Χριστόδουλος Χάλαρης - ΔΡΟΣΟΥΛΙΤΗΣ - Δήμητρα Γαλάνη

Γιώργος Βιδάκης

Δροσουλίτη λαβωμένε
στ’Αϊ Δρογγάρη απάνω τ’άλογο
έλα σαν ψιχάλα
σαν του Θεού τη στάλα
στη διψασμένη μου ερημιά.....

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης Ερμηνεία : Δήμητρα Γαλάνη "Δροσουλίτες : Θρύλοι και Θρήνοι του Νίκου Γκάτσου" - 1975 Διεύθυνση ορχήστρας : Χριστόδουλος Χάλαρης Ορχήστρα: Κωστίκας Τσακαλίδης : λύρα ποντιακή, μεγάλυρα Πολυχρόνης Χαλκιάς : βιολί Τάσος Διακογιώργης : σαντούρι, κανονάκι Δημήτρης Γκάγκας : πνευστά Μηνάς Χάλαρης : κρουστά Χριστόδουλος Χάλαρης : τζουράς, γούτι, ρεμανέ, κεμανέ, βιόλα Γιάννο θα βγω τα πάριωρα άΪ στις εκκλησιάς τα μάρμαρα με την οχιά Γιάννο μ’ Γιάννο μου. Γιάννο θα ιδώ το χάραμα άϊ του Διγενή το πάλεμα με τα στοιχειά Γιάννο μ’ Γιάννο μου. Δροσουλίτη λαβωμένε στ’ΑΪ Δρογγάρη απάνω τ’άλογο χάθηκε ςτρεχάλα σε φαραγγιού διχάλα και σε ρουμάνια ριζιμιά. Δροσουλίτη λαβωμένε στ’Αϊ Δρογγάρη απάνω τ’άλογο έλα σαν ψιχάλα σαν του Θεού τη στάλα στη διψασμένη μου ερημιά. Γιάννο τα χέρια σου άνοιχτα άϊ σήμανε μεσάνυχτα στον ουρανό Γιάννο μ’Γιάννο μου. Γιάννο στο μαύρο κάγκελο άϊ πολέμα τον αρχάγγελο το σκοτεινό Γιάννο μ’ Γιάννο μου. Ο «Αϊ-Δρογγάρης», σύμφωνα με προσωπική μαρτυρία του Γκάτσου, έχει επινοηθεί από τον ίδιο. Προέρχεται από τη λέξη «δρόγγος», που απαντάται συχνά στο Χρονικό του Μορέως και που σημαίνει «δασώδης έκταση, λόγγος». Παρ' όλα αυτά, κι επειδή ο ποιητής δεν αποκάλυπτε τόσο εύκολα τα μυστικά του, μπορεί πίσω από τον «Αϊ-Δρογγάρη» να κρύβεται ο άγιος Θεόδωρος, «ο μέγας απελάτης». Πάριωρα. πάρωρα, αργά, πέρα από την κανονική ώρα. Ρουμάνια, εκτάσεις με δέντρα και θάμνους, πυκνές λόχμες. Ριζιμιά. ριζωμένα στη γη γερά, με ρίζες βαθιές. Αποποίηση: Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα και δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο. Δεν είμαι κύριος πνευματικών δικαιωμάτων του περιεχομένου. Είναι από την προσωπική μου συλλογή και είναι καθαρά για Διασκέδαση.