Περπατώντας – έχει και τα καλά του ο κορωνοϊός- είπα να περάσω από το δρόμο ΄΄μέσα από του Τσαρμακλή΄΄ όπως τον ξέραμε. .....
Στα αριστερά όπως ανέβαινα το μάτι μου έπεσε σε μια πόρτα ξύλινη ασφαλώς, διπλομανταλωμένη, και ξαφνικά ο χρόνος γύρισε μισό αιώνα πρίν.
Αυτό δεν ήταν το ψιλικατζίδικο (και όχι μόνο), της Ξανθής Αδαμόπουλου?
Άρχισα να φωτογραφίζω και συγχρόνως το μυαλό μου να θυμάται πως η γειτονιά αυτή έσφιζε από ζωή.
Και τι δεν είχε!!!!!
Δύο μηχανουργεία- σιδεράδικα, του Μπάρμπα Φώτη και του Ταλατούνη ( Τοπάλη).
Ο φούρνος του Τσαρμακλή που δίπλα κάτι σαν σημερινό πολυκατάστημα. Τα είχε όλα, μέχρι και πρακτορείο εφημερίδων και περιοδικών.
Θυμάμαι τον Μπάρμπα Γιώργη τον Τσαρμακλή που
όταν κάποιος του έλεγε να το γράψει στα βερεσέδια, επειδή ήταν και αμφίβολο αν
θα τα πληρωνόταν, έκανε το χαρακτηριστικό Χούουουι Χούουουι Χούουουι!
Στου Αυγέρη (ξεστρούπα) το φροντιστήριο Αγγλικών.
Πιο πάνω και απέναντι από το σιδηρουργείο του Μπάρμπα Φώτη ήταν το Ψιλικατζίδικο του Πιταούλη.
Πηγαίναμε στα χωράφια
μαζεύαμε ότι είχε απομείνει από το βαμβάκι, το πουλούσαμε και με το χαρτζιλίκι ....στον Τσαρμακλή για τον μικρό ήρωα.
Μισός αιώνας
πρίν!!!!!!
Σήμερα…….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.