Translate

ΕΡΩΧΟΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

.... Δευτέρα, 25 Νοεμβρίου σήμερα, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την Αγία Αικατερίνη τη Μεγαλομάρτυρα.....

Δευτέρα 20 Μαΐου 2024

ΣΥΝΤΟΜΗ ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ -«ΔΙΑΓΟΡΑΣ ΠΟΛΥΔΡΟΣΟΥ» Του Δημήτρη Κατοίκου


 Ήδη από το 1938 είχε ιδρυθεί άτυπα στο Πολύδροσο ο Γυμναστικός Σύλλογος Πολυδρόσου με συμμετοχή της νεολαίας του χωριού κυρίως στην διεξαγωγή αυτοσχέδιων αγώνων στίβου που λάμβαναν χώρα εθιμικώ δικαίω κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών λαϊκών πανηγύρεων.....

Κατά τη δεκαετία του ’50, από την πολυπληθή νεολαία αρρένων της τότε ακμάζουσας Σουβάλας συγκροτήθηκε ατύπως και πάλι, ποδοσφαιρικός όμιλος υπό την επωνυμία «ΑΣΤΕΡΑΣ». Διοργάνωνε αυτοσχέδιους ποδοσφαιρικούς αγώνες μεταξύ των μελών του, στο χώρο των παλιών αλωνίων αλλά και στο πλάτωμα κάτωθι του εργοστασίου «ΛΕΥΚΟΣ ΑΝΘΡΑΞ».

Περί τα τέλη Σεπτεμβρίου του 1958, καταφθάνει στο κατεστραμμένο από την πλημμύρα της 14-9-58 Πολύδροσο,  ο πρωτοδιόριστος ταχυδρομικός υπάλληλος (τηλεγραφητής), Σπύρος Παπαϊωάννου από τη Νέα Ιωνία του Βόλου. Ποδοσφαιριστής ο ίδιος της ομάδος Ολυμπιακός Βόλου. Εγκαθίσταται στο Πολύδροσο και αμέσως δραστηριοποιείται περί τα ποδοσφαιρικά. Την επόμενη χρονιά (1959), συλλαμβάνει την ιδέα να ιδρύσει νομότυπο ποδοσφαιρικό σύλλογο στο χωριό, ώστε να μπορεί να συμμετέχει σε αγώνες με άλλους συλλόγους των γειτονικών χωριών. Στην προσπάθειά του αυτή βρίσκει ένθερμο συμπαραστάτη τον τότε Πρόεδρο της Κοινότητος Πολυδρόσου, Ταξιάρχη Μίγγο, απόστρατο αξ/κό του Πολεμικού Ναυτικού. Μαζί συνέταξαν ένα πρόχειρο καταστατικό που αριθμούσε 24 μέλη, με πρόεδρο τον Παπαϊωάννου και ο Μίγγος ανέλαβε να το καταθέσει ιδιοχείρως στο Πρωτοδικείο Άμφισσας. Δεν είχαν προβλέψει (;) επωνυμία του συλλόγου; Ή το πιθανότερο να είχαν προτείνει την επωνυμία «ΑΣΤΕΡΑΣ», αλλά να μην έγινε δεκτή από το Πρωτοδικείο λόγω προηγούμενης κατοχύρωσής της από άλλο σύλλογο. Πάντως γεγονός είναι ότι ο Πρωτοδίκης ρώτησε τον Μίγγο να προτείνει επωνυμία για το νέο σύλλογο. Ο Μίγγος ύστερα από ολιγόλεπτη αμηχανία έριξε στο τραπέζι το όνομα ΔΙΑΓΟΡΑΣ. Και όχι τυχαία, όπως πολλοί πιστεύουν, απορώντας τι σχέση μπορεί να έχει ο Ρόδιος πρωτοπυγμάχος, παγκρατιστής και ολυμπιονίκης της αρχαιότητος με το Πολύδροσο! Ο Μίγγος, βαθύς γνώστης της Ελληνικής Ιστορίας, έδωσε αυτό το όνομα στο σύλλογο, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ο Διαγόρας είχε Δωρική καταγωγή. Οι γονείς του κατήγοντο από τη Δωρική Τετράπολη, εγγύτατα του σημερινού Πολυδρόσου, την οποία απάρτιζαν οι τέσσερις αρχαίες Δωρικές πόλεις: Χαράδρα, Κυτίνειον, Ερεινεός και Πίνδος. Μετανάστευσαν στη Ρόδο. Ο Διαγόρας γνώριζε τη Δωρική καταγωγή του, επαίρετο γι αυτήν και την τιμούσε ιδιαίτερα, λαμβάνοντας μέρος, όχι μόνο στα Ολύμπια, αλλά ανελλιπώς και στα Πύθια. Ο Πίνδαρος τον υμνεί στον 7ο  Ολυμπιόνικό του: «Πλάι στην όχθη του Αλφειού ποταμού και πλάι στην Κασταλία. Αλλά και στον πατέρα εκείνου Δαμάγητο, που της Δίκης το καύχημα είναι.»

Ο Μίγγος την επόμενη χρονιά (1960), προχώρησε και σε μια άλλη, ανώτερη πράξη αλτρουϊσμού και κοινωνικής προσφοράς. Με χρήματα από την προσωπική του περιουσία, αγόρασε υπέρ της Κοινότητος Πολυδρόσου, ξερικά χωράφια 3 στρεμ. στα δυτικά κράσπεδα του χωριού. Τα ισοπέδωσε, τοποθέτησε και δύο τέρματα με ξύλινα δοκάρια και διαμόρφωσε εκεί το πρώτο ποδοσφαιρικό γήπεδο του χωριού.  Ευελπιστούσε ότι το Κράτος θα του επέστρεφε τα χρήματα. Ατύχησε όμως διότι την επόμενη χρονιά (1961) έχασε τις Δημοτικές εκλογές. Απογοητευμένος και πικραμένος έφυγε για την Αθήνα και δεν ξαναγύρισε ποτέ. Ούτε τα χρήματα του επεστράφησαν. Το γήπεδο, επειδή ήταν μικρών διαστάσεων και άνευ περιφράξεως και αποδυτηρίων, δεν πληρούσε τις προδιαγραφές διεξαγωγής επίσημων ποδοσφαιρικών αγώνων, γιαυτό και ο ΔΙΑΓΟΡΑΣ δεν συμμετείχε στο επίσημο πρωτάθλημα, αλλά αρκείτο στην οργάνωση φιλικών αγώνων με τα γειτονικά χωριά, μέχρι το 1975. (Στον χώρο αυτό το 1992 κατασκευάστηκε το Γυμνάσιο Πολυδρόσου και σήμερα το κτήριο λειτουργεί ως Πυροσβεστικός Σταθμός).

Εν τω μεταξύ, (1970), ο 20χρονος Σουβαλιώτης φοιτητής του Πολυτεχνείου Γιάννης Κούσουλας, κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο άλμα εις ύψος κατά τους Βαλκανικούς Αγώνες στίβου του Βουκουρεστίου, συντρίβοντας ταυτόχρονα και το πανελλήνιο ρεκόρ ανδρών στο άθλημα με επίδοση 2.11 μ,! Η τότε κυβέρνηση, υλοποιώντας το δόγμα της, «Κάθε πόλη και στάδιο. Κάθε χωριό και γυμναστήριο», αποφασίζει προς τιμήν του, να κατασκευάσει στο Πολύδροσο Εθνικό Στάδιο που να φέρει το όνομα του Πρωταθλητή και Βαλκανιονίκη Γιάννη Κούσουλα. Προς τούτο το 1972 προβαίνει στην αγορά εκτάσεως 27 στρεμ στο χώρο που είναι σήμερα το Αθλητικό Κέντρο Πολυδρόσου. Λόγω της πτώσεως της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης το έργο δεν πραγματοποιήθηκε.

Το 1975 αναλαμβάνει τα ηνία του συλλόγου ο μαθηματικός καθηγητής Δημήτριος Μαστροκώστας, πλαισιωμένος από ενθουσιώδες διοικητικό συμβούλιο, σε μια σφίζουσα από νεανικό πληθυσμό Σουβάλα. Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του ΔΙΑΓΟΡΑ ο ίδιος, οραματίζεται ένα μοντέρνο και σφριγηλό σύλλογο ενταγμένο στις ερασιτεχνικές κατηγορίες των επίσημων ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων. Με πρωτεργάτη (και μετέπειτα προπονητή) τον τοπογράφο των μεταλλείων Γιώργο Κόφφα, εξασφαλίζουν την  χορηγία των χωματουργικών μηχανημάτων της εταιρείας ΒΩΞΙΤΑΙ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ και ισοπεδώνουν ένα μεγάλο μέρος από την έκταση των 27 στρεμ., διαμορφώνοντας έτσι ένα χωμάτινο αλλά ομαλό ποδοσφαιρικό τερρέν. Συμβούλιο, παίκτες και εθελοντές, δουλεύουμε νυχθημερόν και κατασκευάζουμε ιδιοχείρως περίφραξη και κτήριο αποδυτηρίων κατά τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Εκδίδονται επίσημα δελτία των ποδοσφαιριστών (60 τον αριθμό!) και η ομάδα για πρώτη φορά δηλώνει συμμετοχή στο επίσημο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα Φθιωτιδοφωκίδος τότε. (Αγωνιστική περίοδος 1976-1977).  Ο Νέος ΔΙΑΓΟΡΑΣ είναι γεγονός.


Στα χρόνια που ακολούθησαν ο ΔΙΑΓΟΡΑΣ διέπρεψε. Το 1978 και μέχρι το 1983, παράλληλα με την ποδοσφαιρική ομάδα, λειτούργησε και δύο τμήματα στίβου ανδρών και γυναικών με σημαντικές διακρίσεις. Στο απόγειο της ακμής του έφτασε το 1992 οπότε και αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα της Δ΄Εθνικής κατηγορίας. Πράγμα που επανέλαβε άλλες τρεις φορές. Επίσης ανακατασκευάστηκε το παλιό αυτοσχέδιο γήπεδο σε σύγχρονο αθλητικό κέντρο και στο τερρέν  τοποθετήθηκε χλοοτάπητας.

Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, προϊούσης και της πληθυσμιακής παρακμής του χωριού αλλά και της οικονομικής κρίσης, η ομάδα αδράνησε. Το 2011, με πρόεδρο τον υπογράφοντα, ο ΔΙΑΓΟΡΑΣ αναβίωσε. Το 2012 στο αθλητικό κέντρο τοποθετήθηκε για πρώτη φορά μεταλλική εξέδρα 150 θέσεων και έγιναν σημαντικές βελτιώσεις στις αποδυτηριακές εγκαταστάσεις. Σήμερα, ήδη εκτελούνται έργα ηλεκτροφωτισμού του γηπέδου για νυχτερινούς αγώνες και η ομάδα λειτουργεί με ένα τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών καθώς και με δύο τμήματα ακαδημίας ποδοσφαίρου παίδων και κορασίδων.

Ο ιστορικός ΔΙΑΓΟΡΑΣ διανύει αισίως το 65ο έτος της ηλικίας του.

ΕΙΘΕ ΝΑ ΤΑ ΧΙΛΙΑΣΕΙ.

·        1.Το κείμενο είναι πρωτότυπο και δεν εμπεριέχει αντεγραμμένα στοιχεία από άλλες κατά καιρούς τυχόν δημοσιεύσεις για το ίδιο θέμα. Παρέχεται δε η άδεια από τον συντάκτη του να δημοσιευθεί αυτούσιο με αυτή την επισήμανση.)

·        2.Το κείμενο δεν αποτελεί την συνολική ιστόρηση  της αγωνιστικής δραστηριότητος της ομάδας, αλλά στοχεύει στην αφήγηση της ιστορίας της  ιδρύσεώς της, και της ιστορικής της διαδρομής και καταξίωσης σε ένα μοντέρνο νομότυπο και υγειή αθλητικό σύλλογο.

 

  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ

ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΕΛΑΣ εα

  ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ

       ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΜΕΛΟΣ ΔΣ του ΑΣ ΔΙΑΓΟΡΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.