Με αφορμή τη γιορτή του πατέρα πριν λίγες ημέρες ο φίλος Γιώργος Βιδάκης μας έστειλε το τραγουδι "Papa" του Πώλ Άνκα . Εμείς προσθέσαμε μια συγκλονιστική επιστολή πατέρα στο γιό και ένα βιντεάκι -έκπληξη και δείτε ένα πολύ-πολύ γλυκό αφιέρωμα στους πατεράδες του κόσμου που βγήκε......
Το συγκλονιστικό γράμμα ενός γέρου πατέρα στο γιο του !
Ένα συγκλονιστικό γράμμα ενός ηλικιωμένου πατέρα στο γιο του που αποδεικνύει τη μοναδική αυτή σχέση και τον κύκλο της ζωής.
"Εάν μια μέρα με δεις «γέρο»… εάν λερώνομαι όταν τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ… έχε υπομονή. Θυμήσου πόσο καιρό μου πήρε για να σου τα μάθω… Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα, μην με διακόπτεις, άκουσε με. Oταν ήσουν μικρός κάθε μέρα σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος. Όταν δε θέλω να πλυθώ μη με μαλώσεις και μη με κάνεις να αισθάνομαι ντροπή…
Θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες όταν δεν ήθελες να πλυθείς. Όταν βλέπεις την άγνοιά μου για τις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το αλφάβητο. Όταν κάποιες φόρες δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον συνειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και εάν δεν τα καταφέρνω μη θυμώνεις… Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς. Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω μη μου συμπεριφέρεσαι σαν να ήμουν ένα «βάρος», έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα, όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα. Όταν λέω πως θα ήθελα να πεθάνω… μη θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω. Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δε ζεις, επιβιώνεις. Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρόλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω τον δρόμο. Βοήθησέ με να περπατήσω, βοήθησέ με να τελειώσω τις ημέρες μου με αγάπη και υπομονή. Σε αγαπώ παιδί μου…"
Θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες όταν δεν ήθελες να πλυθείς. Όταν βλέπεις την άγνοιά μου για τις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το αλφάβητο. Όταν κάποιες φόρες δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον συνειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και εάν δεν τα καταφέρνω μη θυμώνεις… Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς. Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω μη μου συμπεριφέρεσαι σαν να ήμουν ένα «βάρος», έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα, όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα. Όταν λέω πως θα ήθελα να πεθάνω… μη θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω. Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δε ζεις, επιβιώνεις. Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρόλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω τον δρόμο. Βοήθησέ με να περπατήσω, βοήθησέ με να τελειώσω τις ημέρες μου με αγάπη και υπομονή. Σε αγαπώ παιδί μου…"
Paul Anka - PAPA
Πατέρας
Κάθε μέρα ο πατέρας μου δούλευε
Να μας βοηθήσει να τα βγάλουμε πέρα
Να δει τι θα φάμε
Να κρατήσει αυτά τα παπούτσια στα πόδια μου
Κάθε βράδυ ο πατέρας μου θα με έπαιρνε
Και θα με έβαζε στο κρεβάτι μου
Θα με φιλούσε στο κεφάλι
Αφού θα είχα πει όλες τις προσευχές μου
Μεγαλώνοντας μαζί του ήταν εύκολο
ο χρόνος κυλούσε
Τα χρόνια άρχισαν να πετούν
Γέρασε, το ίδιο και εγώ
Μπορούσα να το δω
πως η μαμά δεν ήταν καλά
Ο πατέρας το γνώριζε και βαθιά μέσα της το ήξερε και εκείνη
Το ήξερε και εκείνη
Όταν πέθανε
Ο πατέρας μου κατέρρευσε και έκλαιγε
και το μόνο που έλεγε ήταν "Θεέ,γιατί δεν πήρες εμένα!"
Κάθε βράδυ καθόταν στην κουνιστή πολυθρόνα και κοιμόταν
Δεν ανέβηκε ποτέ επάνω
Επειδή εκείνη δεν ήταν εκεί
Κάποια μέρα ο πατέρας μου,είπε
"Γιε μου, είμαι περήφανος για τον τρόπο που μεγάλωσες
που τα κατάφερες μόνος σου.
Θα είσαι εντάξει μόνος σου"
Κάθε φορά που φιλώ τα παιδιά μου
Τα λόγια του πατέρα μου βγαίνουν αληθινά
"Τα παιδιά ζουν μέσω εσένα.
Θα μεγαλώσουν και θα σ' αφήσουν και σένα επίσης"
Θυμάμαι ό,τι μου έχει πει ο πατέρας μου όλες τις λέξεις
Τα ζω κάθε μέρα
Με μεγάλωσε με αυτό τον τρόπο
Κάθε βράδυ ο πατέρας μου θα με έπαιρνε
Και θα με έβαζε στο κρεβάτι μου
Θα με έβαζε στο κρεβάτι μου
Να μας βοηθήσει να τα βγάλουμε πέρα
Να δει τι θα φάμε
Να κρατήσει αυτά τα παπούτσια στα πόδια μου
Κάθε βράδυ ο πατέρας μου θα με έπαιρνε
Και θα με έβαζε στο κρεβάτι μου
Θα με φιλούσε στο κεφάλι
Αφού θα είχα πει όλες τις προσευχές μου
Μεγαλώνοντας μαζί του ήταν εύκολο
ο χρόνος κυλούσε
Τα χρόνια άρχισαν να πετούν
Γέρασε, το ίδιο και εγώ
Μπορούσα να το δω
πως η μαμά δεν ήταν καλά
Ο πατέρας το γνώριζε και βαθιά μέσα της το ήξερε και εκείνη
Το ήξερε και εκείνη
Όταν πέθανε
Ο πατέρας μου κατέρρευσε και έκλαιγε
και το μόνο που έλεγε ήταν "Θεέ,γιατί δεν πήρες εμένα!"
Κάθε βράδυ καθόταν στην κουνιστή πολυθρόνα και κοιμόταν
Δεν ανέβηκε ποτέ επάνω
Επειδή εκείνη δεν ήταν εκεί
Κάποια μέρα ο πατέρας μου,είπε
"Γιε μου, είμαι περήφανος για τον τρόπο που μεγάλωσες
που τα κατάφερες μόνος σου.
Θα είσαι εντάξει μόνος σου"
Κάθε φορά που φιλώ τα παιδιά μου
Τα λόγια του πατέρα μου βγαίνουν αληθινά
"Τα παιδιά ζουν μέσω εσένα.
Θα μεγαλώσουν και θα σ' αφήσουν και σένα επίσης"
Θυμάμαι ό,τι μου έχει πει ο πατέρας μου όλες τις λέξεις
Τα ζω κάθε μέρα
Με μεγάλωσε με αυτό τον τρόπο
Κάθε βράδυ ο πατέρας μου θα με έπαιρνε
Και θα με έβαζε στο κρεβάτι μου
Θα με έβαζε στο κρεβάτι μου
Αφού θα είχα πει όλες τις προσευχές μου
Και το βιντεάκι- έκπληξη ..."Πατέρας, γιός και σπουργίτι "
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ? ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΟΡΕΣ?
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΙΔΑ,ΕΚΛΑΨΑ, ΝΑΙ ΕΚΛΑΨΑ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ......
ΥΠΕΡΕΧΕΤΕ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΣΘΕ ΜΑΚΡΑΝ ΟΛΩΝ... ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ............