Στα 200 χρόνια από την επανάστασή μας

Oταν το μοιρολόϊ συναντά το γέλιο !

Τρία πουλάκια κάθουνταν ψηλά στη Φιλοθέη.
Το ᾽να τηράει το Ψυχικό και τ᾽ άλλο την Εκάλη,
το τρίτο το καλύτερο μοιρολογάει και λέει:.....

-Πολλή αριστεία πλάκωσε και τσίκνα από τσιμπούσι,
μάσας αντάρα, μπαταριές από χρυσά κουτάλια.
-Μην᾽ ο Καμμένος έρχεται, μην᾽ ο Κωστής ο Βούδας,
μήν᾽ ο Βαγγέλης πλάνταξε ψηλά στη Σαλονίκη;

-Μηδ᾽ ο Καμμένος έρχεται μηδ᾽ ο Κωστής ο Βούδας
μηδέ Βαγγέλη βρουχηθμός στης Νομικής τα αλώνια.
Η Μακρυγιάννα πλάκωσε να ξαναστήσει φιέστα.
Ο Κούλης την αντάμωσε πάνω στην άσπρη στράτα.

-«Καλή σου ώρα, Γιάννα μου.»
-«Καλώς το το Κουλάδι»
Ο Κούλης σαν τ’ αγροίκησε, ζάλη κι αντράλα τώρθε
και τη Γιαννούλα μυστικά στο δρόμο την ερώτα:
«Θέλεις, Γιάννα μ’, πιτρόπισσα να γένεις στο ντοβλέτι,
να μπαίνεις στο Προεδρικό, βεγγαλικά ν’ ανάβεις;»
Κ’ εκείνη τ’ αποκρίθηκε και στρίφτει το μουστάκι:

«Θέλω, Κούλη μ’, πιτρόπισσα να γένω στο ντοβλέτι,
πιτρόπισσα κι αρχόντισσα και πρώτη βοϊβοντίνα.
Κι α θέλετε χίλια φλωριά και χίλιους μαχμουτιέδες,
χίλια πουγγιά σας δίνω γω κι ακόμα πεντακόσα,
μόνο να μ’ έχετε ψηλά και να με προσκυνάτε.»

(Stavroula Tsiplakou
Vayos Liapis)

Το σκίτσο του Κώστα Γρηγοριάδη