ΝΙΚΟΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ *ΤΟ "ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ" ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ 81 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΖΕΙ ΣΑΝ ΑΓΡΟΤΗΣ

Του"Γ" {Εισαγωγικό κείμενο και επιλογή  κι  σύνδεση  κειμένων  , εικόνων, φωτογραφιών  και  βίντεο}

Στις  14/3/1934  σε  ενα  φτωχικό  συνοικισμό  της  Ν.Ιωνίας  στην  Αθήνα  γεννιέται απο  Πόντιους  πρόσφυγες ο  Νίκος  Ξανθόπουλος.

Να  πάρουμε όμως  τα  πράγματα  απο  την  αρχή  και  να  πούμε  πως  μας  δόθηκε  το  ερέθισμα  να  γράψουμε  για  τον Νίκο  Ξανθόπουλο. Μιά  μέρα  λοιπόν μπήκαμε  στο  ραφείο  του  Γιάννη  Κυρίτση  . Εκείνος, εκείνη  τη στιγμή .......
μιλούσε   στο  τηλέφωνο .  Ο Γιάννης  ακούσαμε  να  λέει  συνέχεια  το  όνομα  Νίκος...  και  Νίκος...Κάποια  στιγμή   μου  λέει  πάρε  το  τηλέφωνο  να  πείς  σε  κάποιον  εδώ  μιά  καλησπέρα..Στην  άλλη  γραμμή  ήταν  ο  Νίκος Ξανθόπουλος !Αφού  συστηθήκαμε ΄και  μιλήσαμε  τον  καλέσαμε  ,να  έρθει  στην  Πολύδροσο  , να  τον  φιλοξενήσουμε  "Σουβαλιώτικα" και  να  παρουσιάσει  και  το  βιβλίο  του . Μάλιστα  του είπαμε  ότι  τα  έργα  του  "Ξεριζωμένη  Γενιά¨ και  "Η Οδύσσεια  ενός  Ξεριζωμένου  " στην  εποχή  τους ,  στον  κινηματογράφο "Ματαρά" , που  είχε εκείνα  τα  χρόνια  το  χωριό  και  την  ώρα  που  μιλάγαμε  απο  το  ραφείο  του  Γιάννη  τον  βλέπαμε  απεναντί  μας  , έκαναν  μέσα  σε  δύο  Εβδομάδες   10  παραστάσεις , χώρια  οι  επαναλήψεις  το  επόμενο  διάστημα, με  τους  Σουβαλιώτες  αλλά  και  αρκετούς   Αγοριανίτες  και  Πάνω  Αγοριανίτες  να  σχηματίζουν  κυριολεκτικά  ουρές !!! 

Ο  Ξανθόπουλος  το  καταχάρηκε  , ενθουσιάστηκε  και  μας  είπε , ότι  θα τόθελε  πολύ, ότι  για  το  χωριό  μας  του  μιλάει  συνέχεια  ο  Δημήτρης (δείτε  παρακάτω)  και   ότι  θα  το  προσπαθήσει    αλλά   δεν  τον  βοηθάει  πλέον  και  η  ηλικία  του. 

Να  σημειώσουμε  ότι    στο  τηλέφωνο  τον  Νίκο  Ξανθόπουλο τον  κάλεσε   ο  Δημήτρης  ο  Στρωτός που  βρισκόταν εκείνη  τι  στιγμή εκεί  ,  ο  γνωστός  σε  όλους  μας   αμετανόητος....... "ερυθρόλευκος" , που  τον  γνώρίζει  προσωπικά  (παρακάτω φωτογραφίες ) και  διατηρεί μάλιστα , όπως  διαπιστώσαμε , φιλική  σχέση  μαζί  του  .

                                           

                                     

                                       

                     

Ο  Νίκος  λοιπόν μεγάλωσε φτωχικά και ο πόλεμος τον βρήκε στη φυλακή, μικρό παιδί ακόμα, μαζί με τη μητέρα του, αφού ο πατέρας του(τσαγκάρης  και  ψαράς  το  επάγγελμα) ήταν αντιστασιακός.Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ, "το σωματείο των προσφύγων". Η μεγάλη του αγάπη ήταν τα βιβλία. Από μικρός διάβαζε ό,τι έπεφτε στα χέρια του, χάρη σε ένα γείτονα του τυπογράφο που του δάνειζε βιβλία.

Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο. Ίνδαλμα του τότε υπήρξε ο  Μάνος  Κατράκης. Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού θεάτρου.. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 ως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Στο Εθνικό Θέατρο, μαθητής ακόμα, συμμετείχε ως μέλος του χορού, σε διάφορες τραγωδίες, περιοδεύοντας στο εξωτερικό. Όνειρο του ήταν να γίνει Φιλόλογος.

Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο, έγινε με το Θίασο Κατερίνας, στην κομεντί "Βιργινία". Συνέχισε στο ελεύθερο θέατρο με διάφορους ρόλους: "Η κυρία δε με μέλει", "Λα μάμα", "Ηλέκτρα" (Θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε το ρόλο του Ορέστη), "Είσοδος υπηρεσίας", "Σκάνδαλα στην εξοχή" και το "Τραγούδι του νεκρού αδερφού" (Θίασος Κατράκη). Συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου, ακόμα και επιθεώρηση. 

                               

                                 

Παντρεύτηκε δύο φορές και έχει τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια. Όταν παντρεύτηκε την δεύτερη γυναίκα του, την Ερυφίλλη , διάφοροι ηθοποιοί σχολίαζαν σε περιοδικά της εποχής (Βεντέτα, Ντόμινο και Θησαυρός), ότι έπρεπε  να παντρευτεί μια γυναίκα του συναφιού τους. Σε  αυτά  τα " κουτσομπολιά"  τον  στήριξε  η  φίλη  του ηθοποιός  Άννα  Φόνσου.

Εδώ και 11 περίπου χρόνια διέκοψε τις εμφανίσεις του και ασχολείται με αγροτικές δουλειές στο κτήμα του στην Παιανία Αττικής.  

Στα τέλη 2005 εκδίδει την αυτοβιογραφία του 
"ΟΣΑ  ΘΥΜΑΜΑΙ  ΚΑΙ  ΟΣΑ  ΑΓΑΠΗΣΑ" 
για τις εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ και αρχίζει εμφανίσεις στην Ελλάδα για την προώθηση του βιβλίου του!  Το βίβλίο, στους 3 πρώτους μήνες κυκλοφορίας του, ξεπέρασε τα 20.000 αντίτυπα! 

                                

                                

Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1958, στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού, "Το  εισπρακτοράκι" , στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου.

Έπαιξε  το  1963, στη ταινία"Πληγωμένες  καρδιές" ένα χρόνο αργότερα, στην ταινία "Αγάπησα  και  πόνεσα". Εδώ καθιερώθηκε  στη συνείδηση του κόσμου σαν παιδί του λαού.

Για τις ανάγκες των ταινιών έγινε τραγουδιστής υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Ανάμεσα στις υπόλοιπες, πρωταγωνίστησε σε 30 δραματικές ταινίες, στις οποίες ερμήνευσε τα  300 τραγούδια  του! . Μετά το 1971, σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο, μεταπήδησε στο λαϊκό τραγούδι. 
Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και 55 σινγκλς. Τα τραγούδια που  έγιναν μεγάλες επιτυχίες είναι  των Καλδάρα, Μανισαλή, Ξαρχάκου, Σπανού, Άκη Πάνου, Μητσάκη και Χρήστου Νικολόπουλου.

                   

                                     

Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε την Ελλάδα. Η τελευταία του κινηματογραφική παρουσία, μετα από παρέλευση 24 ετών, έρχεται το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλακου,"Με  τον  Ορφέα  τον  Άυγουστο".

                         

Ακολούθησε μια μακρά περίοδος μακρυά από τον Κινηματογράφο και τον  μέχρι  τότε  "εχθρό του" την τηλεόραση και πολλές τουρνέ στο εξωτερικό με διάφορα σχήματα, πάντα για τραγούδι. Γύρισε όλον τον κόσμο, όπου υπάρχει Ελληνισμός, (Αμερική - Αυστραλία - Ευρώπη κοκ) τραγουδώντας. Εμφανίστηκε περί τις 15 φορές στην Αμερική, 5 φορές στην Αυστραλία και επί 25 χρόνια σ' όλη σχεδόν την Ευρώπη. 

                                 
Βιοποριστικά η πρωταρχική του ενασχόληση ήταν το τραγούδι. Οι μεγάλες τουρνέ στο εξωτερικό,  τον κάναν ευρέως γνωστό στα πέρατα του κόσμου, όπου υπήρχε βαθιά ριζωμένος ο απόδημος ελληνισμός. Οι Έλληνες του εξωτερικού σχηματίζαν ουρές για να τον δουν όπου κι αν έπαιζε. 

               

Όποιος ξέρει ξενιτιά τι πάει να πεί
όποιος είδε τους καημούς της με τα μάτια του
Δε θα πάταγε ποτέ σε ξένη γη
γιά να φάει τη ζωή του και τα νιάτα του.
Δε θέλω άλλες προκοπές
τη τύχη μου την είδα,
Κι αν πάρω χίλιες ξενιτιές
δεν φτιάχνω μια πατρίδα
Χρόνια τώρα στην σκληρή την ξενιτιά
βολοδέρνω με τον πόνο και την λύπη μου,
Μέσ’ τους ξένους σαν την έρημη καλαμιά
μακριά απ’ τους δικούς μου κι απ’ το σπίτι μου.
Δε θέλω άλλες προκοπές
τη τύχη μου την είδα,
Κι αν πάρω χίλιες ξενιτιές
δεν φτιάχνω μια πατρίδα.

Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1973 στη σειρά "Αγρίμια". 

Το 1994, έπαιξε σε μια τηλεοπτική δραματική σειρά με το όνομα "Στην Κόψη του Ξυραφιού". 

Σήμερα έχει τον δικό του "παράδεισο" και δηλώνει αγρότης. Βγάζει το δικό του κρασί και ασχολείται με την γη. 

Μάλιστα διαθέτει και σελίδα στο facebook όπου τον Μάρτιο του  2014 που έγινε 80 ετών "ανέβασε" φωτογραφία του με λεζάντα: "Ποτέ δεν φανταζόμουνα ότι θα φτάσω ογδόντα χρονών. Για δες λέω Νικολάκι, τα κατάφερες . Είδες που φοβόσουνα όταν εννιά χρονών σε είχανε φυλακή οι Γερμανοί κι έτρεμες μήπως σε στείλουν να γίνεις σαπούνι. Ογδόντα χρόνια δεν είναι λίγα ,μακάρι να τα φτάνανε κι άλλοι. Τώρα όπως είμαι απάνω απάνω στο τελευταίο σκαλοπάτι και κοιτάζω κάτω, λέω μην απογοητεύεσαι για την κατάσταση. 

Δεν πιστεύω να κάνεις καμιά κουτουράδα διάβολε, έχεις παιδιά, εγγόνια, σύνελθε ο πλούτος σου είναι τα παιδιά σου".

"Γ"