Ένα υπόλειμμα από ένα κομμάτι ήλιου, λίγη ύπαιθρο, λίγη
ησυχία κι ένα κομμάτι ψωμί, να μη με βαραίνει πολύ η γνώση......
ότι υπάρχω, να μην
έχω καμιά απαίτηση από τους άλλους ούτε κι αυτοί από μένα.
Ακόμα κι αυτό μού το αρνήθηκαν, όπως αυτός που αρνείται να
δώσει ελεημοσύνη όχι γιατί τού λείπει η καλοσύνη, αλλά γιατί βαριέται να
ξεκουμπώσει το παλτό του.
Γράφω, λυπημένος, στο ήσυχο δωμάτιό μου, μόνος όπως υπήρξα
πάντα, μόνος όπως θα υπάρχω πάντα. Κι αναρωτιέμαι αν η φωνή μου, φαινομενικά
τόσο ασήμαντη, δεν ενσαρκώνει την ουσία χιλιάδων φωνών, τη δίψα να μιλήσουν
χιλιάδων ζωών, την υπομονή εκατομμυρίων ψυχών υποταγμένων σαν τη δική μου στο
καθημερινό πεπρωμένο, στο ανώφελο όνειρο, στην ελπίδα που δεν αφήνει ίχνη.
Αυτές τις στιγμές η καρδιά μου χτυπά πιο δυνατά γιατί έχω
συνείδηση πως υπάρχει. Ζω περισσότερο γιατί ζω πιο μεγάλα. Νιώθω στο άτομό μου
μια θρησκευτική δύναμη, κάτι σαν προσευχή, σαν κραυγή. Αλλά η αντίδρασή μου
κατεβαίνει από το πνεύμα μου... Βλέπω τον εαυτό μου στον τέταρτο όροφο της Ρούα
ντος Ντοραδόρες, με παρατηρώ μέσ' από τον ύπνο.
Κοιτάζω πάνω από το μισογραμμένο χαρτί τη μάταιη και χωρίς
ομορφιά ζωή και το φτηνό τσιγάρο που καίγεται καθώς γράφω πάνω στο παλιό
στυπόχαρτο. Βρίσκομαι εδώ στον τέταρτο όροφο, να καλώ τη ζωή, να εκφράζω τι
νιώθουν οι ψυχές, να κάνω πρόζα όπως οι μεγαλοφυίες και οι διασημότητες! Ναι,
εδώ βρίσκομαι!"
Από το "Το βιβλίο
της Ανησυχίας"
ΚΑΙ ΕΝΑ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ
ΤΟ "ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ".
ΛΙΓΑ
ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ
Ο Φερνάντο Πεσσόα
(Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa) ήταν Πορτογάλος ποιητής και
συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Λισαβώνα το 1888.
Το μεγαλύτερο μέρος του
σπουδαίου έργου του έμεινε αδημοσίευτο ως το θάνατο του, 30 Νοεμβρίου 1935. Ως
τότε, ο Πεσσόα είχε δημοσιεύσει το πρώτο του βιβλίο στα Πορτογαλικά, με τίτλο
Mensagem, δύο πλακέτες με αγγλικά ποιήματα -γιατί ο Πεσσόα ήταν δίγλωσσος και
έγραφε με μεγάλη άνεση στην αγγλική γλώσσα- καθώς και μερικά λογοτεχνικά και
πολιτικά μανιφέστα.
Ήταν επίσης γνωστός ως εκδότης της επιθεώρησης Athena
(1924-25), και ως συνεργάτης σε διάφορα πρωτοποριακά έντυπα, και κυρίως στο
Orpheu (1915), όργανο του μοντερνιστικού κινήματος.
Μετά το θάνατο του (από κολικό του νεφρού), τα άπαντα του
εκδόθηκαν σε οκτώ τόμους, υπογραμμένα με τα διάφορα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσε
κατά καιρούς ο Πεσσόα και που, όπως έλεγε, εξέφραζαν τις διάφορες
προσωπικότητες που συνυπήρχαν μέσα του: του "Αλβέρτο Καρέιρο", του
"Αλβάρο δε Κάμπος" και του "Ρικάρδο Ρέις"'.
Είναι δυνατό να είναι κάποιος συγχρόνως πλούσιος και
δαιμόνιος τραπεζίτης κι ένας ολοκληρωμένος αναρχικός που πολεμά για την
απελευθέρωση της κοινωνίας; Σύμφωνα με τον Πεσσόα, ναι.
Το βιβλίο του O Banqueiro Anarquista (Ο Αναρχικός
Τραπεζίτης) μεταφράστηκε στα Ελληνικά από την Μ. Παπαδήμα (εκδ.
"Νεφέλη").
Θα παρουσιάσουμε
αποσπάσματα από το βιβλίο κάποια
στιγμή σε άλλη ανάρτηση
ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ
Ο ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ
ΚΑΒΑΦΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.