Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

....Πέμπτη 28 Μαρτίου σήμερα.....

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Ο Μάης

Κοίτα!
Ο Μάης κεντά τις παπαρούνες
κι ανθίζει φλέβα ανοιχτή .
Άνεμος κρημνοβάτης  φυσά τη λέξη '' θαύμα ''
στο θράσος του καιρού  αντίπαλη κραυγή ....

Θυμήσου.
Ο Μάης έρχεται  απ΄τους αιώνες.
Όπως το αίμα , όπως η ζωή.
Μια γη ολόσωμη κόκκινο χρώμα
παραδομένη  μ΄ένα φιλί.

Κοίτα!
Η καρδιά κεντά τις παπαρούνες .
Σιωπές υφαίνει κι άλικες φωνές,
να ντύσουν όποια φτάνει Ανάσταση.
Κι ας είναι η λέξη ''θαύμα ''
κλεμμένη από ληστές . 
 
© Σκουρολιάκου Μαρία

3 σχόλια:

  1. ΗΛΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ*Ο ΜΑΗΣ ΕΧΕΙ ΜΥΣΤΙΚΑ...1 Μαΐου 2013 στις 2:58 μ.μ.


    Ηλίας Κατσούλης


    Ο Μάης έχει μυστικά κι ένα κλειδί κρυμμένο
    που ανοίγει μάτια σκοτεινά και χείλη πικραμένο
    έχει και άνεμο τρελό που κουβαλάει τη γύρη
    και πυροβάτες της καρδιάς σαν βγεις στο πανηγύρι.

    Ο Μάης είναι μουσική από παλιό τραγούδι
    από κλαδί ροδακινιάς και από λεύκας χνούδι
    δεν έχει Λάμδα ούτε Ρο στη γλώσσα να βουλιάζει
    είναι από Άλφα καθαρό κι όταν γελάς σου μοιάζει.

    Ο Μάης είναι μια φωτιά, μια φλόγα μαγεμένη
    έχει τη μέρα αγκαλιά, τη νύχτα ερωμένη
    έχει και ήλιο κυνηγό που ξέρει από σημάδι
    να βρίσκει αυτόν που έριξε τα μάγια στο πηγάδι.


    Δεν έχει Λάμδα ούτε Ρο στη γλώσσα να βουλιάζει
    είναι από Άλφα καθαρό κι όταν γελάς σου μοιάζει.




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ* ΤΟ ΜΑΓΙΣΣΑΚΙ(1996)1 Μαΐου 2013 στις 3:05 μ.μ.


    Από τους χρόνους τους παλιούς το `χω βαθύ μεράκι
    να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι

    Τ’ άπιαστο σαν αερικό στην εμορφιά του Μάης
    που αν κάνεις να τον μυριστείς αλίμονό σου εκάεις

    Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι
    ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα

    Τι ζουμπούλια και τι κρίνα τι και τούτα τι κι εκείνα
    ντο και ρε και φα και μι φούχτα μου και δύναμη

    Ποιος θα μου δώκει δύναμη κι ένα μακρύ καμάκι
    να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι

    Που `ναι σπηλιά του ο ουρανός άγγελος η μαμά του
    κι αφρός το φουστανάκι του στην άκρια του κυμάτου

    Χτύπα χτύπα το ραβδάκι γίνε το νερό στ’ αυλάκι
    φα και ρε και μι και ντο μες στο μπλε το ξάγναντο

    Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια
    έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό

    Ανοίξτε πύλες κι εκκλησιές ν’ ανάψω ένα κεράκι
    να κάνει θαύμα στα κρυφά για με το μαγισσάκι

    Που να κοιμάμαι ξυπνητός να τρέχω ξαπλωμένος
    και να με λεν χωρίς καρδιά μα να `μαι ερωτευμένος

    Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι
    ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα

    Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια
    έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ *ΚΑΙ ΘΕΡΙΣΕ ΜΕ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΟΧΤΡΟΣ ΕΛΛΗΝΟΜΑΧΟΣΟΧΙ ΕΝΑΝ ΟΧΙ ΔΥΟ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ.... ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΗ ΤΟΥ 19441 Μαΐου 2013 στις 3:26 μ.μ.


    ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΤΟΥ 1944

    Πέσε στα γόνατα, προσκύνα το πανάγιο χώμα
    με την ψυχή κατάκορφα στον ουρανό υψωμένη,
    όποιος και να σαι, όθε και να σαι κι ό,τι — άνθρωπος να σαι!
    Πιότερο, αν είσαι του λαού ξωμάχος, χερομάχος,
    φτωχόπαιδο, που αθέλητα σε βάλαν να καρφώσεις
    τον αδερφό σου αντίκρα σου — με μάνα εσύ και κείνος!
    Ετούτ’ η μάντρ’ αγνάντια σου το σύνορο του κόσμου.
    Σ’ αφτήν απάνου βρόντηξεν ο Διγενής το Χάρο.
    Είτανε πρώτη του Μαγιού, φως όλα μέσα κ’ έξω
    (έξω τα χρυσολούλουδα και μέσα η καλωσύνη)
    που αράδειασε πα στο σοβά, πιστάγκωνα δεμένους
    και θέρισε με μπαταριές οχτρός ελληνομάχος,
    όχι έναν, όχι δυο και τρεις, διακόσια παληκάρια.
    Δεν ήρθαν μελλοθάνατοι με κλάμα και λαχτάρα,
    μόν’ ήρθανε μελλόγαμπροι με χορό και τραγούδι.
    Και πρώτος άρχος του χορού, δυο μπόγια πάνου απ’ όλους
    κι από το Χάρο τρεις φορές πιο πάνου ο Ναπολέος.
    Κ’ είναι από τότες Μάης εδώ, φως όλα μέσα κ’ έξω.
    Κόλλα τ’ αφτί και την καρδιά στο ματωμένο χώμα.
    Στον Κάτου Κόσμο τραγουδάνε πάντα και χορεύουν
    κι αν κάπου ανάκουστος καημός θολώνει τη λαλιά τους,
    δεν είναι που τη μάνα τους τη μάβρη ανανογιούνται
    παρά που τους προδώσαν απορίματα δικά μας.
    Κι αν πέσανε για το λαό, νικήσαν οι προδότες,
    που τώρα εδώ κατάχρυσοι περνούν και μαγαρίζουν,
    και τώρα πιο τους μάχονται και τους ξανασκοτώνουν!
    Σιχαίνεσαι τους ζωντανούς; Μην κλαις τους σκοτωμένους!
    Απ’ τα ιερά τους κόκκαλα, πρώτη του Μάη και πάλι,
    θα ξεπηδήσει ο καθαρμός κ’ η λεφτεριά του ανθρώπου.
    Κ’ είναι χιλιάδες στην Ελλάδα όμοιοι Πανάγιοι Τάφοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή