Το Ορατόριο ''ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ '' του αείμνηστου Συνθέτη και Πρωτοψάλτη Σωκράτη Βενάρδου είναι σε κείμενα του Δημήτρη Φωτιάδη και με αφηγήτρια την Αλέκα Κατσέλη. Στο έργο περιγράφεται με μορφή χρονικού η πορεία του Ελληνισμού από τα χρόνια της Άλωσης ίσαμε τον μεγάλο Σηκωμό του '21. Παρουσιάστηκε σε 2 συναυλίες το 1971 από Χορωδίες 35 γυναικών και 45 ανδρών. Τραγούδησαν οι , Γ.Λαμπρόπουλος, Ι.Μαθιουδάκης, Ν.Καράνταλης, Γ.Αναστασίου, Λ.Μαυρογιώργος, Γ.Ξηροδήμας, Θ.Δημήτριεφ, Τ.Αλισανόγλου, Π.Μακαρώνης, Π.Χριστοφίλη, Δ.Σπηλιοπούλου, Κ.Ασπιώτη, Χ.Κασιωτάκης. Δείτε ποιός είναι ο Σωκράτης Βερνάρδος και τι είπε για το έργο του . Σας τα παρουσιάζουμε όλα οπτικοποιημένα και σας προτρέπουμε να ακούσετε ολόκληρο και όχι αποσπασματικά το μνημειώδες πράγματι αυτό έργο καθώς και να το μεταδώσετε....
Ο Σωκράτης Βενάρδος (1927-1983) υπήρξε διαπρεπής πρωτοψάλτης και ενδιαφέρων συνθέτης θρησκευτικών έργων. Στη δισκογραφία έχει καταθέσει μερικές αξιόλογες εργασίες, όπως η "Φάτνη" (1971), ο "Ύμνος της αγάπης" (1977) και το ορατόριο "Κοσμάς ο Αιτωλός" (1980). Ανάμεσά τους και το εθνικοπατριωτικό λαϊκό ορατόριο "Εθνεγερσία" (1973).
Το έργο παρουσιάστηκε αρχικά σε ζωντανή εκτέλεση στο θέατρο Λυκαβηττού τον Σεπτέμβρη του 1971 . Στη δισκογραφία πέρασε δύο χρόνια αργότερα από τη μικρή εταιρία Ωδή. Βασίζεται σε κείμενα του ιστορικού Δημήτρη Φωτιάδη, τα οποία περιγράφουν σε μορφή χρονικού την πορεία του Ελληνισμού από τα χρόνια της Άλωσης ίσαμε τον μεγάλο Σηκωμό του '21. Το κείμενο διανθίζεται με επιλεγμένα αποσπάσματα από το θησαυρό του δημοτικού μας τραγουδιού διαπλεγμένα με ποιητικά κείμενα του Ανδρέα Κάλβου, του Διονυσίου Σολωμού, του Ρήγα και του Άγγελου Σικελιανού.
Ο συνθέτης έγραψε πρωτότυπη μουσική για όλα αυτά τα εμβόλιμα ποιητικά μέρη αντλώντας την έμπνευσή του κυρίως από την ελληνική, αλλά και τη δυτική μουσική παράδοση, σε ύφος μεγαλόπρεπο ή θρηνητικό, ανάλογα με τη θεματική του αφετηρία κάθε φορά. Το έργο αποδίδεται από Συμφωνική Ορχήστρα, αλλά και ορχήστρα παραδοσιακών οργάνων σε μια ενδιαφέρουσα διαλεκτική συνοδοιπορία. Συμμετέχει επίσης και μικτή χορωδία, ενώ στα φωνητικά μέρη έχουμε τη σύμπραξη πολυάριθμων σολίστ, μεταξύ των οποίων και ο γνωστός μας από το "Άξιον Εστί", ηθοποιός και βαρύτονος, Θόδωρος Δημήτριεφ.
ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ" Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ.
Όσο δούλευα την "ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ" του Δημήτρη Φωτιάδη άκουγα την ίδια σάλπιγγα, άλλοτε σαν θρήνο, άλλοτε σαν εμβατήριο και άλλοτε σαν θούριο. Γράφοντας, ένοιωθα τη παράδοση να με συνεπαίρνει. Κι όλο έτρεχε η σκέψη μου στους αγώνες, στους ηρωισμούς, στις θυσίες, στα ολοκαυτώματα για την Ελευθερία. Μπλεκόμουνα στα γιουρούσια τους κι έβλεπα τις μορφές τους χλωμές, κουρασμένες μα ακατάβλητες. Κι η έμπνευση γινότανε λυγμός και κάλπαζε σαν αστραπή έτσι που μόλις πρόφταινα να τη καταγράψω. Ούτε μια μελωδική γραμμή δεν άλλαξα από όπως μου ερχόταν τη πρώτη στιγμή. Η ενορχήστρωση όμως βάσταξε ενάμιση χρόνο, γιατί αδιάκοπα απόδιωχνα το πειρασμό να εναρμονίσω τις λεβέντικες ελληνικές μελωδίες με το πλούτο της δυτικής τέχνης.
Περιόρισα όσο γινόταν το τρόπο αυτό και τον μεταχειρίστηκα μόνο για τα εμβατήρια, τα θούρια και τις γέφυρες. Ενώ στα τσάμικα, στους καλαματιανούς και στους νησιώτικους σκοπούς έβαλα να κυριαρχεί το κλαρίνο, το λαούτο, το μαντολίνο και το σαντούρι, σε μια λιτή εναρμόνιση, ώστε να διατηρείται αγνό το παραδοσιακό στοιχείο. Τις γνωστές μελωδίες "κάτω στου βάλτου τα χωριά" και "στη στεριά δε ζεί το ψάρι" τις κράτησα απείραχτες όπως παρέμειναν μέσα στη ψυχή του λαού μας.
Στο θούριο του Ρήγα "ως πότε παλληκάρια θα ζούμε στα στενά" διασταύρωσα από τρείς διαφορετικές πηγές την αυθεντικότητα της μελωδίας κι έβαλα μόνο τους άντρες να το τραγουδούν, ενώ στο δεύτερο μέρος "καλύτερα μια ώρας ελεύθερη ζωή" συμμετέχουν και οι γυναίκες σε μια μελωδία σχετική με το πρώτο θέμα, γεμάτη όμως λυτρωτική έξαρση. Όταν τελείωσε το έργο αισθανόμουν σαν να μην υπήρχε τίποτα δικό μου σ' αυτό. Ένοιωθα σα να μου το τραγούδησε η αθάνατη γενιά του Εικοσιένα κι εγώ έκανα μια απλή καταγραφή.
Την ίδια καταγραφή έκανε κι ο Δημήτρης Φωτιάδης. Έδωσε το έπος του αγώνα για την ελευθερία, σε μια σύζευξη των δημοτικών τραγουδιών με τους μεγάλους μας ποιητές, από τον Σολωμό και τον Κάλβο ώς τον Παλαμά και τον Σικελιανό. Η θριαμβευτική επιτυχία της πρώτης παρουσίασης της ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ την 12-11-1971 στο Κινηματοθέατρο "Ορφεύς" με έπεισε πως παρ' όλα τα δυσβάστακτα οικονομικά βάρη, το έργο έπρεπε με κάθε θυσία να γραφτεί σε δίσκο. Είναι μεγάλη η υπερηφάνεια μου που το κατόρθωσα κι εκφράζω τη βαθειά μου ευγνωμοσύνη σ' όλους τους συνεργάτες μου, πιότερο όμως στους φίλους ψάλτες, που τελείως αφιλοκερδώς, κοπιάσανε μαζί μου, δώσανε τη ψυχή τους για να πετύχει η προσπάθεια.
ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΑΣ ΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ" ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ "ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ" ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ{ Οι στίχοι σε πολυτονικό , όπως τους έχει ο Ποιητής }.
Ὀμπρὸς βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπ᾿ τὴν Ἑλλάδα, ὀμπρός, βοηθᾶτε νὰ σηκώσουμε τὸν ἥλιο πάνω ἀπὸ τὸν κόσμο.
Τὶ, Ἰδέτε· ἐκόλλησεν ἡ ρόδα του βαθειὰ στὴ λάσπη,
κι ἄ, ἰδέτε χώθηκε τ᾿ ἀξόνι του βαθειὰ μέσ᾿ τὸ αἷμα.Ὀμπρός, παιδιά, καὶ δὲ βολεῖ μονάχος ν᾿ ἀνέβῃ ὁ ἥλιος,
σπρῶχτε μὲ γόνα καὶ μὲ στῆθος νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὴ λάσπη,
σπρῶχτε μὲ στῆθος καὶ μὲ γόνα νὰ τὸν βγάλουμε ἀπ᾿ τὸ γαῖμα.
Δέστε, ἀκουμπᾶμε ἀπάνω τοῦ ὁμοαίματοι ἀδελφοί του.Ὀμπρός, ἀδέλφια, καὶ μᾶς ἔζωσε μὲ τὴ φωτιά του, ὀμπρός, ὀμπρὸς κι ἡ φλόγα του μᾶς τύλιξε ἀδελφοί μου.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΛΛΑΔΑ......
Σ' ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΞΑΣΤΕΡΙΑ
Σ' ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΗΛΙΟΣ..
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
"Γ"
Τα αποσπάσματα από τα κείμενα του Δημήτρη Φωτιάδη. Αφήγηση Αλέκα Κατσέλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσφορά του Φίλου Γιώργου Θάνου, από το Πολύδροσο Παρνασσού.
29 του Μάη 1453. Ένας νεαρός 21 χρόνων, ο Σουλτάνος Μωάμεθ ο Πορθητής παίρνει την Πόλη. Η χιλιόχρονη αυτοκρατορία, η Νέα Ρώμη του Μ. Κωνσταντίνου, η Ρωμανία των Παλαιολόγων πεθαίνει.
Γη των Θεών, Φροντίδα, Ελλάς ηρώων μητέρα. Φίλη, γλυκιά πατρίδα μου, νύκτα δουλείας σε σκέπασεν, νύκτα αιώνων.
Και όσων ο πόθος ήτανε ελεύθεροι να ζούνε, αρνήθηκαν τον τύραννο και στα βουνά τραβούνε.
Μέσα στη νύχτα της σκλαβιάς αντιλαλεί το Θούριο του Ρήγα.
Ψηλά στα Κακοβούνια του Σουλιού γράφτηκε ο πρόλογος του ’21. Και όταν του Σούλι λύγισε από την πείνα και έφτασε το τέλος, ο καλόγερος Σαμουήλ βάζει φωτιά στην μπαρουταποθήκη.
Ταράχτηκε όλος ο ντουνιάς. Βουνά ξεριζωθήκαν και τα χορτάρια αυτά της γης και εκείνα μαραθήκαν και ακολουθάει στο Ζάλογγο ο χορός του θανάτου.
Ο σηκωμός χτυπά την πύλη της ελευθερίας. Τρεις άσημοι Έλληνες καταλαβαίνουν πως η λευτεριά δεν χαρίζεται, μα κατακτιέται. Παίρνουν την απόφαση να ετοιμάσουν το σηκωμό και ιδρύουν στην Οδησσό το 1816 τη Φιλική Εταιρεία.
Στις 22 του Φλεβάρη 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης περνά τον Προύθο. Η επανάσταση άρχισε. Ένας τρελόπαπας, ο Παπαφλέσσας, ξεσηκώνει τον Μωριά και σε λίγο βροντά τα καρυοφύλλια της λευτεριάς, Καλάβρυτα, Πάτρα και Καλαμάτα.
Στην Αλαμάνα ξαναζούν οι Θερμοπύλες. Ο Ανδρούτσος υψώνει κάστρο λευτεριάς στο πλίθινο Χάνι της Γραβιάς. 132 ανδρειωμένοι κλείνονται σε αυτό, χορεύοντας και τραγουδώντας ως σαν να πήγαιναν σε γλέντι.
Οι ραγιάδες με ηγέτη τον Γέρο του Μωριά, πολιορκούν την Τριπολιτσά. Την πολυάνθρωπη και κοσμοξάκουστη τότε Χίο, ο επίγειος παράδεισος όπως την ονόμαζαν οι περιηγητές, την τυλίγουν οι φλόγες και την πνίγει το αίμα.
Ένας κατάξερος βράχος καταμεσής στο Αιγαίο, ψηλώνει σύμβολο αρετής. Επί τω μέγα ερείπιον η ελευθερία ολόρθη προσφέρει δύο στεφάνους, ένα από γήινα φύλλα και άλλο ναπάστα.
Στο Μεσολόγγι που είχε για τοιχί ένα φράχτη, πολιορκημένο από όλες τις δυνάμεις της Τουρκιάς και της Αιγύπτου, γράφεται το αθάνατο έπος ανδρείας και ελευθεριάς.
Λαοί συγκλονίζονται από τον αγώνα των Ελλήνων. Εκείνοι όμως που τους κυβερνούν, έχουν αντί αισθήματα, πυξίδα το συμφέρον. Πάνω από την Κρήτη, την Κάσο, τα Ψαρά, το Μεσολόγγι, τη Ρούμελη απλώνεται πια το σάβανο του τύραννου.
Μα, οι Έλληνες ξακολουθάνε να αγωνίζονται ως το θάνατο και πέρα από αυτόν, γιατί ξέρουν πως στο τέλος η λευτεριά πάντα νικά και την άραχλη εκείνη ώρα, που φαινόταν πως όλα χάνονταν, υψώθηκε σωτήρας του έθνους ο γιος μιας καλογριάς, ο Καραϊσκάκης.
Μέσα στην καρδιά του χειμώνα ο Καραϊσκάκης οδηγάει μία χούφτα Έλληνες από νίκη σε νίκη, με κορύφωμα τη συντριβή του εχθρού στην Αράχωβα.
Η επανάσταση που πήγαινε να σβήσει, τεντώνει πάλι τα φτερά της. Αφού ξαναλευτέρωσε τη Ρούμελη, έρχεται να αναμετρηθεί με τον Κιουταχή που πολιορκούσε την Ακρόπολη και θα κατόρθωνε να τον ξεμπροστίσει αν η συμφορά δεν έφτανε οδηγημένη από τους ξένους.
Τρίτη, Τετάρτη θλιβερή, πέφτει φαρμακωμένη. Παρασκευή ξημέρωνε, α μη είχε ξημερώσει. Αφέντες έβαλαν βουλή τον πόλεμο να πιάσουν, νησιώτες κάνουν την αρχή και πολεμούν στον κάμπο.
Καραϊσκάκης το άκουσε και βγαίνει από το τσαντίρι και τον αράπη εχούγιαξε και στον αράπη λέει: …….
Είπε και δάκρυσε. ……. Έφυγαν και σε λίγο ο ήρωας άρχισε να χαροπαλεύει. Έπειτα από οχτάχρονους αγώνες, θυσίες, δάκρυα, πόνους και αίμα, λυτρώθηκε η Ελλάδα, μα οι ελπίδες της δεν δικαιώθηκαν.
Και ο Σικελιανός μας προσκαλάει όλους να νοιώσουμε το χρέος μας σηκώνοντας ψηλά, πάνω από τον κόσμο, το φως που κάποτε ήταν η Ελλάδα.
Αγαπητέ "ΠολυδροσοΠαρνασσέ", από το βουνό των Θεών και των Ηρώων τον Παρνασσό , τον Παρνασσό των Εθνικοαπελευθερωτικών Αγώνων του 1821 και του 1941-44 θερμά συχαρητήρια σε σένα και στο συνεργάτη σου "Γ" .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παρακολουθώ.
Κάνετε εξαιρετική και ολοκληρωμένη δουλειά.
Μπράβο σας!!!
Ανεπανάληπτο!!!!
"ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ"