Οι στίχοι, γραμμένοι σε μια τοπική διάλεκτο, γράφτηκαν από άγνωστο στιχουργό στην περιοχή Αbruzzo , της κεντρικής – νότιας Ιταλίας τον 17ο αιώνα και πρόκειται για το μοιρολόι μιας χήρας που έχασε τον άνδρα της στη θάλασσα
Μουσική: Nino Rota
Ερμηνεία: Σοφία Αβραμίδου
"Ζωντανή" ερμηνεία από συναυλία στα Κάτω Κουφονήσια 21 Αυγούστου 2016
Ακούστηκε, πρώτη φορά, στην ταινία της Lina Wert Muller "Film d’amore e d’anarchia-1973", (Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας )
Mare maje, scura maje,
tu si mmorte e je che facce,
mo me sciatte 'e trécce 'nfacce,
mo m'acceide 'ngoll 'a taje.
Mare ma', mare ma', mare maje,
scura ma', scura ma', scura maje,
mo m'acceide, mo m'acceide, mo m'acceide
'ngoll'a taje.
So' na pechera spirgiute,
lu mundune m'ha lassate,
lu guaggiune sempr'abbaje.
pe la fame mo s'arraje.
Je a tiné na casarielle,
mo' songhe senza recette,
senza foche e senza lette,
senza pane e companaje
ΘΑ Μ' ΑΓΑΠΑΣ
Βαλτοτόπια και μαύρη θάλασσα
εσύ είσαι πεθαμένος κι εγώ τι θ' απογίνω
σαν κουρέλια οι πλεξίδες μου
πέφτουν στο πρόσωπό μου
τα βαλτοτόπια τα βαλτοτόπια
κι η μαύρη, μαύρη θάλασσα
κι εγώ να σκοτωθώ, να σκοτωθώ, να σκοτωθώ
να χαθώ.
Είμαι μια ψυχή χαμένη
ο άνθρωπός μας μ' άφησε για πάντα
το σκυλί πια δεν γαυγίζει
τα παραθύρια κλείσαν
τα βαλτοτόπια τα βαλτοτόπια
κι μαύρη, μαύρη θάλασσα
κι εγώ να σκοτωθώ, να σκοτωθώ, να σκοτωθώ
να χαθώ.
Είχα κάποτε ένα καλυβάκι
τώρα είμαι μόνη κι έρημη
δίχως σπίτι και κρεβάτι
δίσως ψωμί και συντροφιά
τα βαλτοτόπια τα βαλτοτόπια
κι μαύρη, μαύρη θάλασσα
κι εγώ να σκοτωθώ, να σκοτωθώ, να σκοτωθώ
να χαθώ.
Αποποίηση: Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.
Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα και δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο. Δεν είμαι κύριος πνευματικών δικαιωμάτων του περιεχομένου. Είναι από την προσωπική μου συλλογή και είναι καθαρά για Διασκέδαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου