Πολλά πιά τα χρόνια που δεντράκι δεν αξιωθήκαμε να ριζώσουμε στον τόπο μας και στα χωριά μας

  Καλά  τα γλέντια, τα νταούλια κι οι χοροί ολοχρονίς  στον Δήμο Αμφίκλειας-Ελάτειας. Αλλά θα ενδιαφερθούμε άραγε ποτέ και για καμιά ΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΗ?? Πολλά πιά τα χρόνια που δεντράκι δεν αξιωθήκαμε να ριζώσουμε  στον τόπο μας και στα χωριά μας.

Του Θανάση Παπακωνσταντίνου

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, όπως και κατά Φεβρουάριο –Μάρτιο επίσης. Επί κάτι χρόνια τώρα προσπαθούμε με δημοσιεύσεις προτάσεών μας να πείσουμε τον Δήμο και τις τοπικές μας αρχές για την ανάγκη ΔΕΝΤΡΟΦΥΤΕΥΣΕΩΝ. ......

Το κάνουμε δίχως αποτέλεσμα βέβαια μέχρι σήμερα, αλλά εμείς ωστόσο επιμένουμε στοχεύοντας στην αφύπνιση και ευαισθητοποίηση κάποτε των τοπικών αρμοδίων και όχι μόνο. Όσοι βλέπετε τις κατά καιρούς αναρτήσεις των σημειωμάτων μας με επισημάνσεις και προτάσεις μας, θα τα θυμόσαστε ενδεχομένως μεταξύ άλλων κι όλα αυτά. 

Βροχούλες  πλέον όλο και συχνότερα ποτίζουν την γή μας , η απαραίτητη υγρασία τού εδάφους υπάρχει , καιρός πλέον να δούμε πως θα μπορέσουμε φέτος να δεντροφυτεύσουμε επιτέλους τον τόπο μας , πρασινίζοντάς τον και ομορφαίνοντάς τον μαζί και με τα πολλά άλλα οφέλη των δέντρων και φυτών , αν είχαμε την πρόνοια  και την προαίρεση να το κάνουμε……. 

Τα διαθέσιμα είδη δέντρων, φυτών και θάμνων στα Κρατικά φυτώρια (που έχουν απομείνει μόνο τρία σ` ολόκληρη την χώρα!), είναι δυστυχώς ελάχιστα σε αριθμό δεδομένου ότι διατίθενται στο σύνολό τους για συγκεκριμένες ανάγκες με βάση πρωτίστως το Εθνικό Πρόγραμμα αναδασώσεων και ένα πολύ μικρό μέρος δίνεται σε όσους  Δήμους , Περιφέρειες κλπ έχουν προνοήσει και εγκαίρως αιτηθεί την προμήθειά τους.   

Αυτό το Εθνικό Πρόγραμμα διαμορφώνεται με βάση τα σχέδια και αιτήματα για αναδασώσεις που γίνονται είτε με πρωτοβουλία των Δασικών Υπηρεσιών , είτε ενίοτε  και ανάλογων σχεδιασμών και πρωτοβουλιών Περιφερειών και Δήμων.  Δεν αισιοδοξώ τωόντι  για παρόμοιες δημιουργικές πρωτοβουλίες από τις τοπικές και την Δημοτική μας Αρχή. Αλλά θέτω για μιά ακόμα φορά υπόψη της κοινωνίας μας κυρίως , αυτή την πρόταση για ανάληψη προσπάθειας δεντροφυτεύσεων κατά το δυνατόν σε κάθε διαθέσιμο χώρο εντός και πέριξ των Κοινοτήτων μας. Κάθε χρόνο και λίγο , κάθε χρόνο και περισσότερο θα ήταν η ευχή.

 Πάνω από 13 χρόνια έχει να φυτευτεί δεντράκι στον Δήμο μας. Λίγα φυτά πολυετή, μερικοί έστω θάμνοι ανθεκτικοί στο χρόνο. Από εποχής Δημάρχου Ντούρου έχει να γίνει κάτι τέτοιο…. αν κανείς θυμάται!! Αυτή η χαρακτηριστική αδιαφορία όλων μας και κυρίως των Αρχών μας, για την τόσο φιλοπεριβαλλοντική και ωφέλιμη αυτή πράξη , είναι καιρός νομίζω να αναστραφεί. Και να μετατραπεί σε δυναμικό ενδιαφέρον και ειλικρινή διάθεση συμμετοχής σε τυχών πρωτοβουλίες δεντροφυτεύσεων με κατανόηση της ανάγκης να υπάρξουν! 

Δεν μπορούμε να παριστάνουμε τους περιβαλλοντικά δήθεν ευαίσθητους. Και στο μόνο που να καταγινόμαστε είναι να κόβουμε δέντρα αντί να προσθέτουμε!  Να αφήνουμε αφρόντιστο και άδενδρο κάθε χώρο και σημείο των χωριών μας που θα ήταν εφικτή η φύτευση. Και η αναβάθμισή του έτσι , σε κάτι αισθητικά  ωραιότερο και απ` οποιασδήποτε άλλης πλευράς ωφελιμότερο. Γιατί προτιμητέο είναι να «φιλοκαλούμε μετ` ευτελείας» (παρά αδιαφορούντες και αδρανούντες παραμένοντες), και τι αντιπροσωπευτικότερο αυτού , απ` την φροντίδα και το έμπρακτο ενδιαφέρον μας για τα πολύτιμα δέντρα και το ευεργετικό πρασίνισμα  των Κοινοτήτων μας!! 

Η εποχή τώρα είναι η κατάλληλη και ο καιρός ευνοεί. Η διάθεση μόνο  ίσως λείπει και η κατανόηση της ωφελιμότητας μιάς τέτοιας προσπάθειας. Ωστόσο είναι βέβαιο ότι πάντα υπάρχουν συνδημότες μας που ευαισθητοποιούνται με τέτοιους σκοπούς και πρόθυμα θα συμμετέχουν προσφέροντας κατά τις δυνάμεις τους όσο  και όταν μπορούν.  Εμείς επανερχόμαστε σήμερα και ξαναπροτείνουμε , θεωρώντας μιά τέτοια δραστηριότητα και χρήσιμη και αναγκαία. 

Ας κάνουμε λοιπόν μιά αρχή φέτος με αυτούς τούς έστω λιγοστούς ευαισθητοποιημένους συμπατριώτες μας , ελπίζοντας με το καλό παράδειγμά τους  σε μεγαλύτερη συμμετοχή στο μέλλον. Αρκεί οι προσπάθειες να έχουν συνέχεια και έναν μόνιμο (θα λέγαμε) χαρακτήρα, ώστε  κάθε χρονιά την κατάλληλη εποχή με αγάπη κι ενδιαφέρον να φυτεύονται στον τόπο μας και μερικά δεντράκια….. για να ριζώσουν και να μεγαλώνουν μαζί μας, ομορφαίνοντας τα χωριά μας και τις ζωές μας. 

Όπως κάθε χρόνο πριν αναφερθούμε στο ζήτημα αυτό , έτσι και φέτος κάναμε από καιρό την ερευνά μας εμείς στα Κρατικά Φυτώρια και παρά τις δυσκολίες λογω της προγραμματισμένης διάθεσης βάση του Εθνικού προγράμματος όπως σας προείπαμε , βρήκαμε τρόπους προμήθειας ορισμένων δενδρυλλίων και μάλιστα και διαφορετικών ειδών. Το θέτουμε υπόψη και της Δημοτικής και των τοπικών μας Αρχών και θέλουμε να ελπίζουμε πως  θα «προσέξουν» αυτή την φορά την πρότασή μας και θα εκμεταλλευτούν την ευκαιρία πριν εξαντληθούν εντελώς και οι ελάχιστες ποσότητες που θα μπορούσαν να οικονομηθούν για φέτος. 

Απευθύνουμε όμως την πρότασή μας και στο πλέον νεανικό και δυναμικό κομμάτι των χωριών μας , στους «Συλλόγους Νέων» (ή και σε ομάδες νέων ), όπως και σε κάθε άλλο συλλογικό φορέα  που δραστηριοποιείται στις Κοινότητές μας. Πιστεύοντας και ελπίζοντας  περισσότερο σε δικό τους ενδιαφέρον και εθελοντική κινητοποίησή τους , παρά στις θεσμικές μας Αρχές. Που ως γνωστό επί χρόνια τώρα αδρανούν, προφανώς θεωρώντας το θέμα ήσσονος σημασίας ή και εντελώς αχρείαστη την ενασχόληση με δεντροφευτεύσεις , αφού μάλλον ΔΕΝ αξιολογούν την πρωτοβουλία αυτή ως αναγκαία , φιλοπεριβαλλοντική  αλλά και παρεμβατικά χρειαζούμενη για την αισθητική αναβάθμιση του τόπου μας. 

Τα σχολειά μας επίσης , μαζί μαθητές -  οι εκπαιδευτικοί τους, ίσως και οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων , θα μπορούσαν αφιερώνοντας οι μεγαλύτερες έστω τάξεις (Λύκειο ), μιά μερούλα (αντί εκδρομής πχ ), να πρασινίσουν δεντροφυτεύοντας ένα σημείο κάπου όπου προσφέρεται τέλος πάντων εντός του χωριού τους ή και στα όρια των οικισμών τους. Για κάθε μαθητή/τρια  δυό δεντράκια!!  Όλοι τους από δυό δεντράκια με τον κόπο τους! Που σαν φύγουν απ` τις σχολικές αίθουσες και πορευτούν  ενήλικες πια στους δρόμους της ζωής. Θα τους θυμίζουν για πάντα την ωραία αυτή πράξη τους  όταν μετά ξαναγυρνώντας κάθε τόσο στον τόπο τους , θα  βλέπουν με κρυφή χαρά και ικανοποίηση τα δικά τους δεντράκια να μεγαλώνουν, να στολίζουν τον τόπο τους  και να τους «περιμένουν», γυρνώντας αναμνηστικά πίσω τον χρόνο σ` εκείνη την ξεχωριστή απόφασή τους  να τους δωρίσουν κάποτε ζωή φυτεύοντάς τα  με τα χεράκια και την μικρή τους προσπάθεια , χαρίζοντάς τους  μαζί και το ονοματεπώνυμο τού καθενός τους.... αν κάπως έτσι επέλεγαν να κάνουν βαφτίζοντάς τα κιόλας!!!  

Με χίλιες ευκαιρίες και για άλλους τόσους λόγους θα μπορούσαμε να προβούμε σε ανάλογες φυτεύσεις. Για παράδειγμα , πολλά απ τα χωριά μας πριν ακριβώς από 110 χρόνια (1915), πήραν (ή ξαναπήραν επισήμως) τις σημερινές ονομασίες τους.  Γιαυτά τα 110 χρόνια που μεσολάβησαν απ τα «βαφτίσια» των χωριών μας (και αφού δεν το κάναμε στην εκατονταετία όπως και είχαμε προτείνει τότε εμείς ) , ας δημιουργήσουμε έστω και τώρα μ` αυτή την αφορμή ένα μικρό δασάκι με 110 αιωνόβια δέντρα. Που στο μέλλον θα τ` αυγατίζουμε και μ` άλλες αφορμές. Θεωρούμε πως είναι ένας καλός λόγος , μιά ωραία αφορμή  για να το κάνουμε. 

Επίσης. Για κάθε νέα ζωή , για κάθε παιδάκι που γεννιέται στον τόπο μας , ας φυτεύουμε δυό δεντράκια (δύο , όπως και σ` όλες τις άλλες περιπτώσεις βέβαια , λογω πιθανής αστοχίας του ενός). Για να ριζώσουν καλά στην γη μας κι όσο διαβαίνει ο χρόνος  να μεγαλώσουν γερά και δυνατά μαζί , παιδιά και δέντρα , που θα είναι αφιερωμένα στο καθένα απ` αυτά τα νεογέννητα. Κι όσο γεννιέται νέα ζωή , τόσο  τα δέντρα θα αυγαταίνουν για χάρη της και στ` όνομά της. 

Αυτό θα μπορούσε να γίνει με πρωτοβουλία και βοήθεια των νέων γονιών και των υπευθύνων λειτουργών των παιδικών σταθμών. Επιλέγοντας ένα κατάλληλο σημείο για να φυτευτούν  τα δεντράκια και τώρα , αλλά και στο μέλλον. Δίνοντας στο δασάκι (προτείνουμε) κι ένα ονοματάκι πχ  «το δασάκι των παιδιών μας», ή «τα δέντρα των παιδιών», ή τέλος πάντων  μιά οποιαδήποτε ονομασία  που να προσδιορίζει όμως (έχουμε την γνώμη), τον ρόλο των νεογέννητων παιδιών στην δημιουργία του. 

Αυτές είναι μερικές ιδέες, αλλά σίγουρα και πολλές άλλες θα μπορούσαν να κατατεθούν για να δώσουν  αφορμές δεντροφυτεύσεων εντός (πρωτίστως) των ορίων των Κοινοτήτων μας που θεωρούμε πως προκύπτει τέτοια ανάγκη. Ειδικά μάλιστα σε μερικά απ` τα χωριά μας ακόμα περισσότερο. 

Ένα απ αυτά , επιτρέψτε μου να επισημάνω πως είναι και το Δαδί. Το ΔΑΔΙ δεν ευλογήθηκε να έχει επάρκεια νερού. Αυτό το δώρο δεν του δόθηκε. Αλλά εμφανώς του λείπει και το απαραίτητο πράσινο εντός του οικισμού του, που θα το καθιστούσε  περισσότερο ενδιαφέρων αισθητικά, βελτιώνοντας την εικόνα του ως ημιορεινού χωριού στις πλαγιές του Παρνασσού.

 

Πόσες φορές θα  έχετε διαβάσει στα σημειώματά μας , να προτείνουμε την αγορά Χριστουγεννιάτικων δέντρων με το ριζικό τους σύστημα κι όχι καρατομημένα , για να χρησιμοποιηθούν  στολιστικά  για τις ελάχιστες γιορτινές μέρες και μετά να καταλήξουν πεταμένα στις χωματερές κι οπουδήποτε αλλού άχρηστα πλέον. Κι είναι τόσο κρίμα!! 

Λίγα χρήματα παραπάνω, στα τόσα χρόνια τώρα που έτσι άσκεπτα ενεργούμε ως τοπικές Αρχές. Θα είχαμε ήδη δημιουργήσει ένα αξιόλογο σε έκταση δασάκι με τα ελατάκια των Χριστουγέννων. Στις πλαγιές του Παρνασσού το χωριό μας ριζωμένο ( μιλώ κυρίως για το Δαδί) κι ούτε ένα ελατάκι σε δημόσιο χώρο ΔΕΝ αξιωθήκαμε να έχουμε εμείς οι Δαδιώτες!!! Κι όσα επί Δημάρχου Ντούρου και συνεργατών του φυτεύτηκαν τότε (22 τον αριθμό θυμάμαι), αφέθηκαν μετά στα χρόνια που ακολουθήσαν, να μαραζώσουν και να απολεσθούν έως ενός. Δυστυχώς!! Γιατί δίχως φροντίδα , πραγματικό ενδιαφέρον κι έγνοια, τίποτα δεν ευδοκιμεί και δεν επιβιώνει…. 

Τα λέμε και τα ξαναθυμίζουμε όλα αυτά πάλι σήμερα (κι άλλα πολλά θα μπορούσαμε), μήπως και συνειδητοποιήσουμε όλοι μας , πως είναι ευλογία κι ομορφιά και με χίλια καλά τα δέντρα για έναν τόπο.  Κι αν δεν το κατανοούμε όλοι αυτό , τουλάχιστον  όσοι  καλοπροαίρετοι το αντιλαμβάνονται, ας θελήσουν να κινητοποιηθούν για αυτόν τον σκοπό φέτος. Είμαστε βέβαιοι πως οι συμπατριώτες μας αυτοί υπάρχουν , αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία να δραστηριοποιηθούν. Εμείς θα είμαστε δίπλα τους  σε ότι χρειαστεί. Δημοσιεύουμε ξανά φέτος  την πρότασή μας ελπίζοντας κι αισιοδοξώντας  αυτή την φορά για ώτα ακουόντων και διαθέσεις κατανοούντων!!! 

Θανάσης   Παπακωνσταντίνου ……συνειδητά  ως «οίστρος»…. κατ` αρχαιοελληνική απόδοση!!                10-11-2025