"ΕΖΗΣΑ ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΣ". Μόλις κυκλοφόρησε η βιογραφία του νεώτερου Έλληνα φιλοσόφου Δημήτρη Λιαντίνη.

"Γ"

Βρίσκεται  ήδη στα  βιβλιοπωλεία η  βιογραφία  του  νεώτερου Έλληνα  φιλοσόφου  Δημήτρη  Λιαντίνη με  τίτλο  "Έζησα  έρημος και  ισχυρός"(Εκδόσεις  Ελευθερουδάκη). Αυτή περιέχει ανέκδοτες επιστολές και άλλο σημαντικό αρχειακό υλικό. Σε αυτήν εδώ  την ανάρτησή μας θα  αναφερθούμε στη  έκδοση  της  βιογραφίας, θα  σας παραθέσουμε 2 βίντεο με τα στερνά του λόγια στην μητέρα του και με το τι λέει εκείνη για το γιό της, 3 βίντεο για  τις απόψεις  του σημαντικού φιλοσόφου για την  ζωή ,  την  Ελλάδα και τον άνθρωπο και θα  κλείσουμε   με  λίγα  λόγια  για  εκείνον. Δείτε  τα  όλα.....

Από  1  Ιουνίου κυκλοφόρησε η πολυαναμενόμενη 2η εμπλουτισμένη έκδοση του βιβλίου του Δημήτρη Αλικάκου"Λιαντίνης - Έζησα έρημος και ισχυρός".
Για πρώτη φορά στο φως η ζωή του πιο πολυσυζητημένου νεοέλληνα στοχαστή, που η εξαφάνιση του συγκλόνισε το Πανελλήνιο το καλοκαίρι του 1998. Ανέκδοτες προσωπικές επιστολές που φανερώνουν μια σπάνια στάση ζωής, συνεντεύξεις με ανθρώπους που τον γνώρισαν, σημειώσεις του, προσωπικά ημερολόγια, φωτογραφίες, ντοκουμέντα και μία μαρτυρία- αποκάλυψη φωτίζουν το χρονικό ενός σχεδίου που ξεπερνά κάθε φαντασία.

                                  

Η δημοσιογραφική έρευνα του Δημήτρη Αλικάκου για τον καθηγητή Δημήτρη Λιαντίνη συνιστά ένα αληθινό μυθιστόρημα.

Παίρνοντας  την  απόφαση  ο Δημήτρης  Λιαντίνης να " φύγει" εκείνο το καλοκαίρι του  1998 και  το βράδυ της ίδιας μέρας αποκάλυψε το μεγάλο μυστικό στη μητέρα του. Μίλησαν για αρκετή ώρα οι δυο τους.
                                 

Η ίδια μετέφερε αποσπάσματα από αυτή τη συνομιλία( δύο βίντεο):

-Μάνα, άκου. Σύντομα θα λάβεις μια μαχαιριά, όχι στην πλάτη, αλλά στην καρδιά. Θέλω να φανείς γενναία, σαν αρχαία Σπαρτιάτισσα, που έχανε το γιο της, αλλά έστεκε περήφανη. Η μάνα κατάλαβε αμέσως και αντέδρασε: -Όχι, παιδί μου, όχι, εγώ πρέπει να φύγω πρώτη... Της έπιασε το χέρι: -Μανούλα, ηρέμησε. Νιώθω ότι έχω ζήσει πέντε ζωές. Ήρθε η ώρα να φύγω. -Παιδί μου, σπλάχνο μου, πάντα πίστευα σε σένα. Ας γίνει αυτό που θέλεις. Τον αγκάλιασε και τον φίλησε. Και εκεί ο Λιαντίνης της είπε τα στερνά του λόγια...

  Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ  ΣΤΟΝ  ΤΑΥΓΕΤΟ

ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ....."Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής  μου...Να τη ζώ , να τη ρουφάω, να τη χαίρομαι , όσο  μπορώ πιο έντιμα!!"

Και λίγα "πικρά " λόγια  του μεγάλου  φιλοσόφου  για την  Ελλάδα..... 

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ

                      

Ο Δημήτρης Λιαντίνης (23 Ιουλίου 1942 - 1998) ήταν Έλληνας πανεπιστημιακός, φιλόσοφος και συγγραφέας. Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός το 1998, οπότε και η υπόθεση της εξαφάνισής του απασχόλησε την κοινή γνώμη. Τελικά η σορός του βρέθηκε το 2005 σε μία σπηλιά κοντά στην κορυφή του Ταϋγέτου.
Γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1942. Το επώνυμό του ήταν Νικολακάκος, το οποίο άλλαξε για να τιμήσει την ιδιαίτερη πατρίδα του, το χωριό Λιαντίνα της Λακωνίας. Τελείωσε το εξατάξιο γυμνάσιο της Σπάρτης. Το 1966 αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Από το 1968 μέχρι το 1970 υπηρέτησε ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση στους Μολάους Λακωνίας. Τον Οκτώβριο του 1970 μετέβη στο Μόναχο, όπου παρέμεινε μέχρι το 1972 και σπούδασε τη γερμανική γλώσσα, διδάσκοντας συγχρόνως ως φιλόλογος στο ιδιωτικό ελληνικό σχολείο της Otto Gesellschaft του Μονάχου.

           
                      

Από το 1973 μέχρι το 1975 υπηρέτησε εκ νέου στη Μέση Εκπαίδευση στις Θεσπιές Βοιωτίας. Το 1975 διορίστηκε βοηθός στο Εργαστήριο Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1978 έγινε Διδάκτωρ με βαθμό «άριστα» και θέμα της διδακτορικής διατριβής: «Η παρουσία του ελληνικού πνεύματος στις ελεγείες του Duino του Ράινερ Μαρία Ρίλκε».
Υπήρξε από το 1975 μέχρι το 1998 βοηθός, επιμελητής, λέκτορας, επίκουρος καθηγητής και αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφίας της Aγωγής και της Διδακτικής των ελληνικών μαθημάτων στον Τομέα Παιδαγωγικής του Τμήματος Φ.Π.Ψ. του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1978-79 με εκπαιδευτική άδεια παρακολούθησε στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης φιλοσοφία και συγχρόνως δίδασκε σε εντεταγμένο ελληνικό σχολείο στο Λουντβισχάφεν. Εκτός του Πανεπιστημίου στην Ελλάδα δίδαξε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο στη Μετεκπαίδευση των δασκάλων, σε διάφορα ΠΕΚ και στη Σχολή της Αστυνομίας.

                          

Ήταν συγγραφέας εννέα βιβλίων με φιλοσοφικό και παιδαγωγικό περιεχόμενο. Επίσης απέδωσε στην ελληνική το «Ίδε ο Άνθρωπος» του Νίτσε.
Το 1973 παντρεύτηκε την καθηγήτρια Φιλοσοφίας του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικολίτσα Γεωργοπούλου. Από το γάμο τους απέκτησαν μια κόρη.

Βιογραφικά  στοιχεία από Βικιπαίδεια

                       

            

Η ΕΤΥΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ "ΑΝΘΡΩΠΟΣ"  ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΝΤΙΝΗ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΝΤΙΝΗ  ΜΠΟΡΕΙΤΕ  ΝΑ  ΔΕΙΤΕ  ΣΤΑ  ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ  ΜΑΣ  ΕΔΩ.....

http://polydrososparnassou.blogspot.gr/2015/07/blog-post_503.html

http://polydrososparnassou.blogspot.gr/2015/08/blog-post_26.html

"Γ"