Στην αίθουσα του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ιτέας
Mετά τα «Barbara» και «Το Τραγούδι του Φοίνικα», ο Γερμανός σκηνοθέτης Κρίστιαν Πέτζολντ διασκευάζει το ομώνυμο μυθιστόρημα της Άνα Σέγκερς που εκτυλίσσεται το 1942 και εμβαθύνει ξανά σε ζητήματα ταυτότητας και ιστορικής ευθύνης......
Επίσημη συμμετοχή στο 68ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.Το trailer της ταινίας https://www.youtube.com/watch?v=3UjhaWAmilE&t=2s
ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο Γερμανός Γκέοργκ προσπαθώντας να ξεφύγει από τα χιτλερικά στρατεύματα καταφεύγει στο Παρίσι. Όταν ο Γερμανικός στρατός φτάνει στο Παρίσι, ο Γκέοργκ φυγαδεύεται στη Μασσαλία έχοντας μαζί του το τελευταίο χειρόγραφο ενός συγγραφέα που αυτοκτόνησε, τις επιστολές της συζύγου του συγγραφέα Μαρί και τη διασφάλιση βίζας για τον συγγραφέα από τη Μεξικανική Πρεσβεία. Υιοθετώντας την ταυτότητα του νεκρού αποπειράται να κερδίσει το εισιτήριο για την Αμερική. Όταν ο Γκέοργκ γνωρίσει τη Μαρί την ερωτεύεται και θα πρέπει να αποφασίσει αν θα της πει την αλήθεια, καταστρέφοντας το όνειρο ή διατηρώντας τη δική του ελπίδα.
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
«Υπόδειγμα κινηματογραφικής μεταφοράς ενός λογοτεχνικού αριστουργήματος στη μεγάλη οθόνη, αποτελεί το «Transit», η ταινία του Γερμανού σκηνοθέτη Κρίστιαν Πέτζολντ (δημιουργού εκτός άλλων και των εξαιρετικών ταινιών «Barbara» και «Το Τραγούδι του Φοίνικα»), που όχι μόνο σεβάστηκε το σπουδαίο μυθιστόρημα της συμπατριώτισσάς του, Άννα Ζέγκερς (1900-1983), αλλά πρόσθεσε μια διαφορετική νότα πρωτότυπο κείμενο. Ο Πέτζολντ τοποθετεί την ιστορία της Ζέγκερς σε ένα άχρονο πλαίσιο, όπου την αποπνικτική αίσθηση που διαπερνάει τους χαρακτήρες της ταινίας, εντείνουν οι συνεχείς σειρήνες των περιπολικών και ο οπλισμένος στρατός που βρίσκεται συνεχώς στο δρόμο συλλαμβάνοντας τους ύποπτους. Ο τόπος κατονομάζεται, είναι σαφές πως πρόκειται για το λιμάνι της Μασσαλίας, όλα συνηγορούν ότι επίκειται μια καταστροφή και οι άνθρωποι συνωστίζονται για ένα transit στα Προξενεία. Με αυτόν τον τρόπο, ο Γερμανός σκηνοθέτης, τονίζει ότι τίποτα ουσιαστικά δεν αλλάζει μέσα στο χρόνο, απλά τα ονόματα.» Άγης Αθανασιάδης (Librofilo)
«Εμπνευσμένη από το σημαντικό μυθιστόρημα «Τράνζιτο» (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αγρα, 2006) της γερμανίδας συγγραφέως Ανα Ζέγκερς, η τελευταία ταινία του «αρχιερέα» του γερμανικού νέου κινηματογραφικού κύματος Κρίστιαν Πέτσολντ τοποθετείται σε μια ακαθόριστη εποχή στη Γαλλία. Ενώ όλα προδίδουν ότι το ιστορικό πλαίσιο της ταινίας είναι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, καθετί που βλέπουμε στην οθόνη (από τα κοστούμια έως τα αυτοκίνητα και από τις στολές έως τα όπλα κ.ο.κ.) μοιάζει σύγχρονο. Αυτός ο ακαθόριστος δραματουργικός χρόνος της ταινίας, η μεταφορά ενός πολέμου του παρελθόντος σε μια άλλη εποχή, στις μέρες μας (ίσως), προς στιγμήν προβληματίζει αλλά εν τέλει μετατρέπει την παρακολούθησή της ταινίας σε μια πραγματικά γοητευτική εμπειρία. Ομως όλα αυτά δεν θα είχαν και τόση σημασία αν απουσίαζε ο ρομαντικός πυρήνας μιας ταινίας που σε πολλά σημεία θυμίζει την «Καζαμπλάνκα». Μοναξιά και αυτοθυσία είναι τα συστατικά ενός γευστικότατου κοκτέιλ που θα εκτιμηθεί από ένα κοινό με ευαισθησίες. Για την ιστορία δε, αξίζει να σημειώσουμε ότι η «Καζαμπλάνκα» συνδέεται βαθύτερα με το παρελθόν της ίδιας της συγγραφέως Άννα Ζέγκερς, η οποία στα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν πήγε στην Αμερική, προσπάθησε αλλά δεν κατάφερε να γίνει το «Transito» ταινία. Και ο λόγος ήταν ότι εκείνη την εποχή το Χόλιγουντ προετοίμαζε μια παρόμοιου θέματος ταινία: την «Καζαμπλάνκα»!» Γιάννης Ζουμουλάκης (ΤΟ ΒΗΜΑ)
«Ο Γερμανός βραβευμένος σκηνοθέτης μεταφέρει στην οθόνη ένα μυθιστόρημα εποχής της Άννα Σέγκερ και το διασκευάζει με μια ευφυή αφηγηματική ανατροπή (ντεκόρ είναι η σημερινή Μασσαλία), προσθέτοντας σε ένα νεονουάρ παιχνίδι ταυτοτήτων την παράμετρο του πάντα επίκαιρου θέματος της μετανάστευσης.» Χρ. Μήτσης (ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου