ΕΦΥΓΕ Ο ΜΠΑΡΜΠΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΑΝΟΣ (ΒΡΑΝΑΣ).

Καλό  σου  ταξίδι  μπάρμπα  Παναγιώτη. 

Εμείς και  η Σουβάλα, το χωριό σου  που  τόσο αγάπησες  σε αποχαιρετούμε  με  ένα   ποιήμα σου, από τα  τόσα  ωραία και σοφά  που μας  έχεις  εμπιστευτεί.

Γειά σου λεβέντη Παρνασσέ

με τα βαριά τα χιόνια
πόσες φορές τα πάτησα....

τσοπάνος  τόσα χρόνια.

Την άνοιξη συντρόφευα
με τους τσοπαναραίους
τα πιο πολλά  τα  χρόνια μου
Βελιαίους,  Κογιοταίους.

                  

Πολλά  τα  χρόνια  πού 'κανα
με τους Κολοκυθαίους
έφκιαχνα στρούγκες στα βουνά
στα έλατα γιατάκια.

                           

Το γιόμα  , βράδυ άρμεγα

τις γιδοπροβατίνες
και πάνω εκεί στα έλατα
κρέμαγα τις τσαντήλες.                                  

                                             Παρνασσός, σπήλαιο φύλαξης τυριών (τυριάς)

Στο Καρκαβέλι κάθισα
στα έλατα στον ίσκιο
και ιστορίες μού 'λεγε
ο Πάντος γερό Χρήστος.

                                                  

Παναγιώτης Χρ. Πάντος ( γεν.1860 ) με τον υιό του Χρήστο ( γεν. 1888 ) στα Καρκαβέλια Παρνασσού περί το έτος 1925.

Στις Αρτοτέντας τα βουνά
έγινα παλικάρι
και έπινα κρύο νερό
στο γάργαρο πηγάδι.

Στην Τσιόκα δεν κοιμήθηκα
να βρέχει να φυσάει
και να  φωνάζω να μη ρθεί
ο λύκος να τα φάει.
                           

Κι απάνω στη Βλαχόλακα
κοιμήθηκα στα κρύα
και είχα για σκεπάσματα
μονάχα μια μαντία.

Απάνω στου Γενίτσαρη
στη στρούγκα, στην κοτρόνα,
άρμεγα με τον μπάρμπα μου
κι εκεί πέντε-έξι χρόνια.
                                                         

Στη ρίζα στο Ριζόσπηλο
φκιάναμε το κονάκι,
να 'χει το γιόμα τη δροσιά
το βράδυ ν' απαγκιάζει
και πίναμε  κρύο νερό
πέρα απ' το πηγάδι.

                            

Στην πέρα στρούγκα την Πατλιά
το γέρο Κολοκύθα
τον είχα για παρέα μου
τη μέρα και τη νύχτα.

                        

Το Αναγναίϊκο κονάκι στο Βρωμοπήγαδο σε ώρα μεσημεριανού φαγητού.

Διακρίνονται από αριστερά: Θανάσης Μουτσιανάς (Μπιζούλας),Τάσος Ανάγνος, Λουκάς Κατσαρός, Γιάννης Θάνος (Στάμπας) και Στέφανος Ανάγνος

Μέσα στο Βρωμοπήγαδο
κι άλλοι τσοπαναραίοι
ο Αργυρίου , ο Μουτσιανάς
μαζί κι οι Αναγναίοι.

                       

1981 ΣΤΟ ΒΡΩΜΟΠΗΓΑΔΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΡΜΕΓΜΑ. Από αριστερά: Θανάσης Μουτσιανάς, Χρήστος Μουτσιανάς, Γεωργία Η. Θάνου (Καραθάναινα) και Θόδωρος Καλλιμάνης

Στον Κάλανο στα έλατα
κάθισα τόσα χρόνια
εκεί μεγάλωσα παιδιά
απόχτησα κι αγγόνια.

Πίνοντας κρύο νερό
απ΄τη Κρυφοβρυσούλα
άκουγα και τις πέρδικες
πέρα στα καραούλια.

Και το πρωί σαν κίναγα
και σκάριζα τη στάνη
το ΄λεγε ο πετροκότσυφας
πάνω στου Κοντογιάννη.

                          

Σαν έβλεπα τον μπάρμπα μου
το Λιά το Καραθάνο
τού 'λεγα έλα από δω
καφέ για να σου κάνω.

                 

                                     Τώρα  στους κάμπους  τριγυρνώ
                                         και στα  βουνά κοιτάζω
                                        τα όμορφα λημέρια μου
                                         και βαριαναστενάζω.

    "Γ"