Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Παρασκευή 29 Μαρτίου σήμερα..... Β Χαιρετισμοί της Παναγίας....

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

ΜΑΝΤΑΡΟΝΤΑΙ ΚΑΛΤΣΑΙ ΑΡΙΣΤΟΤΕΧΝΙΚΩΣ

Παρουσιάζει:  ο Βίκτωρ Σαμπώ
Ταμπέλα σε είσοδο αυλής στην Καισαριανή.
Ήταν μια εποχή που όταν κάτι χαλούσε, δεν πετιόταν, αλλά επιδιορθωνόταν ή μεταποιούταν.
Η γιαγιά μου είχε τροφοδοτήσει όλη την οικογένεια με κάτι στρογγυλές μαξιλάρες καμωμένες από τις παλιές γραβάτες του παππού μου τοποθετημένες ακτινωτά......

 Ήταν επίσης μια εποχή που οι νάιλον κάλτσες ήταν ένα ακριβό αξεσουάρ του γυναικείου ντυσίματος. Κι αν έφευγε πόντος… καταστροφή! Τότε κατέφευγες στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς. 
Το ψιλικατζίδικο ήταν ένας μικρόκοσμος με εφημερίδες, περιοδικά, μπαχαρικά, τσιμπιδάκια, φουρκέτες, κουβαρίστρες, κλωστές, νήματα, καρφίτσες, βελόνες, βελονάκια, τσίχλες, μαστίχες, καραμέλες, γλειφιτζούρια, περιοδικά, οδοντόκρεμες, μοσχοσάπουνα, λάστιχα, κουμπιά, κόπιτσες, πολυκαιρισμένα μανόν, χύμα ασετόν, ανυπόφορες κολόνιες, κραγιόν της κακιάς ώρας, χαλκομανίες κι ένα σωρό ψιλολοΐδια, που συνέθεταν μία μοναδική εικόνα. Εκεί το πενηνταράκι ήταν σκληρό νόμισμα.
Σε κάθε συνοικιακό ψιλικατζίδικο στεγαζόταν και μια μανταρίστρα. Δούλευε σκυφτή σ’ ένα μικρό τραπεζάκι μ’ ένα πορτατίφ με πολύ δυνατό φως. Πάνω σ’ έναν όρθιο μεταλλικό ρολό τοποθετούσε την κάλτσα που θα επιδιόρθωνε.
Την κρατούσε τεντωμένη με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο κρατούσε ένα ηλεκτρικό εργαλείο σαν μεγάλο μεταλλικό μολύβι που έβγαζε μεταξωτή κλωστή κι έκλεινε τους πόντους.
Ύστερα έβαζε την κάλτσα σ’ ένα χάρτινο σακουλάκι όπου ήταν γραμμένο το όνομα της ιδιοκτήτριας και το αποθήκευε στο ράφι πίσω της.
Αν είχες την ατυχία να σκιστεί κάποιο ρούχο, τότε κατέφευγες στο εμπορικό κέντρο της πόλης (και δεν εννοώ κάποιο mall), όπου υπήρχαν μαγαζιά που μαντάριζαν τα ρούχα με τέτοιο τρόπο ώστε το σκίσιμο δεν φαινόταν.
Ήταν η εποχή που όταν γίνονταν έργα στον δρόμο, άκουγες την εξήγηση «Σκάβ’ η ΟΥΛΕΝ», που γκρεμίζονταν η μία πίσω απ’ την άλλη οι όμορφες μονοκατοικίες, που τα τζάμια καθαρίζονταν με εφημερίδα, τα μωρά φόραγαν βαμβακερές πάνες που στερεώνονταν με παραμάνες ασφαλείας και που τις κουδουνίστρες τις έλεγαν βρονταλίδια.
Τέτη Σώλου https://tetysolou.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου