Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Παρασκευή 29 Μαρτίου σήμερα..... Β Χαιρετισμοί της Παναγίας....

Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

ΚΑΛΗΜΕΡΑ !!!!!! Νίκος Μαμαγκάκης - ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΑΡΕΤΟΥΣΑΣ,(Ερωτόκριτος) - Βέρα Ζαβιτσιάνου

Γιώργος Βιδάκης
Με τον καιρό τους πορπατού τα πράματα και πάσι
του έρωτα η δύναμη μόνο τα μεταλλάσσει.
Μα όλα για μένα σφάλασιν και πάσιν άνω κάτω
για `με ξαναγεννήθηκε η φύση των πραμάτων.
Έχω συνδέσει το Μαμαγκακη ( Έφυγε σαν σήμερα το 2013 ) με την τόσο όμορφη μελοποίηση του «Ερωτόκριτου», από το 1964.
Οι κρητικοί ταμπουρωμένοι πίσω από την κακώς εννοούμενη παράδοση δεν την έχουν αποδεχτεί όσο θα έπρεπε…
Ποίηση: Βιτσέντζος Κορνάρος

Μουσική : Νίκος Μαμαγκάκης

Ερμηνεία : Βέρα Ζαβιτσιάνου


O ποιητής του αφηγηματικού ποιήματος «Ερωτόκριτος» Βιτσέντζος Κορνάρος (1553 - 1614) ήταν Έλληνας από την Σητεία της Κρήτης. Θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της αναγεννησιακής λογοτεχνίας της Κρήτης, συγγραφέας και του θρησκευτικού δράματος «Η θυσία του Αβραάμ».
Ο "Ερωτόκριτος" ανήκει στην κατηγορία των επικών ποιημάτων και θεωρείται ως ένα από τα αριστουργήματα της Ελληνικής Λογοτεχνίας. Τον τίτλο του τον έχει πάρει από τον Ερωτόκριτο, το κύριο πρόσωπο του έργου, το οποίο υποδηλώνει «αυτόν που έχει κριθεί από τον Έρωτα».

Ο «Ερωτόκριτος» είναι ένα επικό, αφηγηματικό ποίημα δέκα χιλιάδων δώδεκα (10.012) δεκαπεντασύλλαβων στίχων. Η γλώσσα του είναι το Κρητικό ιδίωμα, αλλά επεξεργασμένο έτσι ώστε να καταστεί εξαιρετικό λογοτεχνικό όργανο, και η στιχουργία στηρίζεται μεν στο δημοτικό τραγούδι, ταυτόχρονα όμως διαφοροποιείται αρκετά. Το έργο ήταν πολύ δημοφιλές και κυκλοφορούσε σε χειρόγραφα όλον τον 17ο αι. Η πρώτη έντυπη έκδοσή του έγινε στην Βενετία το 1713. Η διάδοση του έπους υπήρξε τεράστια, σε όλες τις Περιοχές όπου ζούσε τότε ο Ελληνισμός. Ο Κοραής χαρακτηρίζει τον Κορνάρο «Όμηρο της λαϊκής φιλολογίας» και το έπος του λειτούργησε για τους νεώτερους ποιητές ως σημείο αναφοράς και αστείρευτη πηγή Ελληνικότητας.

Τσέμπαλο : ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ 
Λαούτο : ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΗΛΙΑΡΕΣΣΗΣ 
Βιολοντσέλο : ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΑΧΙΑΤΗΣ 
Κοντραμπάσο : ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΔΟΥΣΑΚΗΣ 
Λύρα : ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΝΤΑΚΗΣ


Ο νους μου τα βουνά κρατεί και μες στα δάση μπαίνει
κι όντε πετά στον ουρανό στα βάθη κατεβαίνει.
Μακάρι τούτα στην αρχή να τα `θελα κατέχει
τα όσ' η αγάπη βάσανα κι ο πόθος πίκρες έχει.

Μα πιάστηκα σαν το πουλί μπλιο δεν μπορώ να φύγω
κι ως κι εδεπά που σου μιλώ εκείνονα ξανοίγω.
Θωρείς κι ο πόθος είν' πολλής κι η παιδωμή `ναι τόση
που μου σκοτείνιασε το νου και μπλιο δεν έχω γνώση.

Με τον καιρό τους πορπατού τα πράματα και πάσι
του έρωτα η δύναμη μόνο τα μεταλλάσσει.
Μα όλα για μένα σφάλασιν και πάσιν άνω κάτω
για `με ξαναγεννήθηκε η φύση των πραμάτων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου