Μη λάλει προς ηδονήν...

Σταύρος Χριστακόπουλος
Η μανία της κυβέρνησης να προτρέχει, την οδηγεί συστηματικά σε παρατράγουδα – μεταξύ απλής γκάφας και απερίγραπτης ανοησίας.
 
Κορυφαίο το παράδειγμα της τρομολαγνικής εκστρατείας, με επίκεντρο τις τράπεζες, τις καταθέσεις και τη...
δραχμή, που προκάλεσε την αντίδραση βουλευτών, υπουργών, μεγάλων οικονομικών παραγόντων και ΜΜΕ και, επιπλέον, έθεσε ένα βασικό ερώτημα: Μια καταρρέουσα και πανικόβλητη κυβέρνηση είναι παράγων σταθερότητας ή όχι; Πολλοί ήδη σπεύδουν να διαπιστώσουν ότι είναι παράγων... αστάθειας.
 
Προ ημερών, όταν ο Τσίπρας εμφάνισε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και περιέγραψε ως μία από τις πηγές χρηματοδότησής του το «μαξιλάρι» του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας – ή, ορθότερα, ό,τι περισσέψει από την επόμενη ανακεφαλαίωση των τραπεζών –, βγήκαν διάφοροι κυβερνητικοί να τσιρίξουν: «Μα, είναι δυνατόν να κρατικοποιηθούν τα κεφάλαια του ΤΧΣ; Αυτομάτως θα βγούμε από το ευρώ».
 
Μόλις χθες, λοιπόν, σε έκθεσή της η Eurobank – μια ελληνική συστημική τράπεζα και όχι κάποιος πλανόδιος κομπογιαννίτης – ανέλυε τους τρόπους κάλυψης του χρηματοδοτικού κενού που θα προκύψει αν η Ελλάδα διακόψει «πρόωρα» τη σχέση της με το ΔΝΤ. Η τράπεζα, λοιπόν, στο τμήμα αναλύσεων της οποίας μέχρι πρότινος προΐστατο ο... Γκίκας Χαρδούβελης (!), περιγράφει τρεις πηγές χρηματοδότησης, με πρώτη κατά σειρά «το αδιάθετο απόθεμα του ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μετά την ολοκλήρωση των πανευρωπαϊκών στρες τεστ στα τέλη Οκτωβρίου».
 
Να, λοιπόν, που δεν υπάρχει... άβατο για τα κεφάλαια του ΤΧΣ.
 
Και ένα τελευταίο παράδειγμα: Το σενάριο της απεμπλοκής από το ΔΝΤ συζητιέται καιρό τώρα και έχει απασχολήσει σχεδόν όποιον ξέρει οικονομικά, με βασικό προβληματισμό αυτόν που διερευνά η ανωτέρω έκθεση της Eurobank. Πώς δηλαδή θα καλυφθεί το κενό. Ως βασική πηγή κεφαλαίων αναφέρεται ο δανεισμός από τις αγορές.
 
Μόλις προχθές στο Βερολίνο ο πρωθυπουργός μιλάει δημοσίως για το ενδεχόμενο απεμπλοκής της Ελλάδας από το ΔΝΤ. Την επομένη – χθες δηλαδή – το ελληνικό επιτόκιο πήρε την ανιούσα λόγω ξεπουλήματος ελληνικών χαρτιών. Γιατί; Διότι οι αγορές, όπως πολλοί προειδοποιούσαν εσχάτως, θεωρούν το Ταμείο (και την τρόικα) ασφαλιστική δικλίδα για την ελληνική αξιοπιστία.
 
Ήταν, λοιπόν, η κατάλληλη στιγμή να διατυπωθεί δημοσίως το σενάριο και μάλιστα από τον πρωθυπουργό;
Πριν η Ελλάδα αναζητήσει κεφάλαια από τις αγορές; Εξαιρετικά αμφίβολο.
 
Μπορεί ο Αντώνης Σαμαράς να φιλοσοφεί εν Βερολίνω λέγοντας ότι «Παν μέτρον άριστον», αλλά το δίδαγμα των ημερών είναι: «Μη λάλει προς ηδονήν» ή, αλλιώς, «Μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας».
topontiki.gr