Δημήτριος Κουτρολίκος......Ο Επίκουρος της Ιτέας....

Πριν μερικούς μήνες και συγκεκριμένα στις 4 Αυγούστου 2024 πραγματοποίησε την τελευταία του ανάρτηση στο blog που διαχειριζόταν τα τελευταία 11 χρόνια (από το 2013). ....

Πριν μερικές ημέρες έφυγε από την ζωή…. Ακολουθεί ένα κείμενο που είχα γράψει για αυτόν τον Οκτώβριο του 2024. 

Αφού το διάβασε με παρακάλεσε να μην το δημοσιεύσω… 

Μίμη  δυστυχώς δεν θα σε ακούσω τώρα…

 Ο Επίκουρος ξεκίνησε να αρθρογραφεί περιστασιακά στον Αγών της Ιτέας, αμέσως ξεχώρισε ο άρτιος και καθαρός λόγος του. Ανάλογα με το θέμα που διαπραγματευόταν το στυλ  του άλλαζε από ρομαντικό, σχεδόν ποιητικό έως άλλοτε εύθυμο σχεδόν σατυρικό. Σε παρέπεμπε συχνά σε λογοτεχνία άλλης εποχής που συχνά πλαισιωνόταν με τα καταπληκτικά του σκίτσα …. 

Πάντα ανεξάρτητος, πάντα επαναστάτης δεν δίσταζε να τα βάλει με τοπικούς άρχοντες και μεγάλα συμφέροντα και πολλές φορές αναγκάστηκε να φτάσει στα δικαστήρια για να υπερασπιστεί την γνώμη του…

Από το 2011 και για 2 χρόνια ήταν από τους κύριους αρθρογράφους – και ιδρυτικό μέλος  - στον σύλλογο ΚΑΡΤΕΡΙΑ 

 «…όταν άρχισε ένας κύκλος  επαφών και συζητήσεων μεταξύ πολλών  κατοίκων της Ιτέας, για το πως θα μπορούσε να υπάρξει ένας τρόπος  έκφρασης και  αντίδρασης στα όποια  αυθαίρετα σχέδια προγραμμάτιζαν κάποιοι  για την περιοχή μας, χωρίς να θεωρούν απαραίτητη την ενημέρωση των κατοίκων  και βεβαίως χωρίς την συναίνεσή μας. Κατά το τέλος Απριλίου του 2011, έπεσε η ιδέα, να δημιουργήσουμε μια κίνηση πολιτών, μια ομάδα ανθρώπων, έναν όμιλο, κάτι σαν λέσχη  τέλος πάντων,  όπου θα μπορούσαμε να συζητάμε, να ενημερωνόμαστε και να ενημερώνουμε την τοπική κοινωνία για ότι μας αφορά και μας ενδιαφέρει. Έτσι, αποφασίσαμε όλοι εμείς που συνεχίζαμε τις επαφές, να ιδρύσουμε έναν σύλλογο που να ασχολείται με τον εξωραϊσμό της περιοχής, το περιβάλλον, τον πολιτισμό και γενικά με ότι έχει να κάνει με την προστασία του τόπου αφ΄ενός και την ανάπτυξή του αφ΄εταίρου….» 

Στις συνολικά 11.281 χιλιάδες  αναρτήσεις του στον ΕΠΙΚΟΥΡΟ κατάφερε και απέκτησε φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς, διαφήμισε με τον τρόπο του εκατοντάδες πολιτιστικές, αθλητικές ή κοινωνικές εκδηλώσεις, τόνισε τα κακός κείμενα, εξύμνησε το όμορφο αλλά πάντα είχε ένα μόνο μέλημα, ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΙΤΕΑΣ….

Τόσο μέσα από την Ομάδα φίλων του Μουσείου Ιτέα όσο και από τους Πολίτες στο Προσκήνιο.. 

Θα μας λείψει η πένα του, η κοινωνική του κριτική,  θα μας λείψει η αύρα αρχοντιάς που εξέπνεες,  στην περπατησιά σου έκανε να γυρνάνε τα κεφάλια των κοριτσιών…  ελπίζω να ζήσεις αρκετά χρόνια ακόμα ώστε να μου αφηγείσαι ιστορίες από την παλιά Ιτέα και τους ανθρώπους τις που τόσο διακριτικά παρατηρούσες!  Να μου λες ιστορίες με τον συνχωρεμένο  πατέρα μου από το σχολείο.... αλλά και για να χαίρεσαι τα δύο σου παιδιά που είναι βραβευμένοι επιστήμονες στο εξωτερικό στα καλύτερα Πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης…

Μύρκας 

 ΥΓ Συχνά σου έστελνα κείμενα μου να προσθέτεις εκείνη την σωστή λέξη που θα του έδινε νόημα…

Τις τελευταίες ημέρες έγινε η απώλεια συνήθεια στην Ιτέα... 

