ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23/11 στις 9μμ
«Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο» (2011)
Του Ρομπέρ Γκετιγκιάν
Μια χούφτα αληθινοί χαρακτήρες, ένα επίκαιρο γεγονός,...
ένα παλιό τραγούδι του Πασκάλ Ντανέλ κι ένα ποίημα του Βίκτορ Ουγκώ δίνουν στον μαρσεγέζο Ρομπέρ Γκετιγκιάν, τον Γάλλο Κεν Λόουτς, την αφορμή για μια πολιτικοποιημένη και βαθιά αισιόδοξη κοινωνική ταινία. Απλό σινεμά, «στο ύψος του καθημερινού ανθρώπου».
Η ταινία δεν έχει καμία σχέση με την διάσημη μικρή ιστορία του Hemingway η οποία έγινε γυρίστηκε το 1952 με τον Gregory Peck και την Ava Gardner. Πρόκειται για απλή «συνωνυμία».
Τα σημερινά «Χιόνια του Κιλιμάντζαρο» είναι μια αψεγάδιαστη τοιχογραφία των λαϊκών και μικρομεσαίων στρωμάτων της Γαλλίας σε εποχές αποβιομηχάνισης.
Η ιστορία εκτυλίσσεται στη Μασσαλία, στην εργατική τάξη, από την οποία κι ο ίδιος ο σκηνοθέτης προέρχεται, ανάμεσα στους ανθρώπους που ζουν από το λιμάνι. Σε αυτό το σκηνικό, ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν τοποθετεί μια σύγχρονη παραβολή για το καλό και το κακό. Ο ίδιος θα αποδειχτεί βαθιά διαλεκτικός και ουδόλως ηθικολόγος.
Στο κέντρο του κινηματογραφικού του σύμπαντος βρίσκεται ένα ευτυχισμένο ζευγάρι, ο Μισέλ και η Μαρί Κλερ, που έχουν παιδιά και εγγόνια και μια στάση θετική απέναντι στη ζωή ακόμη και στις πιο δύσκολες καμπές της. Στο ξεκίνημα της ταινίας ο Μισέλ, παρότι έχει συνδικαλιστική «ασυλία», χάνει τη δουλειά του με… δημοκρατικές διαδικασίες: με κλήρωση επιλέγονται 20 άτομα που θα απολυθούν για να μην κλείσει το εργοστάσιό τους. Στη συνέχεια θα αντιμετωπίσει ένα μεγάλο ηθικό δίλημμα όταν ένας από τους άτυχους της κληρωτίδας, ένας νεαρός που έχει νιώσει για τα καλά τι σημαίνει ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, θα εισβάλει στο σπίτι του. Ληστεύει μαζί με έναν φίλο του τον Μισέλ και τη Μαρί Κλερ που ετοιμάζονται για ένα δεύτερο ταξίδι του μέλιτος στο εξωτικό Κιλιμάντζαρο.
Χωρίς καμία διάθεση εξωραϊσμού αλλά με πίστη στη δύναμη των ενωμένων ανθρώπων, θίγει τις αξίες μιας κοινωνίας σε κρίση, ενώ μερικά σφηνάκια ελληνικότατου κονιάκ που καταναλώνονται στην ταινία μας κερνάνε μια ξεχασμένη, συγκινητική αλήθεια: οι ενωμένοι άνθρωποι, δεν είναι ποτέ νικημένοι .
Τα “Χιόνια του Κιλιμάντζαρο” μπορούν να ζεστάνουν τη θλιβερή καθημερινότητα μας, με την αισιοδοξία και την πίστη ότι η ανθρώπινη αλληλεγγύη οφείλει να επανεμφανιστεί ως αντίδοτο στη σκληρότητα και τον ατομικισμό.
Το trailer της ταινίας:
amfissapress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.