Πίσω στα παλιά ....ΕΝΑΣ ΜΠΕΚΡΗΣ

Παρουσιάζει:  ο Βίκτωρ Σαμπώ

 

Μπεκρής...  τουρκική λέξη  bekri...  Μπεκρή Μουσταφά (Bekri Mustafa), μέθυσος που έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του σουλτάνου Μουράτ IV (1623-1640).....

Συνηθισμένος χαρακτηρισμός εκείνα τα χρόνια για κάποιον που υπεραγαπούσε την ρετσίνα και δεν μπορούσε χωρίς αυτήν.

Στην πλειοψηφία τους δεν πειράζανε κανένα....καθόντουσαν σε μια γωνιά στο ταβερνάκι στο καπηλειό όπως το έλεγαν και έπιναν ξεροσφύρι κανένα κατρούτσο άντε δύο.

Στην οικογένεια φυσικά υπήρχε πρόβλημα...

Στην ταβέρνα υπήρχε και ένας μαυροπίνακας όπου έγραφε ο ταβερνιάρης
 τις παραγγελίες από το κρασί συνήθως....

Έπιναν οι πελάτες την πρώτη μισή ή την οκά και ζητούσαν δεύτερη....

Τραπέζι ένα λοιπόν είχε τραβηγμένες με το τεμπεσίρι (κιμωλία) γραμμές....σύνολο τόσες μισές δηλαδή.

Όταν προσπαθούσε να σηκωθεί και να σταθεί στα πόδια του ο μπεκρής για να φύγει τον πλησίαζε ο ταβερνιάρης για τον λογαριασμό αν και γνώριζε την απάντηση....

"...ξέρεις τεμπεσίρι..." να τα γράψει στο τεφτέρι δηλαδή και είχε ο Θεός.

Δεν ζούσαν πολύ αυτοί οι δυστυχισμένοι.....

Χαρακτηριστική εικόνα της εποχής και ο πολιτσμάνος στην βραδυνή του βάρδια να συνοδεύει τον μπεκρή στο σπίτι του και στην συνέχεια να το αναγράφει στο επίσημο σημειωματάριο όπως ήταν υποχρεωμένος.
"Περί την 12ην βραδυνήν ώραν μετέφερα εις την οικίαν του επί της οδού τάδε άτομον εις κατάστασιν  μέθης...."

"Έκλεισε η ταβέρνα
σταματήσανε τα "κέρνα"
και στο δρόμο μοναχός ένας μπεκρής

Γεια σας παιδιά

Κάπου έχει καθίσει
κι έχει κιόλας ξεμεθύσει
με τη σκέψη κάποιας άπιστης μικρής

Όσο δυνατό κρασί κι αν πίνει
το νερώνει ο πόνος του για κείνη

Έκλεισε η ταβέρνα
σταματήσανε τα "κέρνα"
και στο δρόμο αποκοιμήθηκε ο μπεκρής"