"Χρηστάκο, καλό μεσημέρι.  Χαθήκαμε και είναι δική μου η ευθύνη, αλλά είχα επαναπαυθεί στο δικό σου ''θα βρεθούμε έξω'' και δεν ήμουν συνεπής για τον μήνα που πέρασε.  …………….

Τώρα, για το μήνυμά σου.  Με μεγάλη μου χαρά να δημοσιεύσω κείμενό σου………….

Δεν συνηθίζω να ανεβάζω στο blog κείμενα επισκεπτών, παρά μόνον εάν είναι επώνυμα, αφορούν την περιοχή μας και συνάδουν με το μέχρι σήμερα δημιουργηθέν από εμένα καλό ή κακό επίπεδο.  Θεωρώ ότι εσύ, έχεις τον τρόπο και το επίπεδο γραφής, … Μην ξεχνάς ότι, το ''Επίκουρος Ιτέας'', δεν είναι ιστότοπος αναμετάδοσης τοπικών και εθνικών ειδήσεων.  Και οτιδήποτε αναδημοσιεύεται, προλογίζεται από εμένα, στο πνεύμα του λόγου ύπαρξης του blog και τρόπον τινά στην εστίαση της προσοχής του αναγνώστη, στο  κυρίως ή στο δευτερεύον θέμα του άρθρου.

Τα κείμενα λοιπόν Χρηστάκο, τα κείμενα. 

Έχω πολλά και δύσκολα στο κεφάλι μου Χρηστάκο, όπως κι εσύ.  Το μόνο το οποίο δεν μου χρειάζεται τώρα είναι, η αντιπαράθεση και η ένταση για μα...ίες.  Και είμαι και σε δύσκολη ηλικία.

Σε περιμένω.  Έχω και κάποια προβλήματα με το γερασμένο μου κομπιούτερ, και να δώ τι θα κάνω με αυτό.  Καλό απόγευμα  "

Στις 24 Απριλίου 2014

ΚοιΝ.Σ.ΕΠ Μαντείο

 Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για την αναστολή λειτουργίας του blog.  Τους οποίους και δεν θα αναφέρουμε.  Αλλά αντί αυτών, θα δημοσιεύσουμε ως επίλογο, την προ-τελευταία μικρή παράγραφο, από το μη εκδοθέν βιβλίο με τον τίτλο "Ανήμπορες 'μέρες" :

 

 ***************************************

  "Είχε φτάσει στην άκρη του μώλου, δίπλα στον φάρο. Είχε σουρουπώσει για τα καλά κι η θάλασσα εκεί μπροστά του ήταν αναμαλιασμένη, σαν φρεσκοπλυμένη φλοκάτη.  Είχε δροσό κι όσο λιγόστευε το φώς, τόσο πιό πολύ δροσέρευε. Φθινόπωρο ήτανε.

  Τήραγε κατά τον νότο που χανόταν κι έννοιωθε ετούτη εδώ την ώρα, ότι ο Μωριάς σαν να τον χαιρέταγε, στέλνωντάς του την εικόνα του, μέσα απ' τα υγρά μάτια του με τα νωτισμένα φλέφαρά τους.

   Αισθανότανε ότι η θλίψη του, είχε γίνει βάρος στην καρδιά και την ψυχή του κι ότι η από 'μέρες απελπισιά του, είχε γίνει κάπα στις πλάτες του.  Πόναγε. 

  Ένας κόμπος από μέσα του, έφτανε στον λαιμό του και δεν μπορούσε να βγεί παραέξω. Ούτε μπορούσε να καταπιεί.  Ακόμα και το σάλιο του, στέρεψε.

Τον είχε πάρει το παράπονο και ετούτη εδώ την ώρα, εκεί στην άκρη του μώλου, τον "αγκάλιασε" η μοναξιά κι μαζί με την θλίψη του, γινήκαν δάκρυα.

Πόναγε. Πόναγε και βαριανάσεναι. 

"Γιατί τόσο πολύ;", μονολόγησε. "Γιατί τόσον καιρό;"... "

********************************************

 Από τον Επίκουρο :

 Καλή ζωή! 

 Όση μας μένει κι έχουμε...

Το τελευταίο του κείμενο στον Επίκουρο Ιτέας

Από την "Λατρεμένη σου Πολύδροσο" 

Ο Φίλος ΧΜ

Καλή Αντάμωση.........