Του ¨Γ" { Κείμενο, σύνδεση κειμένων, εικόνων, φωτό και βίντεο}
Ο ρόλος, στην οικογενειακή και κοινωνική συνοχή, της Ελληνίδας αγρότισσας Μάνας ήταν πολύπλευρος, σημαντικός και καίριος . Εργάζονταν, στο χωράφι, αλλά και στο σπίτι. Στο βουνό και τον κάμπο. Στην παγωνιά και τον καύσωνα. Ολημερίς πάλευε σε καιρούς καλούς αλλά και σε καιρούς δύσκολους για να προσφέρει σε όλους τους γύρω της. Ανέτρεφε, με πολλές δυσκολίες, τα παιδιά της. Πάλευε σε περιόδους ειρηνικές και σε περιόδους που η Πατρίδα μας αγωνιζόταν για την ελευθερία της. Σε εποχές μεγάλης φτώχειας και σε εποχές που η Χώρα ακολουθούσε καλύτερους δρόμους. Μιά από αυτές λοιπόν τις Ελληνίδες αγρότισσες είναι και η συμπατριώτισά μας η Γιάννα ή Γιαννούλα. Η Γιάννα γεννήθηκε και ζεί στη Σουβάλα. Είναι .........
γυναίκα του Λουκά Γ. Καραχρήστου(μάστορα) και έχει δυο παιδιά τον Γιώργο και την Αθανασία. Πατέρας της ο Χρήστος Δελληγιάννης (Κουρμπέτης }, που ήταν αγροφύλακας στο χωριό και έφυγε πολύ νέος .
Με τον πατέρα της Χρήστο και τον πεθερό της Γιώργο
Παρακολουθήσαμε λοιπόν την Γιαννούλα, όπως την λέμε εδώ στη Σουβάλα, από κοντά και διαπιστώσαμε, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες που σας παραθέτουμε , οτι είναι ένας άνθρωπος "πασπαρτού", δηλαδή άνθρωπος για όλες τις δουλειές.
Από την ηλικία των 16 χρόνων δούλευε στο εργοστάσιο της ΒΕΛΚΑ στην Τιθορέα .
Είναι η πρώτη Σουβαλιώτισα διπλωματούχος οδηγός τρακτέρ.
Ειναι κτηνοτρόφος. Και όχι μόνο....Την βρήκαμε να βόσκει τα πρόβατά της ...κεντώντας! Ναί ......Είναι και κεντίστρα! Κεντούσε όρθια ακουμπισμένη πάνω στην γκλίτσα της! Μόνο που τώρα δεν κεντάει για τα παιδιά της αλλά , αν και η ίδια πολυ νέα , για τα εγγόνια της !
Επιλέξαμε λοιπόν μεσα από αυτό το μικρό μας αφιέρωμα να σας γνωρίσουμε και το βασικό να αναδείξουμε και αυτές τις Σουβαλιώτισες.
Δέν θα μείνουμε βέβαια μόνο στη Γιάννα. Θα επιχειρήσουμε να σας παρουσιάσουμε και άλλες Σουβαλιώτισες που συγκεντρώνουν όλες τις παραπάνω αρετές . Γιατί μπορεί να είναι πλέον μετρημένες αλλά υπάρχουν.
Όμως δεν θα μπορούσαμε σε αυτό μας το αφιέρωμα να μην αναφερθούμε και στη Σουβαλιώτισα μάννα αγρότισσα του χθές, αφού οι Έλληνες, μέχρι και τα μέσα του εικοστού αιώνα, παρά τις επιδόσεις μας σε άλλους τομείς της Οικονομίας (όπως το εμπόριο και τη ναυτιλία) ήμασταν κατ’ εξοχήν αγροτικός λαός. Μέχρι τη δεκαετία του ’50 πάνω από το μισό του πληθυσμού ήταν αγρότες. Η κοινωνική και οικονομική ζωή μας στηριζόταν, πρωτίστως, στο μόχθο της γης και στα γεννήματά της.
Ένα μόνο μικρό ποσοστό από τους νεώτερους Έλληνες έχουνε άμεση αντίληψη των δυσκολιών, που βίωνε η Ελληνίδα αγρότισσα, μέχρι και πολύ πρόσφατα. Όσοι από μας μεγαλώσαμε σε αγροτικές περιοχές, στα μέσα του εικοστού αιώνα, γνωρίζουμε την πραγματική διαφορά.
Σήμερα, βέβαια, οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές. Οι δυσκολίες, ωστόσο, οι αγωνίες και οι αγώνες της αγρότισσας συνεχίζονται. Ο μόχθος και το άγχος είναι πάντα στην καθημερινότητά της. Οι σύγχρονες καταναλωτικές προτιμήσεις οδηγούν, τη σύγχρονη Ελληνίδα αγρότισσα στην ανάπτυξη νέων παράλληλων δραστηριοτήτων.
Η Ελληνίδα Αγρότισσα Μάνα, νοικοκυρά, κτηνοτρόφος και παλιότερα και υφάντρα υπήρξε και παραμένει η ψυχή της ελληνικής αγροτικής οικογένειας.
Η ΜΑΝΑ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ...........
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ .
ΜΑΝΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΗ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.
ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. 
ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΙΚΟΣ ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ, ΑΝΕΜΗ ΚΑΙ ΜΑΓΚΑΝΙ. ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ
ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ . ΟΛΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ(ΒΙΝΤΕΟ). ΜΕΓΑΝΗΣΙ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΙΚΙΩΝ ΣΤΗ ΣΟΥΒΑΛΑ..ΟΛΑ ΚΕΝΤΗΜΕΝΑ ΑΠΟ ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΙΣΕΣ.
(ΦΩΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ)
(ΦΩΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ)
ΦΩΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ
ΦΟΡΤΩΜΕΝΕΣ ΜΕ ΔΕΜΑΤΙΑ ΞΥΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ.
ΦΩΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΣ
Όλοι τιμούμε την Μάνα και ειδικότερα τη Μάνα αγρότισσα. Τη γυναίκα που αποτέλεσε και αποτελεί τον ουσιαστικό συνεκτικό κρίκο της ελληνικής οικογένειας, στην ύπαιθρο και την Ελληνική Περιφέρεια γενικότερα.
Βέβαια όλες οι Μάνες είναι ίδιες, αλλά η αγρότισσα Μάνα έχει κάτι το διαφορετικό. Όσοι έχουμε γεννηθεί από αγρότισσες Μάνες, σε δύσκολους καιρούς και σε καιρούς φτώχειας, το νιώθουμε καλύτερα.
Θα κλείσουμε το αφιέρωμά μας με ένα χαρακτηριστικό και εξαιρετικό ποιήμα της Λογοτέχνιδος Κας Ελένης Τέγου για την Ελληνίδα Μάνα αγρότισσα, βγαλμένο από αφηγήσεις γερόντων στο χωριό Μαυρομμάτι της Καρδίτσας, που βρίσκεται η σπηλιά που γεννήθηκε ο "γιος της καλογριάς", Αρχιστράτηγος του 21 Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Υφάδι και κλωστή στα χέρια σου κρατούσες
σαν άλλο αερικό την προίκα σου κεντούσες
της λάμπας το φυτίλι συντροφιά σου
να συνοδεύει στοργικά τα όνειρά σου.
Ο ύπνος μετρημένος και βαθύς
γιατί έπρεπε νωρίς να σηκωθείς
για να νοιαστείς αδέλφια, γονικά και ζωντανά,
Για το χωράφι έφευγες νωρίς τα ξημερώματα
με τραχανά που έβρασες χορτάσαν τόσα στόματα.
Κι αν ήσουν νιόπαντρη και είχες και μικρό
μαζί θα το’ παιρνες αβίαστα θαρρώ,
θα το’ βαζες στη γούρνα, εκεί κάποιας σποριάς
προφυλαγμένο, ταϊσμένο και ας βρυχιόταν ο βοριάς
Κόντρα στη νύστα θ’ αντηχούσε το τραγούδι
με την πλεξούδα φάνταζες σαν του αγρού λουλούδι
Και όταν στο σπίτι θα γυρνούσες κουρασμένη
λίγο νερό στο πρόσωπο και η δουλειά προσμένει,
να μαγειρέψεις σαν σωστή νοικοκυρά
για να χορτάσουν ο αφέντης, η γιαγιά και τα παιδιά.
Μάνα αγρότισσα, μάνα αγρότισσα
όπου και αν γύρισα, για σένα ρώτησα.
"Γ"
Μπράβο σας για μια φορά ακόμα .Εξαιρετικό! Ηρωίδες της ζωής Σουβαλιώτισες ! Χίλια μπράβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην γνωρίζω τη Γιάννα. Πολύ δυναμικός και θαυμάσιος άνθρωπος.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΟΥΒΑΛΙΩΤΙΣΣΕΣ .ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΠΙΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΩΡΑΦΙ ΠΡΟΒΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΕΣ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝΕ.
Μπράβο Γιώργο και Χρήστο για το εξαιρετικό αφιέρωμα και μπράβο στην αγρότισσα μάνα και όχι μόνο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη Τζιβάρα
Στην εξαιρετική αυτή ανάρτηση - αφιέρωμα σε μία σημερινή Σουβαλιώτισσα γυναίκα , σε κάθε Σουβαλιώτισσα αλλά και σε κάθε Ελληνίδα γυναίκα της υπαίθρου ,
ΑπάντησηΔιαγραφήας μας επιτραπεί τόσο από τον έχοντα την επιμέλεια και τη σύνταξη της ανάρτησης όσο και από τον διαχειριστή του blog να παραθέσουμε ένα σχετικό κείμενο που αποτελούσε το εσώφυλλο του Ημερολογίου του 2009 , του Λαογραφικού – Ιστορικού Συλλόγου του χωριού μας και ήταν αφιερωμένο στη « Σουβαλιώτισσα Γυναίκα » .
Γράφαμε λοιπόν στο εσώφυλλο του Ημερολογίου - Αφιερώματός μας εκείνου:
«Στο ρωμαλέο ανάστημα του Παρνασσού, φόντο του χωριού
και της ζωής του, και τα δικά τους στέρνα ανοίξανε πλατιά,
τα μπράτσα δυνατά. Στα χωράφια, τ’ αμπέλια, τα κοπάδια,
τη φροντίδα των παιδιών και του σπιτιού.
Οι γυναίκες της Σουβάλας .οι μανάδες μας και οι γιαγιάδες μας».
Ο Λαογραφικός - Ιστορικός Σύλλογος Πολυδρόσου συνεχίζοντας για τρίτη χρονιά την προσπάθεια του για διάσωση, διατήρηση και μετάδοση της πολιτιστικής κληρονομιάς και παράδοσης του τόπου μας, του χωριού μας, αποφάσισε το εφετινό ημερολογίου του να είναι ένα αφιέρωμα στη Σουβαλιώτισσα γυναίκα. Στη Σουβαλιώτισσα μια άλλης εποχής που έζησε ακούραστη και υπομονετική την αγωνία της ζωής του χωριού τα δύσκολα χρόνια, τα πέτρινα χρόνια, τα χρόνια της ανέχειας, της στέρησης, τα χρόνια των πολέμων.
Η Σουβαλιώτισσα όπως κάθε γυναίκα της Ελληνικής υπαίθρου, δεν ήταν φορτωμένη μόνο με το αυτονόητο χρέος της μάνας, της συντρόφου, της νοικοκυράς αλλά ήταν και η γυναίκα που στάθηκε δίπλα στο Σουβαλιώτη άνδρα ίση προς ίσο δουλεύοντας πλάτη με πλάτη σε όποιο επάγγελμα και αν εκείνος ασκούσε, συμμετέχοντας έτσι ενεργά στον αγώνα για την επιβίωση της οικογένειας.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής και χρέους αφιερώνουμε το ημερολόγιο αυτό στη Σουβαλιώτισσα γυναίκα που από την κούνια τα τρυφερά της χέρια προσφέρονταν τάμα στη δουλειά, ως να γίνουν πάλι γη. Κι’ από τον αργαλειό ως το αλέτρι, από τη βελόνα ως την τσάπα, από το φουρνόξυλο ως την γκλίτσα, από το σκαφίδι και το πλαστήρι ως το αμόνι και το δρεπάνι, αυτά τα χέρια γράψανε την μοίρα της, χωρίς ανάπαυση χωρίς ανταμοιβή, χωρίς επιείκεια, χωρίς οίκτο.
Το μέγεθος της προσφοράς της Σουβαλιώτισσας γυναίκας στην οικογένεια, στον τόπο μας, στην πατρίδα μας είναι αδύνατον να αποτυπωθεί σε δώδεκα εικόνες και σε λίγα κείμενα ενός ημερολογίου.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως τις λίγες αυτές εικόνες αντιπροσωπευτικές της ζωής της γυναίκας του χωριού μας παραθέτουμε ως επίλογο τιμής στο μόχθο που τον εμψύχωνε με την ατέλειωτη θυσία της η γυναίκα της Σουβάλας, καθώς από τα βασανισμένα χέρια της πορεύτηκε η ζωή και η συνέχεια της και στα χέρια της διατηρήθηκε η μορφή του χωριού μας με τα λαογραφικά του χαρακτηριστικά.
Αυτή η ζωή της Σουβαλιώτισσας γυναίκας μέσα από αυτές τις εικόνες αλλά και αυτά τα κείμενα, - αυθεντικές διηγήσεις γυναικών της Σουβάλας, - είναι η πραγματικότητα που όλοι οι παλαιότεροι ζήσαμε και θυμόμαστε, αλλά είναι και η πραγματικότητα που τα τελευταία χρόνια άλλαξε και αλλάζει σταθερά μορφή. προς το καλύτερο; σίγουρα ναι.
Η ζωή της σημερινής νέας Σουβαλιώτισσας γυναίκας δεν έχει καμία ομοιότητα με εκείνη της γιαγιάς ή και της μάνας της ακόμη. Έτσι, για να εκτιμηθεί το καλύτερο «σήμερα», θα πρέπει να γνωρίζουμε το δύσκολο και πολύπαθο «χθες».
Και αυτό ακριβώς θέλουμε να δώσουμε με το εφετινό μας ημερολόγιο. Η προσπάθεια μας αυτή ας αξιολογηθεί και ας κριθεί από αυτούς που το κρατάνε στα χέρια τους.
Τα περισσότερα από τα μικρά κείμενα του ημερολογίου που μαρτυρούν με ακρίβεια την ζωή της Σουβαλιώτισσας γυναίκας τα παλαιότερα χρόνια είναι αυθεντικά αφηγήματα γυναικών της Σουβάλας όπως καταγράφηκαν από την εξαίρετη συμπατριώτισσα μας κα Βασιλική Χριστοπούλου – Μερτζάνη και περιλαμβάνονται στο βιβλίο με τίτλο «Μια Σουβαλιώτισσα θυμάται» που εκδόθηκε από το Σύνδεσμο Πολυδροσιωτών το έτος 2002.
Ο Πρόεδρος
ΑΛΕΚΟΣ Ι. ΒΑΛΑΣΚΑΣ
Υ.Γ.
Γιώργη , επειδή μας γνωστοποιείς ότι θα ακολουθήσουν παρόμοιες αναρτήσεις με το ίδιο θέμα ( Αφιερώματα στις Σουβαλιώτισσεςς Γυναίκες ) σε προτρέπω να ανατρέξεις να συμβουλευθείς και να χρησιμοποιήσεις , κατά την κρίση του , φωτογραφίες και κείμενα από το Ημερολόγιο του έτους 2009 – Αφιέρωμα του Συλλόγου μας στη «Σουβαλιώτισσα Γυναίκα » .
Πολυ καλός άνθρωπος!Πάντα χαμογελαστή! Και πολύ καλή οικογένεια! .Αγνή Σουβαλιώτισα .ΚΥΡΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλέκο σε ευχαριστούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θα ανατρέξω στο ημερολόγιο του Λαογραφικού . Εσύ όμως , όπως μπορεί να διαπιστώσει κάποιος και από τις κατα καιρούς αναρτήσεις σου αλλά και από τα ιδιαιτέρως ενημερωτικά και κατατοπιστικά σχόλιά σου , διαθέτεις οχι μόνο αξιολογότατο γραπτό αλλά και πλούσιο φωτογραφικό αρχείο. Γράψε κατι.
Υ.Γ. Εξαιρετική η φωτογραφική "σειρά " που έστειλες και ανέβασε ο " Πολυδροσοπαρνασσός" για τις εκλογές.Με μερικές φωτογραφίες τα είπες όλα ,κυριολεκτικά όλα !.
Γ.Θ
Γιώργο για μια ακόμη φορά το αφιέρωμά σου ήταν καταπληκτικό και συγκινητικό. Μπράβο σου και περιμένουμε και τα επόμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργη ,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι να γράψω μπορώ ,και πλούσιο γενικώς αρχείο διαθέτω ( οικογενειακό & προσωπικό ) και δεν είναι μόνο φωτογραφικό . Αξιολογότερο όμως όλων θεωρώ πως είναι το αρχείο με χειρόγραφα γραμμένα , από τον μακαρίτη πατέρα μου , πάνω από 400 παλιά Δημοτικά Τραγούδια όλων των ειδών αρκετά των οποίων μάλιστα είναι τραγουδισμένα από τον ίδιο και μαγνητοφωνημένα από εμένα στο διάβα της ζωής μας αλλά και αρκετές μαγνητοταινίες ( μπομπίνες και κασέτες ) από οικογενειακά και φιλικά συμπόσια και γλέντια όπως και μαγνητοφωνημένες διηγήσεις και αφηγήσεις του που αναφέρονται σε ιστορικά και άλλα γεγονότα και πρόσωπα του χωριού μας και της ευρύτερης περιοχής μας , Αυτά περί του αρχείου μου .
Τώρα όσον αφορά στην παραίνεση σου " Γράψε κάτι " θα μπορούσα να σου απαντήσω ότι όταν κρίνω πως έχω κάτι να ειπώ ή να γράψω, καί το λέω καί το γράφω . Όμως θα σου απαντήσω με μια παροιμία που τη λένε και στο χωριό μας και ταιριάζει στην περίσταση : " Ανάργια - ανάργια το φιλί για νά'χει νοστιμάδα " .
Έρρωσθε