Μέντορες και μαθητές σε τηλεδιασκέψεις για τον κορωνοϊό

Τα πρώτα τηλεφωνήματα σε κάποια από τα 250 σχολεία με τα οποία συνεργάζεται τα έκανε περίπου δέκα ημέρες πριν αυτά κλείσουν. .....

Η Αμαλία Κωνσταντακοπούλου, ιδρύτρια της ΜΚΟ «TheTipping Point», έβλεπε τι έρχεται και θεωρούσε πως καλό θα ήταν να οργανωθούν: «Τους λέγαμε πως θα είμαστε εδώ να βοηθήσουμε μαθητές και καθηγητές να παραμείνουν συνδεδεμένοι στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ετσι κι αλλιώς είχαμε ήδη τα εργαλεία και πλούσια ψηφιακή εμπειρία», εξηγεί. Μέσω του Tipping Point και χάρη στην τεχνολογία, τα τελευταία τρία χρόνια μαθητές από οποιοδήποτε σχολείο της Ελλάδας, είχαν τη δυνατότητα μέσω μιας διαδικτυακής πλατφόρμας να συνομιλήσουν με επαγγελματίες-μέντορες. Το πρόγραμμα είχε τεράστια επιτυχία, εκπαιδευτικοί, μαθητές αλλά και μέντορες το είχαν αγκαλιάσει, γι’ αυτό και η κ. Κωνσταντοπούλου θεωρούσε πως το κλείσιμο των σχολείων όχι απλώς δεν θα σήμαινε την αναστολή της δικής τους λειτουργίας αλλά μια αφορμή να συνεχίσουν ακόμα πιο δυνατά.

Και πράγματι, η πρώτη διαδικτυακή συνάντηση πραγματοποιήθηκε την πρώτη κιόλας ημέρα που έκλεισαν τα σχολεία. Το προηγούμενο πρωί είχαν επικοινωνήσει με τη Χριστίνα Λάιου, καθηγήτρια αγγλικών στο ΓΕΛ Αμφίκλειας, για να οργανωθούν. Της ζήτησαν να συγκεντρώσει τα emails των μαθητών για να συνδεθούν όχι πλέον ως τάξη αλλά από τα σπίτια τους. «Τα παιδιά ήταν ακόμη χαρούμενα, θεωρούσαν πως έχουμε κλείσει για λόγους καθαρά προληπτικούς», λέει η κ. Λάιου. Οι μαθητές συνδέθηκαν και συζήτησαν για ώρα με την κ. Νατάσσα Πανηγυράκη, σύμβουλο επιχειρήσεων, για διάφορα θέματα επαγγελματικού προσανατολισμού – ακόμα ο κορωνοϊός δεν είχε μπει στις συζητήσεις τους.

Εκτοτε, όμως, η κ. Πανηγυράκη βλέπει στις συναντήσεις που έχει κάνει πως τα απασχολεί: «Δεν μπορούμε να πούμε πολλά για τον ιό, αλλά με ρωτάνε το πώς μπορεί να οδηγήσει σε επαγγελματική αβεβαιότητα ή το πώς διαμορφώνει την καθημερινότητα όσων εργάζονται. Των γονιών τους αλλά και των ίδιων (των μαθητών των ΕΠΑΛ που κάνουν πρακτική). Νιώθουν την πίεση και την ένταση που προκαλεί», σημειώνει.

Η... ανάκριση

Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλές συναντήσεις άλλων σχολείων, ο κορωνοϊός μονοπωλεί τη συζήτηση: Μαθητές στην Ιεράπετρα πρόσφατα συνδέθηκαν με έναν βιολόγο που δούλευε σε ένα πανεπιστημιακό εργαστήριο στην Ολλανδία. Για περίπου μία ώρα τον πέρασαν από... ανάκριση: Από το εάν θα μπορούσε ο ιός να είναι κατασκευασμένος – η απάντηση ήταν όχι. Την εκτίμησή του για το πόσο θα διαρκέσει ο κύκλος του – ελπίζει δύο με τρεις μήνες. Στο τέλος ήταν όλοι κάπως πιο ήρεμοι. «Τα παιδιά έχουν σοκαριστεί, νιώθουν φόβο», εξηγεί η κ. Ξυλούρη, η καθηγήτρια που συμμετείχε στη συνάντηση.

«Ο εγκλεισμός για ένα παιδί στην εφηβεία είναι ενάντια στη φύση του, επιπλέον όλοι προσπαθούμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα της σχολικής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και είμαστε πελαγωμένοι».

Σημασία για εκείνη, αλλά και άλλους καθηγητές που μίλησαν στην «Κ», δεν έχει σε αυτή τη χρονική στιγμή τόσο η γνώση, ούτε να βομβαρδίζονται τα παιδιά με ασκήσεις, αλλά να κρατούν μια επαφή με την εκπαιδευτική διαδικασία και κυρίως να μπορούν να μιλάνε γι’ αυτό που τους συμβαίνει. Η συγκεκριμένη τάξη από την Ιεράπετρα έχει ζητήσει τώρα να συναντηθεί διαδικτυακά με έναν διατροφολόγο και έναν ψυχολόγο, «τους έχουμε και τους δύο ανάγκη», λέει η καθηγήτρια γελώντας.

Πράγματι, ο Κωνσταντίνος Νίκου, ψυχοθεραπευτής και μέντορας με το Tipping Point εδώ και δύο χρόνια, δέχεται τις τελευταίες εβδομάδες πολλές προσκλήσεις για online συναντήσεις και ενώ παλαιότερα οι ερωτήσεις των μαθητών είχαν να κάνουν με το επάγγελμά του ή συμβουλές για το άγχος των εξετάσεων, πλέον τους ενδιαφέρει το πώς θα καταφέρουν να παραμείνουν ψύχραιμοι και να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες αυτής της περιόδου. «Φοβούνται μην κολλήσουν, μιλούν ανοικτά γι’ αυτά που στερούνται. Εχουν επίσης μεγάλη αγωνία για το πώς θα είναι τα πράγματα την επόμενη ημέρα. Οι σχέσεις τους, το σχολείο, οι γονείς τους στις δουλειές τους. Συζητώ μαζί τους για το “τώρα” για το πώς μπορούν να δουν αυτή την περίοδο ως μία ευκαιρία», εξηγεί. Ηταν τόσο μεγάλη η ανάγκη των παιδιών για συζήτηση, που ο κ. Νίκου κλείνοντας προσφέρθηκε να ανανεώσει το ραντεβού τους. «Είτε ως τάξη ή και μεμονωμένα είμαι στη διάθεσή σας», τους είπε.

«Τους λείπει το σχολείο»

Στην Καλαμάτα η Γεωργία Παπαδοπούλου, καθηγήτρια στο 2ο Γυμνάσιο, έχει και εκείνη διαπιστώσει πως για τους μαθητές της αυτό το διαφορετικό ραντεβού είναι ένας τρόπος διαφυγής: «Την ημέρα που κάναμε το δοκιμαστικό μού έκανε εντύπωση πως ένα από τα παιδιά που δεν είχε Ιντερνετ στο σπίτι, βγήκε και κάθισε έξω από ένα κλειστό μαγαζί που είχε σύνδεση για να μπορέσει να πάρει μέρος. Είκοσι τρία χρόνια είμαι εκπαιδευτικός, δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ πόσο θα τους έλειπε η επαφή με το σχολείο».

Η ομάδα της είχε ήδη προγραμματισμένο από καιρό να μιλήσουν με τον διευθυντή τεχνολογίας μιας μεγάλης εταιρείας για τη σημασία των ψηφιακών δεξιοτήτων. «Το περιμένουν όλοι με λαχτάρα, εν μέσω εγκλεισμού είναι ένα παράθυρο προς τον έξω κόσμο. Τους δίνει επίσης μια αίσθηση κανονικότητας». Ο εν λόγω μέντορας έχει καταγωγή από την Καλαμάτα, οπότε η κ. Παπαδοπούλου είχε στο μυαλό της κάποια στιγμή να τους επισκεφθεί και στο σχολείο. «Αναγκαστικά τώρα θα τον δούμε μέσω Ιντερνετ, αλλά η ευχή όλων, πιο δυνατή από ποτέ, είναι σύντομα να μπορούμε να τον γνωρίσουμε και από κοντά», καταλήγει.

Έντυπη kathimerini.gr