Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων

Γιώργος Βιδάκης

Μὰ τί γυρεύουν οἱ ψυχές μας ταξιδεύοντας
πάνω σὲ καταστρώματα κατελυμένων καραβιών....

στριμωγμένες μὲ γυναῖκες κίτρινες καὶ μωρὰ ποὺ κλαῖνε
χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ ξεχαστοῦν οὔτε μὲ τὰ χελιδονόψαρα
οὔτε μὲ τ᾿ ἄστρα ποὺ δηλώνουν στὴν ἄκρη τὰ κατάρτια.
Τριμμένες ἀπὸ τοὺς δίσκους τῶν φωνογράφων
δεμένες ἄθελα μ᾿ ἀνύπαρχτα προσκυνήματα
μουρμουρίζοντας σπασμένες σκέψεις ἀπὸ ξένες γλῶσσες.

Μὰ τί γυρεύουν οἱ ψυχές μας ταξιδεύοντας
πάνω στὰ σαπισμένα θαλάσσια ξύλα
ἀπὸ λιμάνι σὲ λιμάνι;

Μετακινώντας τσακισμένες πέτρες, ἀνασαίνοντας
τὴ δροσιὰ τοῦ πεύκου πιὸ δύσκολα κάθε μέρα,
κολυμπώντας στὰ νερὰ τούτης τῆς θάλασσας
κι ἐκείνης τῆς θάλασσας,
χωρὶς ἁφὴ
χωρὶς ἀνθρώπους
μέσα σε μία πατρίδα ποὺ δὲν εἶναι πιὰ δική μας
οὔτε δική σας.

Τὸ ξέραμε πὼς ἦταν ὡραῖα τὰ νησιὰ
κάπου ἐδῶ τριγύρω ποὺ ψηλαφοῦμε
λίγο πιὸ χαμηλὰ ἢ λίγο πιὸ ψηλὰ
ἕνα ἐλάχιστο διάστημα.

Γιώργος Σεφέρης - «Μυθιστόρημα»

Εγώ είμαι προσφυγάκι - 1983 Μάρκος Μελκόν Στίχοι- Μουσική: Παραδοσιακό Περιοχή: Μικρά Ασία - Ιωνία Ερμηνεία: Δώρα Μασκλαβάνου Σόλο Ούτι : Haig Yazdjian Είμαι ένα δερβισάκι αχ! το λέγω. Που με διώξαν απ' την Σμύρνη κι όλο κλαίγω, και το ρίχνω στο μεθύσι, γιατρεία να μου χαρίσει, στο καφέ αμάν, αχ! γιανταν αμάν. Όταν παίζω ταξιμάκι μερακλώνω. Την πατρίδα μου θυμάμαι κι όλο λιώνω. Πότε φτώχεια, πότε πλούτη, παίζω με μεράκι ούτι, στο καφέ αμάν, αχ! γιανταν αμάν. Αποποίηση: Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα και δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο. Δεν είμαι κύριος πνευματικών δικαιωμάτων του περιεχομένου. Είναι από την προσωπική μου συλλογή και είναι καθαρά για Διασκέδαση.