Η δικαιολογία της Κυβέρνησης; Όπως δήλωσε στην Επιτροπή της Βουλής ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης δεν ήταν… ώριμη η διαβούλευση και είναι σε εξέλιξη «ο διάλογος για το συγκεκριμένο θέμα με την ΕΚΤ».Μήπως όμως το θέμα παραπέμπεται στις καλένδες;
Πρόκειται για το άρθρο 49 που όριζε πως φυσικά πρόσωπα που ασκούν εμπορική δραστηριότητα με προσωπική ιδιωτική εργασία εντάσσονται πλέον στον ν. 3869/2010 με αποτέλεσμα να διασφαλίζονται έναντι των τραπεζών, καθώς σε αυτά δεν επιτρέπεται να πτωχεύσουν. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται διοικητική ρύθμιση των χρεών τους σε μια ενέργεια που επιβλήθηκε, βάσει του αιτιολογικού του νέου σχεδίου νόμου, από τη διαπιστωμένη απροθυμία συνεργασίας των τραπεζών σε αυτό το σημείο.
Επίσης δινόταν η δυνατότητα εξωδικαστικής ρύθμισης των χρεών των οφειλετών πριν την κατάθεση της αίτησης για ρύθμιση.
Επιπλέον παρατεινόταν από τα 4 στα 5 χρόνια η περίοδος ρύθμισης των χρεών, όμως όμως ο χρόνος άρχιζε να μετρά από την περίοδο κατάθεσης της αίτησης κι όχι από το χρονικό σημείο έκδοσης της απόφασης. Με τον τρόπο αυτό υποστηριζόταν ότι τερματίζεται η μακρόχρονη διαδικασία αναμονής για τους οφειλέτες.
Ακόμη, δινόταν η δυνατότητα στο δικαστήριο να ρυθμίσει την οφειλή για εξαίρεση από τη ρευστοποίηση της κύριας κατοικίας κατά είκοσι έως τριάντα πέντε χρόνια.
Τέλος, το ποσό ανά ατομικό τραπεζικό λογαριασμό που δεν μπορεί να κατασχεθεί ανέβαινε πλέον στα 1.500 ευρώ ενώ σε κοινό λογαριασμό τα 2.000 ευρώ.
newsit
Πρόκειται για το άρθρο 49 που όριζε πως φυσικά πρόσωπα που ασκούν εμπορική δραστηριότητα με προσωπική ιδιωτική εργασία εντάσσονται πλέον στον ν. 3869/2010 με αποτέλεσμα να διασφαλίζονται έναντι των τραπεζών, καθώς σε αυτά δεν επιτρέπεται να πτωχεύσουν. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται διοικητική ρύθμιση των χρεών τους σε μια ενέργεια που επιβλήθηκε, βάσει του αιτιολογικού του νέου σχεδίου νόμου, από τη διαπιστωμένη απροθυμία συνεργασίας των τραπεζών σε αυτό το σημείο.
Επίσης δινόταν η δυνατότητα εξωδικαστικής ρύθμισης των χρεών των οφειλετών πριν την κατάθεση της αίτησης για ρύθμιση.
Επιπλέον παρατεινόταν από τα 4 στα 5 χρόνια η περίοδος ρύθμισης των χρεών, όμως όμως ο χρόνος άρχιζε να μετρά από την περίοδο κατάθεσης της αίτησης κι όχι από το χρονικό σημείο έκδοσης της απόφασης. Με τον τρόπο αυτό υποστηριζόταν ότι τερματίζεται η μακρόχρονη διαδικασία αναμονής για τους οφειλέτες.
Ακόμη, δινόταν η δυνατότητα στο δικαστήριο να ρυθμίσει την οφειλή για εξαίρεση από τη ρευστοποίηση της κύριας κατοικίας κατά είκοσι έως τριάντα πέντε χρόνια.
Τέλος, το ποσό ανά ατομικό τραπεζικό λογαριασμό που δεν μπορεί να κατασχεθεί ανέβαινε πλέον στα 1.500 ευρώ ενώ σε κοινό λογαριασμό τα 2.000 ευρώ.
newsit
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.