ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ. ΑΡΧΑΙΑ ΦΩΚΙΔΑ, ΝΕΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΗΣ.

Στο διεθνές συνέδριο αυτό συνέδριο, στην Αθήνα, τήν 30η και 31η Μαρτίου 2017, πού συνδιοργάνωσαν Deutsches Arch. Institut και Ecole Franchaise d'Athenes, για τήν αρχαία Φωκίδα, είμαστε και μείς εκεί, για να ακούσουμε, από εξαίρετους επιστήμονες και ερευνητές,....

τα νέα πορίσματα, προσεγγίσεις, ερμηνείες από παλαιές και νέες έρευνες και ευρήματα. Ιδιαίτερα για την κοιλάδα του Κηφισού, κοιτίδα τών Φωκεων, με τον τάφο τού γενάρχη Φωκου- Αντιόπης στην ΤΙΘΟΡΕΑ και την πρωτεύουσα πόλη ΕΛΑΤΕΙΑ, έδρα του Κοινού τών Φωκεων, τού Αρχείου, με την Βουλή, τούς Νομογράφους, τούς Άρχοντες, Φωκάρχες, στρατηγούς αυτοκράτορες...

Δυστυχώς απρόοπτο γεγονός, δεν επέτρεψε στην Ακαδημαϊκό κ Sigrid Jalkotzy-Deger, να παραστεί και να παρουσιάσει την ανακοίνωση, πού επί πολλά χρόνια περιμένουν οι φιλίστορες, αλλά χάριν αυτών, παραθέτουμε την περίληψη σε πρόχειρη μετάφραση, αναμένοντας τα Πρακτικά:

«Στο μυκηναϊκό νεκροταφείο τής Ελάτειας-Αλωνάκι και την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου: ένα ιστορικό δοκίμιο.

Οι μυκηναϊκοι θαλαμωτοί τάφοι τού νεκροταφείου τής Ελάτειας-Αλωνάκι, πού βρίσκεται στους πρόποδες τού Καλλίδρομου, 5 χιλιόμετρα βόρεια τού σημερινού χωριού, ανακαλύφθηκε το 1985. 22 τάφοι ανασκάφηκαν τα επόμενα δύο έτη από τήν 14η Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (Λαμία). 

Στη συνέχεια, από το 1988 μέχρι το 1992, συστηματικές ανασκαφές διεξήχθησαν από μια κοινή Ελληνο-Αυστριακή συνεργασία στο έργο τής ανασκαφής, συμπεριλαμβανομένης της ανθρωπολογικής έρευνας τών ανθρώπινων λειψάνων. 

Το 1992 ο αριθμός τών ανασκαφέντων τάφων είχαν αυξηθεί σε 91 (84 θαλαμωτοί τάφοι και πολλοί ρωμαϊκοι λακκοειδείς τάφοι).

Οι θάλαμωτοί τάφοι χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια μίας αξιοσημείωτα μεγάλης διάρκειας χρόνου, ξεκινώντας από την Υστεροελλαδική ΙΙΙΑ1. Ένα αποκορύφωμα επιτεύχθηκε κατά τα τελευταία στάδια τής Υστεροελλαδικής ΙΙΙΓ, όταν οι τάφοι ακόμα απέδωσαν, μια πλούσια ποικιλία κτερισμάτων και ευρημάτων πού θεμελιώνουν, ότι εξωτερικές σχέσεις υπήρχαν με πολλές, γειτονικές και της Αδριατικής, περιοχές. 

Σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες περιοχές, το νεκροταφείο συνέχισε να χρησιμοποιειται ώς το τέλος τής Μυκηναϊκής περιόδου, αλλά επέμεινε και στις περιόδους Υπομυκηναϊκή και Πρώιμη Πρωτογεωμετρική, μέχρι το 10ο αιώνα π.Χ.. 

Οι τελευταίες ταφές έλαβαν χώρα στη Μέση Γεωμετρική περίοδο. 

Η ανακοίνωση θα επικεντρωθεί στις τελευταίες φάσεις τού νεκροταφείου (ΥΕ ΙΙΙΓ Αργά / υπομυκηναϊκή, Πρωτογεωμετρική, Γεωμετρική), επιχειρεί δε να σκιαγραφήσει, το ιστορικό ανάπτυξης τής (s) Ελάτειας, κατά τήν Ύστερη Εποχή του Χαλκού στην περιοχή».