ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΣΟΥΒΑΛΑΣ- ΜΙΑ ΔΙΗΓΗΣΗ ΑΠ’ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Το 1893 ο Αθανάσιος Καραχάλιος ο παππούς του Θανάση του Καραχάλιου, αυτός είχε λίγα πρόβατα και πήρε και λίγη προίκα από τον πεθερό του και πήγε και έφκιασε μαντρί στην Σπηλιά, που ασκήτευε η Αγία Ελεούσα....

Μια Βραδιά πήγε στον ύπνο του μια γυναίκα μαυροφόρα και μαυρομαντήλα και του λέει. ΄΄Τι θέλεις εδώ στο ασκητικό μου. Ο τόπος τούτος είναι δικός μου και άγιος. Να πάρεις τα πρόβατά σου και να μην ξαναέλθεις εδώ΄΄.

Ο Καραχάλιος δεν το έβαλε υπόψιν του. Κάποτε ξαναπήγε και τον βρήκε που κοιμότανε μέσα στην σπηλιά και τα πρόβατα απέξω στο μαντρί. Τότε πηγαίνει και του πετάει την κάπα του και του λέει ΄΄ σήκω και φύγε. Αν σε ξαναβρώ εδώ μέσα θα σε τελειώσω΄΄.

Ο Θανάσης σηκώθηκε και πήγε και πήρε την κάπα του και τυλίχθηκε και δεν τον πήρε ο ύπνος μέχρι το πρωί. Το πρωί πήγε στο σπίτι του και τα διηγήθηκε  στη γυναίκα του. Και η γυναίκα του, του λέει ΄΄ δεν φεύγεις, Θανάση, μην σε ξαναβρεί εκεί μέσα και πάθουμε κανένα κακό;΄΄.

΄΄ Ο Θανάσης δεν με άκουσε΄΄, όπως μας τάλεγε  η γυναίκα του, η Λελούδα, η κουμπάρα μου – διότι εγώ  στεφάνωσα τον εγγονό της τον Θανάση τον Καραχάλιο – και ο Θανάσης πήγαινε και τα πρόβατα στο μαντρί και κοιμότανε μέσα στην σπηλιά.

Κάποτε ξαναπήγε η καλόγρια και τον βρίσκει να κοιμάται μέσα.

Τότε του φώναξε, ΄΄δεν σου είπα να μην ξανάρθεις εδώ; Εγώ είμαι η Αγία Ελεούσα και είμαι εδώ τόσα χρόνια…΄΄

Του πέταξε την κάπα του και τον πιάνει από τα πόδια και τον έβγαλε έξω στο μαντρί και τον ποδοπάτησε και τον ξυλοκόπησε και τον άφησε αναίσθητο.

Το πρωί κοίταξε η Λελούδα από το σπίτι της και βλέπει τα πρόβατα να μένουν μέσα στο μαντρί. Σηκώνεται και πάει στον πατέρα της και λέει να πάει να ιδεί  μήπως έπαθε τίποτα από εκείνη την μαυρομαντήλα την καλόγρια, που είπε ότι θα τον σκοτώσει, αν τον ξαναβρεί μέσα.

Αυτή ήταν έγκυος. Ο γέρος πήγε στο μαντρί και τον βρήκε αναίσθητο.

Πήρε πέντε – έξη ανθρώπους και τον φέρανε στο σπίτι κρεβατωμένο.

Έμεινε αναίσθητος και αμίλητος μέχρι την άλλη ημέρα..

Ήταν κατάμαυρος. Την άλλη ημέρα μίλησε και διηγήθηκε όλα όσα του συνέβησαν και πέθανε.

 Και από τότε δεν ξαναέφτιαξε εκεί κανένας μαντρί.

Την ιστορία διηγήθηκε ο Λάμπρος Νηστικούλης (1893-1989)

Από το αρχείο του Ασημάκη Νηστικούλη