Σε άλλο στενό άλλος γνωστός με υλικά ραπτών...μια τρύπα για μαγαζί με πολλούς όμως πελάτες ...ραφτάδες τότε που το κοστούμι ήταν απαραίτητο ακόμα και για τους μη έχοντες.
Ένα έραβε και όταν άρχιζε να ξεθωριάζει από τον χρόνο το πήγαινε πάλι στον ράφτη αυτή την φορά για γύρισμα....το μπρός πίσω.
Κυριακάς και εορτάς το φορούσε....
Είχε πολλές εμπορικές τρύπες όπως λέγαμε η Ερμού και τα πέριξ στενά....
Αρκεί να γνώριζες πού θα μπείς...
Ο ένας πελάτης έστελνε τον άλλο ....ακόμα και σε όροφο υπήρχαν βιοτεχνίες
που πουλούσαν και λιανική...
Το μαγαζί με τα καπέλα για τις κυρίες να μην ξεχάσω.....απαραίτητο αξεσουάρ
του καλού κόσμου έλεγαν λές και οι κυρίες της αυλής του Βούθουλα ήταν του κακού.
Ποιά από αυτές να τολμούσε να φορέσει καπέλο με βέλο και δώρο να της το έκαναν θα την άρχιζαν με τις ντομάτες.
Φυσικά και μαγαζιά με ανδρικά καπέλα...ρεμπούπλικα...
Υπερήλικας της εποχής δηλαδή 50ρης και χωρίς καβουράκι όπως το έλεγαν
δεν έβγαινε στον δρόμο.
Πουλούσαν και στην Αθηνάς ....
Συνεχίζω τις βόλτες και σήμερα στην Ερμού και στα γύρω στενά ...
Καμμία σχέση...
Αν φύγουν και οι κουμπιάδες που κρατάνε Θερμοπύλες τελείωσε.
Σε άλλο στενό άλλος γνωστός με υλικά ραπτών...μια τρύπα για μαγαζί με πολλούς όμως πελάτες ...ραφτάδες τότε που το κοστούμι ήταν απαραίτητο ακόμα και για τους μη έχοντες.
Ένα έραβε και όταν άρχιζε να ξεθωριάζει από τον χρόνο το πήγαινε πάλι στον ράφτη αυτή την φορά για γύρισμα....το μπρός πίσω.
Κυριακάς και εορτάς το φορούσε....
Είχε πολλές εμπορικές τρύπες όπως λέγαμε η Ερμού και τα πέριξ στενά....
Αρκεί να γνώριζες πού θα μπείς...
Ο ένας πελάτης έστελνε τον άλλο ....ακόμα και σε όροφο υπήρχαν βιοτεχνίες
που πουλούσαν και λιανική...
Το μαγαζί με τα καπέλα για τις κυρίες να μην ξεχάσω.....απαραίτητο αξεσουάρ
του καλού κόσμου έλεγαν λές και οι κυρίες της αυλής του Βούθουλα ήταν του κακού.
Ποιά από αυτές να τολμούσε να φορέσει καπέλο με βέλο και δώρο να της το έκαναν θα την άρχιζαν με τις ντομάτες.
Φυσικά και μαγαζιά με ανδρικά καπέλα...ρεμπούπλικα...
Υπερήλικας της εποχής δηλαδή 50ρης και χωρίς καβουράκι όπως το έλεγαν
δεν έβγαινε στον δρόμο.
Πουλούσαν και στην Αθηνάς ....
Συνεχίζω τις βόλτες και σήμερα στην Ερμού και στα γύρω στενά ...
Καμμία σχέση...
Αν φύγουν και οι κουμπιάδες που κρατάνε Θερμοπύλες τελείωσε.
https://pisostapalia.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου