Παντελής Βούλγαρης: Αποκλειστική συνέντευξη στο Amfissaface

Πρόκειται για τις περιπτώσεις εκείνες που γνωρίζοντας από κοντά και συνομιλώντας - on κι off the record - με έναν προβεβλημένο κι αναγνωρίσιμο...

άνθρωπο του Πνεύματος και της Τέχνης, διαπιστώνεις με χαρά, αλλά κι ανακούφιση, την απλότητα και την καταδεκτικότητα που φανερώνει μια συνειδητοποιημένη από καιρό προσωπικότητα και μια αφτιασίδωτη ψυχή.

Συναντήσαμε τον Παντελή Βούλγαρη στο περιθώριο του αφιερώματος στο έργο του από την Κινηματογραφική Λέσχη Ιτέας και κουβεντιάσαμε με το μεγάλο Έλληνα σκηνοθέτη για το σινεμά, τις επιλογές του, τα κινηματογραφικά βιώματά του, την εποχή που βιώνουμε, τους νέους ανθρώπους, αλλά και το ρόλο του πολιτισμού σε χρόνια "πέτρινα" και δίσεκτα σαν αυτά που ζούμε...

Συνέντευξη στον Ηλία Τσίγκα

- κ. Βούλγαρη, επιλέγετε συχνά για τις ταινίες σας νέους και σχετικά μη αναγνωρίσιμους εύκολα στο ευρύ κοινό ηθοποιούς. Πώς καταλήγετε σε αυτή την επιλογή;

Π.Β. : Για μένα κάθε ταινία είναι ένας κόσμος που δημιουργείται από την αρχή και ψάχνω να βρω νέα πρόσωπα. Χωρίς να σνομπάρω γνωστούς και φτασμένους ηθοποιούς, με τους οποίους, άλλωστε, έχω δουλέψει, πολλές φορές, ειδικά σε περιπτώσεις που χρειάζομαι νέα πρόσωπα, δίνω την ευκαιρία σε νέο κόσμο. Κι αυτό είναι κάτι που το χαίρομαι πολύ.

-Ποιά ταινία σας θεωρείτε εσείς πως σας καθιέρωσε στο ευρύ κοινό;

Π.Β.: Κι ο " Τζίμης ο τίγρης" και το " Happy days". H ταινία που αγαπώ εγώ περισσότερο είναι, όμως, " Το προξενιό της Άννας". Κι αυτό γιατί για πρώτη φορά είχα την ευκαιρία και τη δυνατότητα να δουλέψω με 12 ηθοποιούς που τους είχα όλους στο γύρισμα, εκεί δοκίμασα τα δικά μου εκφραστικά μέσα. Όλα αυτά σημαίνουν πως της έχω μία αδυναμία.

- Περιοχές όπως η Φωκίδα και γενικότερα η Επαρχία αποτελούν παρατεταμένα θύματα ενός πολιτιστικού -μεταξύ άλλων- υδροκεφαλισμού. Μπορεί να υπάρξει λύση;

Π.Β. : Υπάρχει όντως αυτός ο υδροκεφαλισμός. Έχετε δίκιο. Εσείς έχετε την ανάγκη να επικοινωνήσετε με ανθρώπους σαν κι εμάς. Κι εγώ σας λέω ότι κάτι τέτοιο είναι πάρα πολύ εύκολο. Αρκεί ένα τηλεφώνημα. Φτιάξτε ένα πρόγραμμα χειμωνιάτικο ή ένα πρόγραμμα καλοκαιρινό, οργανώστε το κι αυτό θα γίνει. Όπως είπα και κατά τη συζήτηση με το κοινό, κι οι άνθρωποι του πνεύματος επιζητούν τέτοιες επαφές με το κοινό περιοχών όπως η δική σας.

- Τέτοιες κινήσεις και πρωτοβουλίες, όπως της Κινηματογραφικής Λέσχης Ιτέας, που σας φιλοξενεί σήμερα, ή η αντίστοιχη της Άμφισσας, πώς, σύμφωνα με την εμπειρία σας μπορούν να ενισχυθούν και να προωθηθούν; Είναι ζήτημα κρατικής μέριμνας κι αρωγής ή αποτελούν ευθύνη της κοινωνίας των πολιτών;

Π.Β. : Ας το αφήσουμε, καλύτερα, το κράτος απ έξω. Είναι μόνο σε μας. Στα χέρια τα δικά μας, στις αντοχές μας και στη φαντασία μας.

- Δύο-τρία πράγματα για την εποχή που ζούμε: Θεωρείτε πως η Κρίση είναι περισσότερο πολιτική ή πολιτισμική;

Π.Β. : Και τα δύο είναι. Το ένα επηρεάζει το άλλο. Ούτε ο πολιτισμός μπορεί να μείνει μακριά από την πολιτική ούτε το αντίστροφο. Πρόκειται αναμφίβολα για ένα σύμπτωμα που ακουμπάει και στις δύο παραμέτρους.

- Θεωρείτε υπερβολή αν χαρακτηρίσουμε αυτή την εποχή ως " Πέτρινα Χρόνια" για τους νέους ανθρώπους; Αναφέρομαι σε ζητήματα όπως η μετανάστευση ή η έλλειψη προοπτικών για παράδειγμα.

Π.Β. : Βεβαίως υπάρχει μία κρίση απερίγραπτη και με ένα μέλλον που δεν το ξέρουμε, αλλά από εκεί και πέρα πιστεύω ότι οι νέοι άνθρωποι πρέπει να αντέξουν. Αυτό σημαίνει να δώσουν τη μάχη τους στον τόπο τους. Γιατί είναι τελείως διαφορετική ηποιότητα στο μεταναστευτικό ζήτημα. Άλλες και διαφορετικές οι κατηγορίες ανθρώπων που μετανάστευσαν τη δεκαετία του 50 και του 60, μετά τον Εμφύλιο κι άλλη τώρα.

- Τέτοιες εποχές κρίσης βοηθούν τον Καλλιτέχνη ή αναστέλλουν τη δραστηριότητά του; Από τη μία μεριά μπορεί να πει κανείς ότι του παρέχονται περισσότερα ερεθίσματα σε σχέση με εποχές ευκολίας κι ευημερίας κι από την άλλη ότι η οικονομική καχεξία περιορίζει τις δυνατότητες δράσης του...

Π.Β. : Εγώ πιστεύω ότι αυτές οι εποχές κρίσης η δουλειά του Καλλιτέχνη ή του πνευματικού ανθρώπου είναι να βρει τον τρόπο να επικοινωνήσει με αυτό που έχει επιλέξει να κάνει στη ζωή του. Και πάντα υπάρχει ο τρόπος. Ίσα-ίσα που η δυσκολία δημιουγεί πρόκληση στο μυαλό να ξυπνήσει, να βγει από το τέλμα, να επινοήσει διαφορετικές διαδικασίες και συμπεριφορές και να προχωρήσει σε πολύ τολμηρά πράγματα. Να είστε βέβαιος ότι μπορεί να προκύψουν πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.

- κ. Βούλγαρη, σας ευχαριστώ θερμά για τη συνομιλία μας.

Π.Β.: Κι εγώ σε ευχαριστώ. Να είσαι καλά!

( Οφείλω ένα ευχαριστώ στους διοργανωτές του αφιερώματος στον Παντελή Βούλγαρη για τις διευκολύνσεις και την εξυπηρέτηση που παρείχαν στο Amfissaface για την πραγματοποίηση της συνέντευξης. Η.Τ. )

http://amfissaface.gr/