Γιώργος Βιδάκης
14 Νοεμβρίου 1840, μια μέρα σαν και σήμερα, γεννιόταν ο Oscar-Claude Monet, ο πατέρας του Ιμπρεσιονισμού. Η επιθυμία του να καταγράψει την Γαλλική φύση τον έκανε να ζωγραφίζει την ίδια σκηνή πολλές φορές σε μια προσπάθεια να αποδόσει τις αλλαγές του φωτός και των εποχών......
Απο το 1874 ζούσε στο Giverny όπου δημιούργησε τα καλύτερά του έργα, όπως “Τα Νούφαρα”.
Καθώς αντιμετώπιζαν την εχθρότητα της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών που κάθε χρόνο διοργάνωνε την έκθεση στο Salon de Paris, ο Monet και οι Pierre-Auguste Renoir, Camille Pissarro, and Alfred Sisley οργάνωσαν το 1873 τον “Ανώνυμο Σύλλογο Ζωγράφων, Γλυπτών και Χαρακτών”, ώστε να εκθέτουν ανεξάρτητα απο αυτήν. Το 1874, στην πρώτη τους έκθεση, ο Μονέ παρουσίασε το έργο του που έδωσε το όνομα στην κίνησή τους – “Impression” που εικονίζει την ανατολή πάνω απο το λιμάνι της Χάβρης. Ένας κριτικός έγραψε πως δεν άξιζε ούτε για ταπετσαρία του τοίχου, ενώ ο τίτλος του άρθρου του ήταν “Η έκθεση των Ιμπρεσιονιστών”. Ο τίλος “Ιμπρεσιονισμός” είχε σκοπό να κοροϊδέψει μα οι καλλιτέχνες τον υιοθέτησαν και τον χρησιμοποίησαν απο τότε.
Ο Monet είχε πάθος για δυό πράγματα, την ζωγραφική και το καλό φαγητό. Κι αν πούμε πως ένα σπίτι έχει χαρακτήρα τότε το σπίτι του Μονέ στο Giverny, όπου έζησε και εμπνεύστηκε για πάνω απο 40 χρόνια, μιλάει για τον ένοικό του μέχρι την μικρότερη λεπτομέρεια, από την κίτρινη τραπεζαρία την στολισμένη με Γιαπωνέζικα χαραχτικά και με τα σχεδιασμένα απο τον ίδιο μπλε/κίτρινα σερβίτσια Limoge, μέχρι την κουζίνα και τον μεγάλο περιφραγμένο κήπο με τα κάθε λογής μυρωδικά και βότανα τα οποία καλλιεργούσε, δείγμα αυτό της αγάπης του για την κηπουρική μα και την μαγειρική. Εκεί ανάτρεφε ακόμα τα πουλερικά του, διασταυρώνοντας διάφορες ράτσες, τυραννόντας ταυτόχρονο τους ντόπιους αγρότες και παραγωγούς που τους θεωρούσε ανίκανους να παράγουν την ποιότητα που έπρεπε. Τέλος, εκεί στο Giverny, του έρχονταν οι ιδέες για διάφορες συνταγές που τις εκτελούσε σε συνεργασία με την γυναίκα του Alice Hoschede και την πιστή του μαγείρισα Marguerite.
Το σπίτι του έγινε η Μέκκα των διασημοτήτων της εποχής. Στον κήπο ή στην τραπεζαρία, στις 11.30 ακριβώς, ο Μονε καλούσε καθημερινά σχεδόν τους φίλους σε γεύμα, τουλάχιστον 10 άνθρωποι κάθε φορά. Οι συνηθισμένοι καλεσμένοι ήταν κυρίως φίλοι ιμπρεσιονιστές – Renoir, Rodin, Sisley, Cezanne, Pissarro και Caillebotte μα και άλλοι, καλλιτέχνες, πολιτικοί, άνθρωποι του πνεύματος: οι αμερικάνοι John Singer Sargent και Mary Cassatt, ο φωτογράφοςr Sacha Guitry, ο κριτικός Gustave Geffroy, ο συγγραφέας και φανατικός κηπουρός Octave Mirbeau ενώ σχεδόν ποτέ δεν έλειπε και ο παλιός του φίλος, ο πρωθυπουργός Georges Clemenceau.
Πίνακας : Claude Monet, Impressione, levar del sole 1872,Musée Marmottan Monet
Απο το 1874 ζούσε στο Giverny όπου δημιούργησε τα καλύτερά του έργα, όπως “Τα Νούφαρα”.
Καθώς αντιμετώπιζαν την εχθρότητα της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών που κάθε χρόνο διοργάνωνε την έκθεση στο Salon de Paris, ο Monet και οι Pierre-Auguste Renoir, Camille Pissarro, and Alfred Sisley οργάνωσαν το 1873 τον “Ανώνυμο Σύλλογο Ζωγράφων, Γλυπτών και Χαρακτών”, ώστε να εκθέτουν ανεξάρτητα απο αυτήν. Το 1874, στην πρώτη τους έκθεση, ο Μονέ παρουσίασε το έργο του που έδωσε το όνομα στην κίνησή τους – “Impression” που εικονίζει την ανατολή πάνω απο το λιμάνι της Χάβρης. Ένας κριτικός έγραψε πως δεν άξιζε ούτε για ταπετσαρία του τοίχου, ενώ ο τίτλος του άρθρου του ήταν “Η έκθεση των Ιμπρεσιονιστών”. Ο τίλος “Ιμπρεσιονισμός” είχε σκοπό να κοροϊδέψει μα οι καλλιτέχνες τον υιοθέτησαν και τον χρησιμοποίησαν απο τότε.
Ο Monet είχε πάθος για δυό πράγματα, την ζωγραφική και το καλό φαγητό. Κι αν πούμε πως ένα σπίτι έχει χαρακτήρα τότε το σπίτι του Μονέ στο Giverny, όπου έζησε και εμπνεύστηκε για πάνω απο 40 χρόνια, μιλάει για τον ένοικό του μέχρι την μικρότερη λεπτομέρεια, από την κίτρινη τραπεζαρία την στολισμένη με Γιαπωνέζικα χαραχτικά και με τα σχεδιασμένα απο τον ίδιο μπλε/κίτρινα σερβίτσια Limoge, μέχρι την κουζίνα και τον μεγάλο περιφραγμένο κήπο με τα κάθε λογής μυρωδικά και βότανα τα οποία καλλιεργούσε, δείγμα αυτό της αγάπης του για την κηπουρική μα και την μαγειρική. Εκεί ανάτρεφε ακόμα τα πουλερικά του, διασταυρώνοντας διάφορες ράτσες, τυραννόντας ταυτόχρονο τους ντόπιους αγρότες και παραγωγούς που τους θεωρούσε ανίκανους να παράγουν την ποιότητα που έπρεπε. Τέλος, εκεί στο Giverny, του έρχονταν οι ιδέες για διάφορες συνταγές που τις εκτελούσε σε συνεργασία με την γυναίκα του Alice Hoschede και την πιστή του μαγείρισα Marguerite.
Το σπίτι του έγινε η Μέκκα των διασημοτήτων της εποχής. Στον κήπο ή στην τραπεζαρία, στις 11.30 ακριβώς, ο Μονε καλούσε καθημερινά σχεδόν τους φίλους σε γεύμα, τουλάχιστον 10 άνθρωποι κάθε φορά. Οι συνηθισμένοι καλεσμένοι ήταν κυρίως φίλοι ιμπρεσιονιστές – Renoir, Rodin, Sisley, Cezanne, Pissarro και Caillebotte μα και άλλοι, καλλιτέχνες, πολιτικοί, άνθρωποι του πνεύματος: οι αμερικάνοι John Singer Sargent και Mary Cassatt, ο φωτογράφοςr Sacha Guitry, ο κριτικός Gustave Geffroy, ο συγγραφέας και φανατικός κηπουρός Octave Mirbeau ενώ σχεδόν ποτέ δεν έλειπε και ο παλιός του φίλος, ο πρωθυπουργός Georges Clemenceau.
Πίνακας : Claude Monet, Impressione, levar del sole 1872,Musée Marmottan Monet
Νομίζω ότι το έργο του αναδεικνύετε με την όμορφη μελωδία του Ιρανού Farid Farjad
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου