Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 18 Απριλίου σήμερα......

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΛΤ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ο ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΗΣ ΓΙΑΤΡΟΣ, ΚΟΙΝΟΤΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΘΗΚΕ ΟΣΟ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΠΟΤΕ Η ΝΑΞΟΣ !

Του "Γ" {Το  αφιέρωμά μας συνοδεύεται  απο  φωτογραφικό  και  οπτικοακουστικό  υλικό}

Στο  σημερινό  μας  αφιέρωμα  στον  αξιολογότατο, αείμνηστο  συμπατριώτη  μας  Γιάννη  Μιλτιάδη  Παπαθανασίου  μας  βοήθησε  τα  μέγιστα με σχετικό  βιογραφικό  και φωτογραφικό υλικό   ο πρώην  Δήμαρχος  Δήμου Δρυμαλίας  Νάξου  και  προσωπικός  φίλος  του Γιατρού Koς Νικόλας Βασιλάκης, καθώς και Κα Ειρήνη  Μανιού(Λιμοκοντόρου), η  οποία  απο  11 χρονών  ήταν  ψυχοπαίδα  του  Γιατρού, τους  οποίους  και  ευχαριστούμε θερμά.
Επισκεφθήκαμε  τη  Νάξο και  μιλήσαμε   μαζί τους . Μιλήσαμε και  με  κατοίκους  του  Φιλωτίου, όπως  θα  δείτε  και  στο  παρακάτω  βίντεο  και  είμαστε  πλέον  στην  ευχάριστη  θέση  να  σας  παρουσιάσουμε  ολοκληρωμένα  τον  συμπατριώτη  μας  Γιατρό , Κοινοτάρχη  και  πάνω  απ' όλα  Άνθρωπο, αείμνηστο  Γιάννη  Παπαθανασίου που  άφησε  εποχή  στο  Νησί και που για  εκείνον   μιλάει, μέχρι  σήμερα, όλη η Νάξος  !

Ο  Γιάννης  Μιλτ.  Παπαθανασίου   γεννήθηκε το 1905 στην Πολύδροσο.......

Παρνασσού και απεβίωσε στην Αθήνα το 2001.
                                                     Ειρήνη  Μανιού (Λιμοκοντόρου)

 Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή Αθηνών το 1932. Στη Νάξο εγκαταστάθηκε το 1933, ως αγροτικός ιατρός της κωμόπολης  Φιλωτίου και των γύρω χωριών, στη θέση του αποβιώσαντος ιατρού Εμμανουήλ Αρ. Γρατσία. Παντρεύτηκε την Αικατερίνη (Καίτη) Εμμανουήλ Γρατσία, ξεχωριστή και αυτή προσωπικότητα της Νάξου, γόνο αριστοκρατικής οικογένειας που γεννήθηκε το 1917 και απεβίωσε το 1978, χωρίς να αφήσει απογόνους.

 Ο ιατρός υπηρέτησε συνεχώς στο Φιλώτι, μέχρι τη συνταξιοδότηση του από το δημόσιο το 1970. Από το 1970 μέχρι και το 1983 συνέχισε τις ιατρικές του προσφορές, στο ιδιωτικό του ιατρείο στο Φιλώτι. Κατά τη 50χρονη ιατρική του παρουσία και σε πολύ δύσκολους καιρούς, δεν ήταν για τους νησιώτες μόνο ο αγαπημένος τους προσωπικός ιατρός και παρηγορητής, αλλά και ο κοινωνικός εξομολογητής και σύμβουλος τους σε όποιο θέμα τους απασχολούσε.






Το σπίτι του στο Φιλώτι και  οικογενειακές φωτογραφίες

Η κοινωνική παρουσία και προσφορά του ήταν πολύπλευρη και καθοριστική στη προώθηση πρωτοπόρων για την εποχή του, αρχών και διαδικασιών, με στόχο τη βελτίωση του γεωργοκτηνοτροφικού τομέα, την άνοδο του μορφωτικού επιπέδου και τη προστασία του περιβάλλοντος.
Συγκεκριμένα:
* Οργάνωνε και ενεθάρρυνε τους αγρότες στη μελισσοκομία, παράλληλα με τη κύρια απασχόληση τους. Έγινε και ο ίδιος ενεργός μελισσοκόμος, αποκτώντας γνώσεις και εμπειρίες, τις οποίες μετέφερε στους νέους μελισσοκόμους. Υλοποιούσε σεμινάρια μελισσοκομίας από ειδικούς, με τη δική του πάντα παρουσία και συμβολή.
* Πρωτοπόρησε ως αμπελοκαλλιεργητής, εισάγοντας νέες και άγνωστες μέχρι τότε στη Νάξο ποικιλίες επιτραπέζιων σταφυλιών. Στήριζε, ενημέρωνε και συμβούλευε τους αγρότες σε αυτές τις σύγχρονες τότε παραγωγικές μεθόδους, που ο ίδιος εφάρμοζε.  
* Επέμενε με προτροπές και συμβουλές του προς τους κτηνοτρόφους, για τη μετάβαση της κτηνοτροφίας από την εντατική και ελεύθερη βοσκή, στην ελεγχόμενη και παραγωγική, προστατεύοντας έτσι και το φυσικό περιβάλλον. Προς το σκοπό αυτό οργάνωνε ενημερωτικές συναντήσεις των κτηνοτρόφων, με  τη παρουσία κτηνιάτρων και άλλων ειδικών.

Με πολιτικούς και τοπικούς παράγοντες                   





                                                     Στην Πλατεία Φιλωτίου

* Αγωνιζόταν κατά της ζωοκλοπής, της αρχαιοκαπηλίας, των αγροζημιών και των αντιδικιών μεταξύ των αγροτών. Λόγω του κύρους και της αναγνώρισης που είχε από τους πολίτες, παρενέβαινε χωρίς δισταγμό, με συστάσεις στους παραβάτες και αντιδίκους, ακόμη και με δημόσιες προφορικές και γραπτές θέσεις και  καταγγελίες του, επί των θεμάτων αυτών. 
* Κινητοποιούσε τους κατοίκους, ιδιαίτερα τους νέους και πρωτοστάτησε ο ίδιος σε  δενδροφυτεύσεις, εντός του οικισμού και σε βουνώδεις περιοχές γύρω από το χωριό.      
* Χρηματοδότησε την οργάνωση και λειτουργία, σε ειδικό χώρο της βιβλιοθήκης Φιλωτίου, μεγάλης συλλογής αξιόλογων βιβλίων, με την ονομασία ¨Πτέρυγα Ιωάννη Παπαθανασίου¨. Η προσφορά του, με το αρχικό ποσό των 500.000 δρχ., έγινε στη μνήμη των γονέων του, από αγάπη στη νεολαία του Φιλωτιού, με την ευχή αυτή να συντελέσει στην άνοδο του μορφωτικού επιπέδου των κατοίκων.

Μια από της ενέργειές του για την υδροδότηση του Φιλωτίου



Από βράβευσή του σε αθλητές του αγώνα δρόμου που έχει καθιερωθεί στο όνομά του

Για να επηρεάσει αποτελεσματικότερα, τη προώθηση και επίλυση των αγροτικών θεμάτων, συμμετείχε ενεργά στις τοπικές συνεταιριστικές οργανώσεις των αγροτών. Πάντα πρωτοπόρος με προτάσεις και διεκδικήσεις, για τη στήριξη των αγροτών.    
Με την ίδια σκέψη και σκοπό αναμείχτηκε ενεργά στα αυτοδιοικητικά πράγματα, πάντα ανεξάρτητος πολιτικά και αδέσμευτος, μακριά από τοπικές ομάδες προσωπικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων.   
  




Το 1954 εκλέγεται με ποσοστό 65% πρόεδρος της Κοινότητας Φιλωτίου. Η εκλογή του προκαλεί αντιδράσεις στα κατεστημένα τοπικά και πολιτικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα να διωχθεί κυβερνητικά και να απολυθεί από τη θέση του αγροτικού ιατρού. Οι αντιδράσεις των κατοίκων και προσωπικοτήτων της Νάξου, ανεξαρτήτως κομματικών προτιμήσεων ήταν τέτοιες, που αναγκάζουν την τότε κυβέρνηση στην επαναπρόσληψη του. Οι υπόγειες όμως πολιτικές διασυνδέσεις και πιέσεις των τοπικών  παραγόντων συνεχίζονται, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε παραίτηση  από το αξίωμα του προέδρου, αφού ήταν πλέον αδύνατη η παράλληλη άσκηση των καθηκόντων του προέδρου και του ιατρού. 


Δεν παραιτείται όμως και από το συνεχές ενδιαφέρον του, για τη πρόοδο και ανάπτυξη της δεύτερης πατρίδας του. Παρεμβαίνει, προτείνει και συγκρούετε με αναχρονιστικές αντιλήψεις και μικροσυμφέροντα, βάζοντας το γενικό συμφέρον, πάνω από το ατομικό. 
Μερικές από τις προτάσεις, γραπτές παρεμβάσεις προς τις δημόσιες αρχές, αγώνες και συγκρούσεις του με τις τοπικές αρχές, που τελικά δεν ευοδώθηκαν, αφορούσαν:
* Την επέκταση της κεντρικής πλατείας του Φιλωτιού, κάτι που ήταν ρεαλιστικό και εφικτό, αφού οι τότε οικιστικές συνθήκες το επέτρεπαν. 
* Την κατασκευή σύγχρονου νεκροταφείου εκτός οικισμού, επειδή το υφιστάμενο βρισκόταν στο κέντρο του χωριού, ακατάλληλο και ανεπαρκές για τις ανάγκες μιας κωμόπολης 2000 κατοίκων.
* Την απόκτηση ιδιοκτησίας δημόσιων ακινήτων από την κοινότητα Φιλωτίου και την αξιοποίηση τους για δράσεις που θα εξυπηρετούσαν την τοπική ανάπτυξη.
* Την προστασία και τουριστική αξιοποίηση εγκαταλειμμένων δημόσιων, ιδιωτικών και κοινοτικών κτισμάτων, απομεινάρια της αγροτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου.
Το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα και το πείσμα που τον διέκριναν στην υλοποίηση των ιδεών του, είχε σαν αποτέλεσμα οι αντίπαλοι του, να τα εκμεταλλεύονται αρνητικά για το πρόσωπο του, προκειμένου να αιτιολογούν τις αρνητικές τους θέσεις και τις σκοπιμότητες που εξυπηρετούσαν.
Δεν το έβαζε όμως κάτω και έτσι το 1978 και το 1982, σε προχωρημένη ηλικία, αλλά ακμαίος βιολογικά και πνευματικά και προκειμένου να γίνει πράξη, έστω και καθυστερημένα μέρος των οραμάτων του, κατέρχεται στις κοινοτικές εκλογές ως υποψήφιος πρόεδρος.  
Ανεξάρτητος όπως πάντα, έξω από κομματικές ομάδες, αποφασίζει να αναμετρηθεί με τους άλλους κομματικούς συνυποψήφιους του. Χάνει και τις δύο φορές για ελάχιστους ψήφους, παρά την αγάπη και την εμπιστοσύνη που του είχαν οι απλοί άνθρωποι. Δύο ήταν οι λόγοι. Ο πρώτος, το γεγονός ότι στο πρόγραμμα του ανέφερε  διοικητικής μορφής ενέργειες, που έθιγαν τα κακώς κείμενα, αλλά που βόλευαν πάρα πολλούς. Και ο δεύτερος, το γεγονός ότι τα τότε κόμματα εξουσίας που στήριζαν τους αντιπάλους του, ήταν παντοδύναμα, με μεγάλη επιρροή στους ψηφοφόρους.
Παρόλα αυτά δεν απογοητεύεται και συνεχίζει να ενδιαφέρεται έμπρακτα, μέχρι το τέλος της ζωής του, για την πρόοδο του τόπου που έζησε για πάνω από εξήντα χρόνια,  που αγάπησε και αγαπήθηκε όσο κανένας άλλος.

                                                    Από  επίσκεψή  του  στη  Σουβάλα
                                                                       Φωτο Λαογραφικός




Σήμερα, τον ενθυμούνται οι παλαιότεροι, τον μακαρίζουν και ομολογούν, ακόμη και αυτοί που δεν τον στήριζαν, πόσο επίκαιρα και σωστά ήταν όλα εκείνα που έλεγε και πόσα θα είχε κερδίσει το Φιλώτι αν τον άκουγαν.    
 
Υ.Γ
-Στις  13  Αυγούστου  κάθε  χρόνο διοργανώνεται στο  Φιλώτι αγώνας  δρόμου   προς τιμήν του , ο οποίος    ονομάζεται πλέον  αγώνας   "Υγείας" .
-Την  κόρη  της  η  ψυχοκόρη του   Γιατρού  Ειρήνη  την  ονόμασε  Γεωργία  για  την  μητέρα   του αείμνηστου  συμπατριώτη  μας. 


   

1 σχόλιο:

  1. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΝΑΞΟ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΣΟΥΒΑΛΑ ΘΑ ΤΟΝ ΕΤΡΩΓΑΝ ΤΑ ΟΡΝΕΑ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή