Παρουσιάζει: ο Βίκτωρ Σαμπώ
Η γειτονιά ήταν όλος ο κόσμος....
Εκεί θα εύρισκες τα πάντα τα τα ταβερνάκια τα καφενεία τα ψιλικατζίδικα τα εμπορικά τα εβγατζίδικα τους φούρνους τους κινηματογράφους.....
Τους δοσατζήδες που περνούσαν κάθε εβδομάδα με ρούχα είδη προικός κουζινικά.
Τα πάντα σε λίγα μέτρα από το σπίτι σου....
Εκεί ψώνιζες εκεί διασκέδαζες ....
Με λίγα χρήματα και καλό πρόσωπο άνοιγε κάποιος ένα μαγαζάκι για να ζήσει την οικογένειά του.
Στην γειτονιά μάθαιναν γι αυτόν αν ήταν τίμιος σωστός είχε οικογένεια και
γινόντουσαν πελάτες του για να τον βοηθήσουν να σταθεί στα πόδια του.
Ο ένας έστελνε τον άλλον...."...καλός άνθρωπος έχει και παιδιά..."
Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά δεν θα άντεχε για μεγάλο διάστημα....
"...τον βλέπω να φεύγει βράδυ ...μούτρο είναι..."
Υπήρχαν και οι πλατείες που τότε είχαν ζωή....
Ένα ζαχαροπλαστείο...ένα σινεμά....μικροπωλητές τα απογεύματα με ξηρούς
καρπούς μαλλί της γριάς μηλαράκια ζαχαρωμένα.....παγωτά το καλοκαίρι.
Και φυσικά οι πιτσιρικάδες τους περικύκλωναν...
Στα ταβερνάκια με τις μικρές αυλές και τις κληματαριές συνωστισμός το
Σαββατόβραδο με παρέες ρεφενέ που θα έφερναν στην ζούλα και κανένα μεζέ από το σπίτι για να γράψει λιγότερο το τεμπεσίρι.
Όλοι βράζανε στο ίδιο καζάνι....μεροκάματο....νοίκι.
έλειπαν και οι ηλικιωμένοι γονείς.
Αθηναίοι όλοι αυτοί άλλοι γέννημα θρέμμα όπως έλεγαν καμαρωτά και ας είχαν μπάλωμα στο παπούτσι και άλλοι από την επαρχία που είχαν έρθει για μια καλύτερη ζωή.
Δεν ήταν και η καλύτερη ήταν σκληρή γρήγορα ενσωματώθηκαν όμως με τους άλλους.
Χαρακτηριστικά τα καλέσματα στα σπίτια τους τα Σαββατόβραδα...
"...ελάτε για ένα μεζέ ήρθε καλάθι από το χωριό."
Και ζήσαμε όλοι μας καλά αλλά και άλλοι καλύτερα!
https://pisostapalia.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου