Ροκανίζοντας τον πολιτικό χρόνο, μαζί με τις ζωές μας

Βασίλης Στεφανακίδης
Κι όμως, θα μπορούσαν να είναι όλα εντελώς διαφορετικά σήμερα στη χώρα, αν δεν είχε εμφιλοχωρήσει η πολιτική αβεβαιότητα και οι νέες απογοητεύσεις...

Μετά από ένα καλοκαίρι αισιοδοξίας, όχι μόνο από  τον αυξημένο τουρισμό αλλά και από την αλλαγή εικόνας και εντυπώσεων για τη χώρα, μετά την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος και την οριακaή  έστω βελτίωση των επί μέρους δεικτών, όπως η ανάπτυξη,η ανταγωνιστικότητα και το επιχειρηματικό κλίμα, θα περίμενε κανείς μια ενίσχυση της ελπίδας πως σιγά-σιγά αφήνουμε πίσω τα δύσκολα. 

Φευ όμως, στην πράξη όλα αποδεικνύονται επισφαλή και εύθραυστα και μια σειρά από αστοχίες,παραλείψεις, αμέλειες και παιδαριώδη λάθη από την πλευρά της κυβέρνησης , μετέτρεψαν πάλι το ποτήρι σε...μισοάδειο!

Το πρώτο και βασικότερο λάθος ,ήρθε με τα εγκληματικά λάθη στον υπολογισμό του ΕΝΦΙΑ μέσα στον Αύγουστο, που ξεσήκωσε-και δικαίως- τους πολίτες, δείχνοντας μια εικόνα κράτους που όλοι θα θέλαμε να ξεχάσουμε. 

Αποτέλεσμα αυτής της ανοησίας ήταν από τη μια, η κατάρρευση της όποιας δημοφιλίας είχε απομείνει στη ΝΔ και παράλληλη ενίσχυση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και από την άλλη η αναγκαστική μετατόπιση της αποπληρωμής των δόσεων να συμπίπτει με την διαφαινόμενη ημερομηνία των εκλογών. 

Θα πηγαίνει δηλαδή ο πολίτης τη μια μέρα να πληρώσει την τελευταία δόση  αυτού του τόσου άδικου φόρου που δημεύει τις περιουσίες και την επομένη θα πάει να επιλέξει κόμμα, ανάμεσα σε αυτούς που τον επέβαλλαν και σε αυτούς που υπόσχονται ότι θα τον καταργήσουν. 

Ε, να μου επιτρέψετε, αυτό δεν  είναι δα και κάποιο μεγάλο δίλημμα.

Στη συνέχεια του ΕΝΦΙΑ, ήρθαν  οι διάφοροι παρατρεχάμενοι της κυβέρνησης να καλλιεργήσουν την προσδοκία των φοροελαφρύνσεων που θα ανακοίνωνε ο πρωθυπουργός στα εγκαίνια της ΔΕΘ, για να αποδειχθεί στην πράξη ότι ο θησαυρός , ήταν και πάλι άνθρακας καθώς  δεν είχε προηγηθεί συνεννόηση με την τρόικα!

Και φυσικά το 30%  λιγότερο φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης και 30%  έκπτωση στο φόρο αλληλεγγύης που  λέγανε ότι τελειώνει στο τέλος του 2014 και τώρα μονιμοποιείται, δεν νομίζω να διορθώσει την εικόνα της κυβέρνησης.

 Το αντίθετο θα έλεγα αν κρίνουμε από τις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης, τις οποίες μάλιστα  αποφεύγουν να δείξουν στον πρωθυπουργό οι στενοί του συνεργάτες, μη τυχόν και χάσει το κέφι του για δουλειά!

Κι όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ακόμα και η δήλωση του Αδωνι για το τι θα κάνει τα λεφτά του αν έρθει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, δημοσκοπικά συνέβαλλε στον σχηματισμό διψήφιας διαφοράς.

Παράλληλα ,οι αγορές και οι επενδυτές που είναι οι πιο ευαίσθητοι δέκτες των τεκταινομένων, μετέφρασαν  σε χρόνο dt την πολιτική αβεβαιότητα εν όψει και της προεδρικής εκλογής, σε άνοδο των   επιτοκίων δανεισμού της χώρας σε απαγορευτικά επίπεδα, απομακρύνοντας (τουλάχιστον επί του παρόντος) το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας στις αγορές και την έξοδο από τα μνημόνια και το ΔΝΤ. 

Οι δε υποψήφιοι επενδυτές κάνουν κράτει στα σχέδια τους για όταν και αν, ομαλοποιηθούν τα πράγματα, αρνούμενοι να πάρουν  ακόμα και  εγκεκριμένες επιδοτήσεις από τον αναπτυξιακό νόμο, γιατί απλούστατα δεν θέλουν να ρισκάρουν τα κεφάλαια από τη δική τους συμμετοχή.
 Έτσι, φθάσαμε στο σημείο τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης να έχουν κατεβάσει μολύβια και να ασχολούνται με την οργάνωση του προεκλογικού τους αγώνα και την κυβέρνηση να επιχειρεί να ανανεώσει την εμπιστοσύνη της Βουλής, από εξουθενωμένους βουλευτές που από τη μια είναι υποχρεωμένοι να απολογούνται στις εκλογικές τους περιφέρειες,  για τις βλακείες της κυβέρνησης και τις εγκυκλίους της κάθε Σαββαίδου και από την άλλη να δίνουν για άλλη μια φορά ψήφο εμπιστοσύνης  σε ένα σχήμα, που όλες τις υπόλοιπες μέρες δηλώνουν ότι δεν εμπιστεύονται!

Εντάξει, ουδείς αμφιβάλλει ότι την Παρασκευή η  ψήφος εμπιστοσύνης θα δοθεί. 

Και μετά τι; Μήπως θα προχωρήσει η διευθέτηση του χρέους; Μήπως η τρόικα θα ρίξει νερό στο κρασί της και θα κάνει  τα στραβά μάτια στις υποχρεώσεις μας; 

Μήπως οι επενδυτές θα σπεύσουν να επενδύσουν και να ανοίξουν δουλειές; 

Ή μήπως πρόκειται να μας επιστραφεί μέρος από τις υπεξαιρεμένες  περιουσίες και τα απαλλοτριωμένα εισοδήματα μας υπέρ πατρίδος;

Δυστυχώς τίποτα από όλα αυτά  δεν θα συμβεί και η χώρα θα “σέρνεται” όπως και η κυβέρνηση, ροκανίζοντας αδικαιολόγητα  το χρόνο, αλλά και τις ζωές μας.
protothema.gr