O Δράκουλας «έφυγε», ο Μητσοτάκης, δόξα τω Θεώ…

Ο Δράκουλας «έφυγε», ο Μητσοτάκης, δόξα τω Θεώ, είναι καλά. Αυτό σκέφτηκα μόλις διάβασα ότι πέθανε ο Κρίστοφερ Λι, ο θρυλικός Δράκουλας......
Ύστερα, διάβασα τα λόγια του 59χρονου στη δεκαπεντάχρονη μαθήτρια: «Δεν αντέχω ούτε στιγμή μακριά σου, θα τα πούμε αύριο στο σχολείο». Ο καθηγητής της φυσικής! – Τον φυσικό τον έφαγε η χημεία, είπε ένας στην παρέα του καφέ, στη Νάουσα της Πάρου. -Με δεκαπεντάχρονη, πού πας κύριος; -Τι του βρήκε; Πετάχτηκε ο τρίτος. -Θα της έλυνε τις ασκήσεις, ο γέρος. Μάζευα τις φράσεις από “δω κι από “κει. -Αν ήταν κόρη μου, θα τον είχε πάρει ο διάολος, είπε ο παντρεμένος με δυο παιδιά της παρέας. Πετάχτηκε και μια ξέμπαρκη φάτσα από δίπλα, μ” ένα χυμένο μαλλί, σαν να του “χε κάτσει περούκα δεκαετίας του ’70 στο κεφάλι του, με μάτι που το “χε κάνει το μπανιστήρι του στα νιάτα του, και είπε: -Άλλα αυτά τα δεκαπεντάχρονα σήμερα, πίνουν άλλα γάλατα και μοιάζουν εικοσιπεντάχρονα. -Πάλι έριξες βότκα στον καφέ σου; Του είπε ένας που τον ήξερε. Τελοσπάντων, κάθε φορά, βλέπεις πώς ένα γεγονός μεταμορφώνεται καθώς περνάει μέσα από τους διαφορετικούς χαρακτήρες των ανθρώπων. Εμένα, η θέση μου είναι σταθερή σ” αυτό το θέμα. Είναι απόλυτα σωστός ο νόμος, ο οποίος επιτρέπει τις σχέσεις μεταξύ ενηλίκων. Όταν και οι δυο έχουν βούληση. Εδώ, το φρένο το βάζει ο καθηγητής, όχι ένα κορίτσι δεκαπέντε χρόνων. Όσο και διαφορετικά να είναι τα γάλατα που έχει πιει… Το καλό ήταν ότι δεν ξεκίνησε η συζήτηση απ” τα πολιτικά -πάλι. Δεν προλάβαμε κιόλας, γιατί ήρθαν τρεις Αυστραλέζες και κάθισαν στο διπλανό τραπέζι, και τα μακριά πόδια της μιας απ” τις τρεις, της μακροποδαρούσας, μονοπώλησαν τη συζήτηση. Κλασικοί Έλληνες… Κάθονται σ” ένα τραπέζι και μιλάνε για τα υπόλοιπα τραπέζια δίπλα τους. Κι έτσι περνάει η ζωή. -Γιατί οι ξένες έχουν πιο μακριά πόδια; -Σε τι ύψος πρέπει να “ναι ο κώλος της για να σ” αρέσει; -Έκανα τη μαλακία και πήγα στη Βραζιλία ταξίδι με τη γυναίκα μου. -Οι Ρωσίδες δεν έχουν κυτταρίτιδα, γιατί δεν είχαν coca cola να πιουν στην Σοβιετική Ένωση… Όλα τα άκουσα. Πέρασε κι ένας κοντός, που δεν τον έπιανε ούτε μάτι ούτε ραντάρ, και είπε στην Μακρυποδαρούσα Αυστραλέζα: «Πολύ μακριά η Αυστραλία, κούκλα μου για να σου “ρθω. Θα με στερηθείς. Άντεξέ το».
Είμαστε πολύ τρελός λαός. Λ.Λ.