ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ- «Στο Τραπέζι που πάνω τρώνε φροντίζουν και να χ..ζουν»

Δημοτικό Συμβούλιο 6-6-2016

ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ

 «Στο Τραπέζι που πάνω τρώνε φροντίζουν και να χ..ζουν»

 

                                                                                                    

Στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 6/6/2016 μετά από αίτημα των εργατικών σωματείων με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στην λειτουργία των Μεταλλείων της KERNEOS (πρώην Ευρωπαϊκοί Βωξίτες) στην περιοχή, θα συζητηθεί από το Σώμα ποια θα είναι η βούληση και η στάση του Δήμου απέναντι σε αυτό το Εργασιακό- Κοινωνικό ζήτημα που τείνει να εξελιχθεί με καθόλου καλές προοπτικές........

     Το 2011 στην Δημοτική Ενότητα Ιτέας στο τότε Τοπικό Συμβούλιο το μήνα Μάιο, συζητήθηκε με εκτενή τρόπο, το θέμα της Αδειοδότησης για χρήση από την εταιρεία Ευρωπαϊκοί Βωξίτες της περιοχής στο ΛΑΡΝΑΚΙ. Η συνεδρίαση του Τοπικού Συμβουλίου πραγματοποιήθηκε τότε στις 9:00 το πρωί με μοναδικό σκοπό να μπορέσει η εταιρεία να μεταφέρει ως ακροατήριο εργαζόμενους σε αυτή, για να ασκηθεί η απαιτούμενη πίεση (ψυχολογική, συναισθηματική κλπ) απέναντι στους Τοπικούς συμβούλους που θα έπαιρναν την απόφαση.

Παρατήρηση: Όλοι γνωρίζουμε πως τα Συμβούλια Τοπικά & Δημοτικά διενεργούνται απογευματινές ώρες πλην εξαιρέσεων.

    Η γνωμοδοτική απόφαση που τότε πήρε το Τοπικό Συμβούλιο, ήταν να παραχωρηθεί ο χώρος στο ΛΑΡΝΑΚΙ στην εταιρεία.

    Ο γράφων, τότε όπως και σήμερα, ήμουν δημοτικός σύμβουλος της Δημοτικής Ενότητας Ιτέας του Δήμου και συμμετείχα σε εκείνη την συνεδρίαση εκπροσωπώντας την δημοτική παράταξη «ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ». Ήμουν και ο μοναδικός δημοτικός σύμβουλος παρών από τους υπόλοιπους της Ιτέας, πλην της τότε Αντιδημάρχου.

Τοποθετούμενος για το θέμα αυτό εξέφρασα σοβαρές αντιρρήσεις για την παραχώρηση. Φυσικά πριν την λήψη της απόφασης. Απευθυνόμενος στο μέσο της τοποθέτησής μου προς τους εργαζόμενους στην εταιρεία που ήταν στην αίθουσα (βρίσκονταν εκεί περίπου 20 άτομα) είπα: « Είστε εδώ θέλοντας να υποστηρίξετε τα συμφέροντα της εταιρείας. Είναι δικαίωμά σας και το σέβομαι. Όμως θέλω να ξέρετε πως τα δικά σας συμφέροντα δεν ταυτίζονται με αυτά της εταιρείας. Τα δικά σας συμφέροντα τα στηρίζουμε και εμείς. Προσωπικά είμαι υποχρεωμένος να τα στηρίξω ως δημοτικός σύμβουλος όπως και τα συμφέροντα της Τοπικής Κοινωνίας. Πιστεύω όμως και το ξαναλέω πως τα δικά σας συμφέροντα στην πλειονότητά τους, για να μη πω στην ολότητά τους, δεν ταυτίζονται με της εταιρείας. Σας μεταφέρω την εικόνα που έζησα στο Μαντούδι της Εύβοιας και σας λέω πως όταν Σκαλιστήρης & Παπαστρατής αποφάσισαν να κλείσουν τα Μεταλλεία δεν ρώτησαν κανέναν. Τα έκλεισαν και έφυγαν»

     Μετά 5 χρόνια από το Τοπικό Συμβούλιο της Ιτέας βρισκόμαστε μπροστά σε λήψη «μέτρων» της εταιρείας ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, εξυπηρετώντας φυσικά τα δικά της συμφέροντα. Τι ποιο λογικό.

       Αξίζει ανιχνεύοντας και αποτυπώνοντας το πεδίο για την δράση και την επίδραση της Μεταλλείας σε όλη την περιοχή του Δήμου Δελφών και την τοπική κοινωνία, να διακρίνουμε δύο (2) ενότητες.

Τις αναφέρουμε με τρόπο συνοπτικό.

Α. Το Αποτύπωμα της Μεταλλείας στο Δήμο Δελφών.

Η εκμετάλλευση του Βωξίτη έχει συμπληρώσει 80 χρόνια στην περιοχή, αλλά ας σταθούμε στην τελευταία 10ετία.

1.     Στην Γκιώνα τα τελευταία χρόνια διενεργούνται γεωτρήσεις για νέα κοιτάσματα.

      Α) Οι Γεωτρήσεις σήμερα γίνονται και σε περιοχές της Αλπικής ζώνης του βουνού.

      Β) Τα γεωτρύπανα  αποδεδειγμένα σε πολλές περιπτώσεις, έχουν διατρήσει τον         πυθμένα υπόγειων λεκανών νερού, με αποτέλεσμα να χάνονται νερά και να στερεύουν πηγές. Σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο σχετικό θέμα είναι το 15^ο που εισάγεται από το Τοπικό συμβούλιο και κατοίκους των Καστελλίων.

2.   Εξόρυξη πραγματοποιείται σε υπόγειες στοές, σε Γκιώνα και σε Παρνασσό.

3.   Εξόρυξη όμως πραγματοποιείται και επιφανειακή. Τακτική της εταιρείας είναι κάθε   φορά να δηλώνει πως για τελευταία φορά ενεργεί επιφανειακά (βλέπε Βλαχοθανάση), μέχρι να επιδιώξει την επόμενη (βλ. Αλεφάντω Καστέλλια)

4.   Αποκαταστάσεις στα Επιφανειακά κοιτάσματα δεν γίνονται. Οι στοές που μένουν ανενεργές δεν κλείνουν, γιατί έχουν ακόμα αποθέματα. Τρανή απόδειξη τα τελευταία γεγονότα.  

5.    Η προσέγγιση στα κοιτάσματα γίνεται μετά από διάνοιξη πολλών δρόμων μέσα σε Δασικές περιοχές. Το Μεταλλείο στάζει, το Δάσος στενάζει.

6.   Απόθεση – Επεξεργασία & Φόρτωση του Βωξίτη διενεργείται σε ΛΑΡΝΑΚΙ & ΚΑΜΙΩΤΙΣΣΑ δίπλα στην Ιτέα. Η περιοχή, θάλασσα, στεριά & σπίτια, γεμίζουν με σκόνη μεταλλείου από την δραστηριότητα. Σκόνη παχιά, λεφτά πολλά!

7.    Η μεταφορά του Βωξίτη εξυπηρετείται από το σύνολο του οδικού δικτύου του Δήμου Δελφών. Μιας και τα εργοτάξια αντικειμενικά είναι διάσπαρτα σε όλο τον Δήμο.

Η εικόνα χωρίς υπερβολές φανερώνει ένα Μεγάλο ΕΡΓΟΤΑΞΙΟ.

Αυτή είναι η κατάσταση που διαμορφώθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια που πέρασαν.

Β. Τοπική Κοινωνία. Σχέσεις Ζωής, Εξάρτησης, Διαπλοκής & Αντίστασης.

Είναι λογικό μια τέτοια δραστηριότητα να έχει φέρει σε εμπλοκή με διάφορους τρόπους διαχρονικά, όλη την τοπική κοινωνία.

1.     Οι πρώτοι σκαπανείς του μεταλλείου, είναι στην πλειονότητά τους από την περιοχή. Τότε στην αρχή, Ξινάρι φτυάρι και ζεμπίλι. Σήμερα, Κομπρεσέρ Μπουλντόζες και Φορτηγά. Το μεταλλείο έζησε γενιές. Τα βουνά έδωσαν Βωξίτη και πήραν Ζωές.

2.    Συνοδά επαγγέλματα δημιουργούνται αρκετά δίπλα στην κύρια δραστηριότητα.

3.   Ως και τα μέσα του ’80 η εταιρεία προσλαμβάνει εργαζόμενους σε όλα τα πόστα. Μετά οι σχέσεις εργασίας διαφοροποιούνται. Οι εργοδηγοί γίνονται εργολάβοι και οι εργαζόμενοι εργάτες των εργολάβων. Οι οδηγοί των φορτηγών ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μηχανικοί παίρνουν επίσης ως ελεύθεροι επαγγελματίες με αποκοπή τις μελέτες της εξόρυξης. Ο αριθμός των εργαζομένων με άμεση σχέση εργασίας με την εταιρεία, μειώνεται κατά πολύ. Λίγοι και καλοί.

4.   Η εκμετάλλευση του Μεταλλείου έχει πάρει χαρακτήρα μονοκαλλιέργειας στην περιοχή. Η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων φανερώνει την διάσταση αυτή με τραγικό τρόπο.

5.    Ο Εκμεταλλευτής με όποιο όνομα και αν παρουσιαζόταν (ΑΕΜ ΒΩΞΙΤΕΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ, S&B, ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΙ ΒΩΞΙΤΕΣ, KERNEOS), πάντα στόχο είχε να μην έχει πολλούς στα πόδια του. Αυτό το έλυσε με Χορηγίες και Εξαγορές. Δεν υπήρξε Πολιτικός, Νομάρχης, Δήμαρχος και Κοινοτάρχης στην περιοχή, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που να μην ήρθε σε συναλλαγή μαζί του τα τελευταία 40 χρόνια.

6.   Τους έδωσε το «δικαίωμα» να του προτείνουν και να «διορίζουν» στην εταιρεία. Τους «έλυσε» τα χέρια βοηθώντας τους ποικιλοτρόπως οικονομικά. Για να του «ανοίξουν» τον «Νόμιμο» δρόμο, να μπορεί να παίρνει το Μετάλλευμα. Όπου θέλει, Όποτε το θέλει, Όπως θέλει και Όσο θέλει. Έτσι του επέστρεφαν και του επιστρέφουν, Όσα Δαπανούσε και Ξόδευε, Όσα Χορηγούσε & Δώριζε.

7.    Η συναλλαγή συνοδευόταν πάντα και από μια ευχή: -Εγώ θα σε βοηθήσω να ξαναβγείς και εσύ θα είσαι δίπλα μου να με «Επιτηρείς»-.   

8.   Έρχονται όμως στιγμές που «χαλάει η μανέστρα» και η σούπα «ξινίζει». Τότε ο επικυρίαρχος Εκμεταλλευτής γίνεται Ανυπόμονος. Έτσι τούτα τα τελευταία χρόνια είτε γιατί ζορίστηκε, είτε γιατί η κρίση τον βοηθάει να εκβιάσει, μπορεί και τα δύο μαζί, αποφάσισε να «χορέψει στο ταψί» πριν ένα χρόνο τους Φορτηγατζήδες και να τιμωρήσει σήμερα τους εργαζόμενους «στην Αναμονή». Να τιμωρήσει τους εργαζόμενους που δεν συμβιβάζονται με την εντατικοποίηση της δουλειάς και με την ιδέα: «πως οι Στοές, μπορούν να γίνουν κοινοτάφιο  εξπρές!»

9.   Τα Χρόνια που πέρασαν κατάφεραν υπομονετικά, να αθροίσουν την αλόγιστη χρήση και την ανεξέλεγκτη εξόρυξη σε άχαρη εικόνα, σε πολλές περιπτώσεις με ανεπανόρθωτη ζημιά και με συνήθεια κακιά. Έτσι δεν θέλουμε να δούμε την εικόνα αυτή όπως διαμορφώθηκε. Ίσως μάλιστα να μη μπορούμε να την δούμε εμείς που ζούμε εδώ, γιατί έγινε τόσο Μεγάλη και εμείς είμαστε τόσο «Μικροί».

10.                      Η τοπική κοινωνία όμως αντέδρασε. Κι αν στην αρχή η αντίδρασή της δεν φαινόταν ικανή να επιφέρει αντιστροφή της κατάστασης, σήμερα με τις δικές της τις εσωτερικές δυνάμεις, φανερώνει Έναν Ικανό αντίπαλο απέναντι στην μάχη με το Θηρίο. Όπου Θηρίο δεν είναι από μόνη της η Εταιρεία. Θηρίο Είναι το πλέγμα των Εξυπηρετημένων, των Αυλοκόλακων, των Συμπλεόμενων με τα οικονομικά συμφέροντα της εταιρείας.

    Συνθέτοντας τις δύο αυτές ενότητες, την εικόνα του Δήμου Δελφών ως τόπου εξόρυξης του Μεταλλείου και την εικόνα της ζωής της Τοπικής κοινωνίας, σχηματίζεται  μπροστά μας μια καινούργια εικόνα: « Όλη η Περιοχή είναι ένα τραπέζι πάνω στο οποίο Τρώει ο Εκμεταλλευτής μαζί με τα ντόπια του στηρίγματα, ενώ ταυτόχρονα το Χέζει!»

     Με αυτή την εικόνα είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να ΣΥΜΦΙΛΙΩΘΟΥΜΕ.

     Η αντιδικία που προβάλλεται κάθε φορά όλο και πιο συχνά τελευταία, ανάμεσα στην Εταιρεία με Τοπικούς φορείς και Εργασιακές ομάδες έχει καθαρά δύο Ανταγωνιστές. Δημιουργεί ένα Δίπολο.

Τα Συμφέροντα της Εταιρείας με την όποια μορφή και ονομασία, με τα Συμφέροντα για μια Ισόρροπη ζωή της Κοινωνίας στον Τόπο της.

     Το προβληματικό είναι πως τα μέρη που αποτελούν και ενεργούν στην Τοπική Κοινωνία: στον ίδιο χρόνο, δεν αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο, το Κοινό Συμφέρον.

1.     Έτσι όταν οι ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ λέγαμε πως πρέπει να τηρηθούν οι Περιβαλλοντικοί Όροι αδειοδοτήσεων εξόρυξης, εναπόθεσης Μεταλλείου στο ΛΑΡΝΑΚΙ και να εφαρμοστούν οι Νόμοι και οι Κανόνες σε κάθε δραστηριότητα της εξόρυξης, οι εργαζόμενοι πίστευαν πως αν μας αναγκάσουν να σταματήσουμε δεν θα χάσουν την δουλειά τους. Έπεσαν ΕΞΩ! Σημείωση: Την δική μας πάλη για έλεγχο και περιορισμούς, χρόνια τώρα η εταιρεία με τα Παπαγαλάκια της διαστρέφει, λέγοντας πως θέλουμε να την κλείσουμε!!!

2.    Όταν ο ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ της ΆΜΦΙΣΣΑΣ πάλευε να μη γίνει η επιφανειακή στον Βλαχοθανάση και τόσα άλλα, έμεινε μόνος του. Αποτέλεσμα να εξορύξουν και λίγο ακόμα όπως κάνουν πάντα. Όσο πατάει η γάτα!

3.   Όταν η ομάδα για την Σωτηρία της Γκιώνας φώναζε για τις γεωτρήσεις και τους παράνομους διανοιγόμενους δρόμους στο βουνό, έστρεφαν τα φορτηγά πάνω τους να τους πατήσουν. Πάτατώνε κι Άναφτώνε!

4.   Όταν το κόστος μεταφοράς αποφάσισαν να το «ρίξουν», οι Φορτηγατζήδες αντίκρυσαν το πρόσωπο του εργοδότη «Απ’ την Καλή» που λέμε. Τους ομαδοποίησε σε ευνοημένους και ριγμένους, για να τους προσφέρει στο τέλος το ελάχιστο ως χάρη.

5.    Όταν άρχισαν οι απολύσεις των εργαζομένων πέρυσι την εποχή του Πάσχα, έπαιρνε πίσω ο Δήμαρχος Γνωμοδοτική Απόφαση παραχώρησης Αιγιαλού & Παραλίας που είχε εγκρίνει τον Φεβρουάριο. Και καλά για αντίποινα. Σιγά μη κλάψουν. Το αποτέλεσμα το είδαμε: 30 + εργαζόμενοι είδαν την έξοδο.

6.   Εδώ και μήνες φωνάζουμε για τις γεωτρήσεις της ΕΛΜΙΝ στην Γκιώνα. Σήμερα τρέχουν οι τσοπάνηδες να σταματήσουν τις Γεωτρήσεις δίπλα στις μεγαλύτερες ποτίστρες των κοπαδιών. (15^ο θέμα σημερινό). Ενώ ο Δήμος (23^ο θέμα) παίρνει απόφαση για καθορισμό της αμοιβής της δικηγόρου για τις Γεωτρήσεις. Συμπτώσεις διάολε!

7.    Σήμερα έρχονται οι εργαζόμενοι στο Συμβούλιο να πάρουν μια Απόφαση συμπαράστασης ουσιαστικά από τον Δήμο. Μετά τον εκβιασμό της εταιρείας επειδή διενεργήθηκαν έλεγχοι από την Επιθεώρηση Μεταλλείων και μπήκαν πρόστιμα. Πόσο δύναμη έχει να το κάνει ο Δήμος από την στιγμή που ζητάει χρήματα από την εταιρεία για την συντήρηση και τον εξωραϊσμό του Κυριακοπούλειου στην Ιτέα; «Δεν μπορείς να κάνεις τον νταή όταν μπαίνεις σε συναλλαγή».

    Πόσα αλήθεια άλλα παραδείγματα έχουμε να αραδιάσουμε για τους διάσπαρτους αγώνες της Τοπικής Κοινωνίας απέναντι σε έναν ισχυρό αντίπαλο;

Ένα είναι σίγουρο: Ο αέρας που αναπνέουμε είναι ο ίδιος για όλους. Η θάλασσα από την οποία ζούμε είναι κοινό δημόσιο αγαθό. Το νερό που πίνουμε δίνει ζωή σε μας και στην μισή Ελλάδα. Τα Βουνά που ζούμε ανήκουν στο «πανδαιμόνιο» της φύσης. Τους ίδιους δρόμους που τα φορτηγά διαβαίνουν φορτωμένα μεταλλείο διαβαίνουν όλοι οι κάτοικοι και οι οικογένειες των εργαζομένων.

Το μεταλλείο είναι δημόσιος πόρος για να ζήσει ομαλά ένας τόπος δίνοντας ίσες ευκαιρίες. Δεν είναι εργαλείο εκβιασμών και υποδούλωσης.

     Η Δημοτική Αρχή και το δημοτικό Συμβούλιο πρέπει να πάρει αποφάσεις που να προστατεύουν τα Δημόσια κοινά αγαθά. Να στηρίξει τους δημότες απέναντι στους εκβιασμούς. Να μη μπει ποτέ σε συναλλαγή με την όποια επιχείρηση.

     Μια τελευταία σκέψη: Είναι μήπως η αρχή να σκεφτούν οι εργαζόμενοι αυτής της επιχείρησης σύμφωνα με την Τεχνική Αρτιότητα που διαθέτουν, να λειτουργήσουν μόνοι τους τα εργοτάξια; Βάζοντας στόχο την Αυτοδιαχείριση του δικού τους οικοδομήματος τόσα χρόνια, με σύμμαχο την Τοπική κοινωνία, την Δημοτική Αρχή, φυσικά τα Εργατικά τους σωματεία;

Ας αρχίζουν να μπαίνουν και τέτοιες σκέψεις διεκδίκησης σοβαρά σε συζήτηση να δούμε τότε αν σφίγγουν οι κ………….            

        

ΔΕΥΤΕΡΟΜΙΛΙΑ

Πιστεύουμε για το καλύτερο αποτέλεσμα από την σημερινή μας συζήτηση, είναι να βρούμε κοινό τόπο όλες οι παρατάξεις ώστε να πάρουμε μια ομόφωνη απόφαση που θα ενισχύει την προσπάθεια των Εργαζομένων και θα τους βοηθήσει στον αγώνα που δίνουν. Ο Δήμος πρέπει να προασπίσει τα δικαιώματα των πολιτών και τα δημόσια αγαθά του τόπου. Γι αυτό και θα ψηφίσουμε όπως είπαμε την αρχική πρόταση που κατατέθηκε στην εισήγηση της τεκμηρίωσης για το κατεπείγον του θέματος, εμπλουτισμένη κλπ. Μια σκέψη κάναμε και βάλαμε την ιδέα της αυτοδιαχείρισης προς συζήτηση στην τοπική κοινωνία και τους εργαζόμενους και δεν είναι πρόταση για άμεση εφαρμογή.

Εμείς δεν μπορούμε να καθορίσουμε την στάση των εργαζομένων ούτε να την επηρεάσουμε γιατί αντικειμενικά αδυνατούμε.

Για μας όπως έχουν έρθει τα πράγματα απαιτείται Κοινωνική συμμαχία γιατί μόνο έτσι πιστεύουμε πως η κάθε κοινωνική ή εργασιακή ομάδα στον χώρο της θα τα καταφέρει.

Κι αυτό στηρίξαμε στην πρωτομιλία μας. Όποιος έχει πρόβλημα ο άλλος τον στηρίζει.

Αν υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως θα τα καταφέρει μόνος του και θα καλεί όλους τους υπόλοιπους να τον ακολουθούν όταν αυτός το θέλει βάζοντας όρους, είναι γελασμένος και μακριά νυχτωμένος.

Όσο για την τήρηση των κανόνων και της νομιμότητας που βάζει ο Δήμαρχος ως πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να κινηθούμε έχουμε να του απαντήσουμε. Αυτά ισχύουν όταν τηρούνται από όλους. Η πραγματικότητα έχει δείξει πως συνήθως οι ισχυροί αντιβαίνουν τους νόμους και κανείς δεν μπορεί να τους πειράξει. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεχόμαστε επίθεση. Οι ενέργειες της εταιρείας είναι επιθετικές και μόνο με επίθεση μπορείς να απαντήσεις.

Αν ήταν στο χέρι μας όταν έβαλε σε αργία τους εργαζόμενους, εμείς θα του απαντάγαμε με 2 και 3 μήνες αργία μέχρι νεότερων. Αλλά να μη δουλεύει τίποτα. Ούτε εξόρυξη, ούτε δρομολόγιο, ούτε φόρτωση. Να δούμε τι θα ‘κανε με τις συμφωνίες που είχε κλείσει και τις ποινικές ρήτρες που θα έτρεχαν;

Ο Δήμος τότε πρώτος και η τοπική κοινωνία πρέπει να βοηθήσει τις 200 - 250 οικογένειες που εμπλέκονται. Να σταθούμε δίπλα τους, να τις στηρίξουμε.

Κι ας έφευγε από εδώ να πάει να κάνει εξόρυξη στο Μεσολόγγι. Μόνο που εκεί θα έβγαζε Αλάτι και όχι Βωξίτη. Ποιος ξέρει μπορεί να έπειθε τους πελάτες του να πάρουν το Αλάτι αντί για το Βωξίτη.

 

Παναγιώτης  Μέγκος

Δημοτικός Σύμβουλος

Γιώτα Κασούτσα

Νίκος Σταντζούρης

Συνυπογράφοντες Δημοτικοί Σύμβουλοι

  

    

    

                  

  ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

ΔΗΜΟΣ ΔΕΛΦΩΝ Αξίζει και να Ζεις και να Αγωνίζεσαι για Αυτόν.

www.politesstoproskinio.wordpress.com

   Δημοτική Κίνηση Πολιτών Δήμου ΔΕΛΦΩΝ

ΠΟΛΙΤΕΣ στο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ.