Γιώργος Βιδάκης
Το άσπρο φως του πρωινού, ας είναι το στημόνι
το κόκκινο του δειλινού, ας είναι το υφάδι
και οι σταγόνες της βροχής, τα ασημένια κρόσσια
και ύστερα όλα τα χρώματα, απ’ το ουράνιο τόξο.....
“Ο Αϊνστάιν είπε κάποτε πως αν εξαφανιστούν οι μέλισσες από το πρόσωπο της γης δεν θα έμεναν περισσότερα από τέσσερα χρόνια ζωής για τον άνθρωπο. Χωρίς μέλισσες δεν υπάρχει γονιμοποίηση… δεν υπάρχουν άνθρωποι. Το είπε σε λίγους φίλους. Οι φίλοι γέλασαν. Αυτός όχι. Τώρα υπάρχουν όλο και λιγότερες μέλισσες στον κόσμο. Σήμερα, την Ημέρα της Γης, ας αναγνωρίσουμε πως αυτό δεν οφείλεται ούτε στην θέληση του θεού ούτε στην κατάρα του διαβόλου, αλλά: στην δολοφονία των φυσικών δασών και τον πολλαπλασιασμό της καλλιεργημένης γης, στις μονοκαλλιέργειες που στοχεύουν στις εξαγωγές και που περιορίζουν τις ποικιλίες των φυτών -στα δηλητήρια που καταπολεμούν τις αρρώστιες και ταυτόχρονα το κάθε τι άλλο -τα χημικά λιπάσματα που λιπαίνουν το χρήμα και στειρώνουν το έδαφος – και στην ακτινοβολία των μηχανών που προμηθεύεται ο άνθρωπος επειδή έτσι μας λέει η διαφήμιση.”
Eduardo Galeano, Children of the Days: A Calendar of Human History
Το άσπρο φως του πρωινού, ας είναι το στημόνι
το κόκκινο του δειλινού, ας είναι το υφάδι
και οι σταγόνες της βροχής, τα ασημένια κρόσσια
και ύστερα όλα τα χρώματα, απ’ το ουράνιο τόξο.....
“Ο Αϊνστάιν είπε κάποτε πως αν εξαφανιστούν οι μέλισσες από το πρόσωπο της γης δεν θα έμεναν περισσότερα από τέσσερα χρόνια ζωής για τον άνθρωπο. Χωρίς μέλισσες δεν υπάρχει γονιμοποίηση… δεν υπάρχουν άνθρωποι. Το είπε σε λίγους φίλους. Οι φίλοι γέλασαν. Αυτός όχι. Τώρα υπάρχουν όλο και λιγότερες μέλισσες στον κόσμο. Σήμερα, την Ημέρα της Γης, ας αναγνωρίσουμε πως αυτό δεν οφείλεται ούτε στην θέληση του θεού ούτε στην κατάρα του διαβόλου, αλλά: στην δολοφονία των φυσικών δασών και τον πολλαπλασιασμό της καλλιεργημένης γης, στις μονοκαλλιέργειες που στοχεύουν στις εξαγωγές και που περιορίζουν τις ποικιλίες των φυτών -στα δηλητήρια που καταπολεμούν τις αρρώστιες και ταυτόχρονα το κάθε τι άλλο -τα χημικά λιπάσματα που λιπαίνουν το χρήμα και στειρώνουν το έδαφος – και στην ακτινοβολία των μηχανών που προμηθεύεται ο άνθρωπος επειδή έτσι μας λέει η διαφήμιση.”
Eduardo Galeano, Children of the Days: A Calendar of Human History
Όταν ήρθα στη γη δεν έφερα τίποτα άρα δεν μου ανήκει και τίποτα.
Επίκουρος: από την επιστολή στον Μενοικέα
Στίχοι: Ινδιάνικη φυλή Τεγουα,Ελεύθερη απόδοση, Χάρης Κατσιμίχας
Μουσική: Apurimac
Ερμηνεία : Πάνος Κατσιμίχας & Apurimac
CD: "Μάνα Γη", 1997
Πείτε του Ήλιου να φανεί και να χαμογελάσει
να τραγουδήσουν τα πουλιά στα πράσινα λιβάδια
πείτε του Ήλιου να φανεί και να μας αγκαλιάσει
όπως μας αγκαλιάζουνε του αργαλειού τα δώρα
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε
Το άσπρο φως του πρωινού, ας είναι το στημόνι
το κόκκινο του δειλινού, ας είναι το υφάδι
και οι σταγόνες της βροχής, τα ασημένια κρόσσια
και ύστερα όλα τα χρώματα, απ’ το ουράνιο τόξο
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε
Μάνα Γη, Μάνα Γη, Ουρανέ, πατέρα Ουρανέ
τα παιδιά σας είμαστε…
Αποποίηση: Το βίντεο δεν προορίζεται για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων.
Το ακουστικό περιεχόμενο δεν ανήκει σε εμένα και δεν έχω κέρδος από αυτό το βίντεο. Δεν είμαι κύριος πνευματικών δικαιωμάτων του περιεχομένου. Είναι από την προσωπική μου συλλογή και είναι καθαρά για Διασκέδαση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε να σέβεστε τους συνομιλητές σας και να αποφεύγετε, τις ύβρεις και τους χαρακτηρισμούς. Να αποφεύγετε να γράφετε ανώνυμα. Όλα τα σχόλια πρέπει να εγκριθούν πριν δημοσιευθούν.