ΦΑΤΜΕ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ * ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 80 ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΙΞΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟ

Του  "Γ" {Επιλογή  και  σύνδεση  κειμένων  ,εικόνων και  βίντεο}

Ξεκινώντας  σήμερα  απο  τους " Φατμέ  και  τον  Νίκο  Πορτοκάλογλου", θα  επιχειρήσουμε μια  ιστορική  αναδρομή  στα  καλλιτεχνικά  και  μουσικά  δρώμενα  στην  Πολύδροσο την  πενταετία 1978-1982 , .....
που  πραγματοποιήθηκαν  στο  χωριό  μας  οι  εκδηλώσεις "ΕΒΔΟΜΑΔΑ  ΧΩΡΙΟΥ" και  για  τις  οποίες  δύο  μεγάλες  Αθηναικές  εφημερίδες  είχαν  γράψει  τότε....... "Ο Παρνασσός  γεννάει  πολιτισμό" και  "Φυσάει Παρνασσιώτικος  αέρας  πολιτισμού" .  Από  τη  Σουβάλα   λοιπόν πέρασαν  και  έδωσαν  συναυλίες μουσικοί  και  καλλιτέχνες , που  διέπρεψαν τα  επόμενα  χρόνια στο  μουσικό  και  πολιτιστικό  στερέωμα  της  χώρας  μας  , αφήνωντας  εποχή.

Θα  ακολουθήσουν  αφιερώματά  μας  στους  Στέλιο  Βαμβακάρη,  Χρήστο  Λεοντή,  Χρόνη  Αηδονίδη,  Ηλία  Παπαγεωργίου,  Αρλέτα,  Γιάννη  Γλέζο, Μαρίζα Κώχ, Αθηναική  Κομπανία  κ.α       

 ΦΑΤΜΕ* Τέλος  δεκαετίας  του  "70  ,αρχές  δεκαετίας  του  "80.Γενιά  της  μεταπολίτευσης.Μιά  ιδιαίτερη  περίοδος  για  τον μουσικό  πολιτισμό  μας αφού  δεν  είναι  κοντά πλέον η λάμψη  της   μουσικής  γενιάς  του"60. Έχει όμως τα όπλα: μια πανίσχυρη ροκ παιδεία συνδυασμένη με την ελληνική λαϊκότητα που έζησε στα παιδικά της χρόνια από το πικάπ και το ράδιο.

Δεν μοιάζουν με τους γεγέδες της χούντας , είναι ακούρευτοι και πολιτικοποιημένοι, έχουν θέσεις και γνώση.

Φοράνε μπλουτζίν, μαθαίνουν την τζαζ  και έχουν πάντα το Σαββόπουλο  που  είναι  ο  τραγουδοποιός  της  εποχής, σπρώχνει την κατάσταση: με τον Ρασούλη, τον Ξυδάκη, τον Παπάζογλου, τους αδελφούς Κατσιμίχα…και  φέρνει την πραγματική "αλλαγή"  στα  μουσικά  δρώμενα..

 Tο 1978 ο Νίκος Πορτοκάλογλου πήγε στις Βρυξέλλες για σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών. Εκεί, συνειδητοποίσε ότι θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική είτε αυτό είναι σύνθεση είτε ερμηνεία, μουσική με ελληνικό στίχο και αίσθημα. Να ‘μαστε στη Νέα Σμύρνη λοιπόν, τέλη της δεκαετίας του '70.

Μια παρέα φίλων εκφράζει τις εφηβικές της ανησυχίες στο κοινό μικρών  "καφωδείων" και Πνευματικών κέντρων μέσα απ' το ανέβασμα αυτοσχέδιων θεατρικών έργων, με την επένδυση ζωντανής μουσικής.                                                                                                  

Την πρωτότυπη εκείνη μπάντα αποτελούσαν οι: Νίκος Πορτοκάλογλου, Χάρης Καβαλλιεράτος, Γιώργος Φιλιππάκης, Οδυσσέας Τσάκαλος, Αργύρης Αμίτσης, Μιχάλης Μουστάκης, Γιάννης Κερκύρας, Νίκος Μηλιώνης και η Ιωάννα Τσακάλου. Η θεατρική αναζήτηση ανοίγει το δρόμο στην μουσική και από την διάσπαση του 9/μελούς συγκροτήματος δημιουργούνται οι "Φατμέ" και οι "Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω".

Έτσι αρχίζουν να γράφονται τα πρώτα δικά τους τραγούδια, "Ασωτος Υιός" και "Πίσω από τις Γρίλλιες". Αυτά έδωσαν ένα στόχο και νόημα στην αγάπη μου για την μουσική, τονίζει  σε  συνέντευξή  του ο Νίκος Πορτοκάλογλου.

Το πρώτο άλμπουμ Φατμέ κυκλοφόρησε στις αρχές του 1982  και  πούλησε  10000  αντίτυπα.

ΟΙ  ΦΑΤΜΕ  ΜΕ  ΤΗΝ  ΧΑΡΟΥΛΑ  ΑΛΕΞΙΟΥ  ΚΑΙ  ΤΗΝ  ΑΦΡΟΔΙΤΗ  ΜΑΝΟΥ 

Ένα μήνα μετά την κυκλοφορία, ο Νίκος Πορτοκάλογλου είχε τηλεφώνημα από τον Μάνο Χατζιδάκι. Μου έκανε πρόταση να παίξουμε ως συγκρότημα στην παράσταση της Πορνογραφίας. Μου κόπηκαν τα γόνατα από την τιμητική πρόταση, αλλά την αρνήθηκα από μια εφηβική αγωνία να μη θεωρηθούμε προστατευόμενοι ενός μεγάλου καλλιτέχνη.

Ακολουθεί ο δεύτερος δίσκος με τον τίτλο "Ψέματα"….

Το μεγάλο άνοιγμα στο ευρύτερο κοινό έρχεται με την κυκλοφορία του τέταρτου δίσκου, με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Βγαίνουμε απ’ το τούνελ". Οι Φατμέ έχουν πια τελειοποιηθεί ηχητικά . Τόσο η συμμετοχή της Χαρούλας Αλεξίου όσο και το σουξέ με τον τίτλο "Καλοκαιράκι" τους κάνουν γνωστούς πέρα από το μέχρι τότε κοινό τους.

Οι Φατμέ αποτελούν τώρα πια το μεγαλύτερο ελληνικό συγκρότημα. Εμφανίζονται στο "Ζήτω το ελληνικό τραγούδι" του Διονύση Σαββόπουλου και στο Πρόγραμμα του Σείριου του Μάνου Χατζιδάκι. Στα τέλη του '87 ηχογραφούν τον πέμπτο τους δίσκο που τιτλοφορείται "Ταξίδι".

Έχει προηγηθεί το τραγούδι "Πρωταθλητές" εμπνευσμένο από το θρίαμβο στο Eurobasket.

Και έρχονται συναυλίες, συνεντεύξεις και εμφανίσεις στην τηλεόραση.

Μιά  λοιπόν  απο  αυτές  τις  συναυλίες(απο  τις  πρώτες  τους  πανελλαδικά)  δώσανε    και  στην  Πολύδροσο,  στις  αξέχαστες Αυγουστιάτικες  πολιτιστικές εκδηλώσεις που  γίνονταν την περίοδο  1977-1982 ,   με  την  επωνυμία "ΕΒΔΟΜΑΔΑ  ΧΩΡΙΟΥ".Να  σημειώσω  δε  ότι  τότε  οι  περισσότεροι ,ιδιαίτερα  οι  μεγαλύτεροι, μας  απέτρεπαν  να  διοργανώσουμε  εδώ  συναυλία  με  το  Ρόκ  συγκρότημα  "ΦΑΤΜΕ"  ,αφου  προδιέγραφαν  την  αποτυχία  της , λόγω του μουσικού  περιεχομένου  της,ξένου  με  το  τότε    τοπικό   και κοινωνικό  περιβάλλον.  Το  τολμήσαμε ! Η  συναυλία    έγινε! Σε  αυτό  βέβαια   συνετέλεσε  και  η  επιμονή  των " ΦΑΤΜΕ " και  του ίδιου του  Νίκου  Πορτοκάλογλου που  μας  έβγαλαν  απο  τις  ανασφάλειές  μας  και  τις  αναστολές  μας. Είχε  τεράστια  επιτυχία! Το  προαύλιο  του  Δημοτικού  Σχολείου  βούλιαξε  στην  κυριολεξία  απο  τη  συμμετοχή  και  τον ενθουσιασμό  της τότε νεολαίας !

Ο κύκλος των Φατμέ, τυπικά, ολοκληρώνεται με το ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ   του  1989"Πάλκο"στο οποίο συμετέχουν η Χάρις Αλεξίου και η Αφροδίτη Μάνου.Απολογιστικά  ,η  παρουσία  τους  ήταν  ξεχωριστή  στην ιστορική συνέχεια του πολιτισμού μας, με όχημα το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι – δηλαδή αυτό που μένει, αυτό που μιλάει στην καρδιά μας, στο μυαλό μας, στις αισθήσεις μας…Μπορεί  να  πεί  κανένας  οτι πλέον   είναι   πραγματικά....πρωταθλητές!

Βγαίνω μια βόλτα στην Αθήνα

και βλέπω φάτσες γελαστές

Θα ξανάρθει η ρουτίνα

και θα ξανάρθουνε βροχές

Θα ξανάρθει η ρουτίνα

μα κάτι άλλαξε από χτες

Είμαστε πια πρωταθλητές

έρχονται άλλες εποχές

έρχονται άλλες εποχές

είμαστε πια πρωταθλητές...

Μετά  τη  διάλυση  των ΦΑΤΜΕ, η  ψυχή  τους, ο  τραγουδοποιός  Νίκος  Πορτοκάλογλου, που  γεννήθηκε  στο  Βόλο  στις  30/12/1957 ,ακολουθεί  προσωπική  πορεία και γράφει  καινούργια  τραγούδια. Γιά  το  Νίκο  Πορτοκάλογλου  θα  κάνουμε  ξεχωριστό  αφιέρωμα.

Πάντως  ο  νέος  του  διπλός  δίσκος  που  κυκλοφόρησε  και  απο  τον  οποίο  σας  παραθέτουμε  εδώ  δύο  τραγούδια , το "Βουτάμε γυμνοί" και το "Ίσως" ,συμπίπτει με την επέτειο των τριάντα χρόνων από την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου των ΦΑΤΜΕ.

Επέλεξε λοιπόν να γιορτάσει αυτά τα τριάντα χρόνια δημιουργικής πορείας με αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο

Ίσως, να μείνουμε εδώ,

μα ίσως και να το σκάσουμε.

Ίσως να βρούμε νερό,

μα ίσως και να διψάσουμε.

Ίσως και να χαθούμε,

μα ίσως να ξανά σμίξουμε.

Ίσως και να σωθούμε,

μα ίσως να ναυαγήσουμε.

Ίσως μια μέρα

να πάμε πιο πέρα,

πιο πέρα απ’ την νύχτα,

μέχρι την αυγή.

Ίσως μια μέρα

να πάμε πιο πέρα

πιο πέρα απ’το τέλος,

μέχρι την αρχή

Ίσως να αναστηθούμε,

μα ίσως να μην αντέξουμε.

Ίσως να μην μπορούμε,

μα ίσως και να μη θέλουμε

Ίσως ποιος φταίει να βρούμε,

μα ίσως και να μην ψάξουμε.

Ίσως να φοβηθούμε,

ναι ίσως πως πρέπει να αλλάξουμε.

Ίσως μια μέρα

να πάμε πιο πέρα

πιο πέρα απ’ την νύχτα,

μέχρι την αυγή.

Ίσως μια μέρα

να πάμε πιο πέρα

πιο πέρα απ’το τέλος,

μέχρι την αρχή

"Γ"