Πίσω στα παλιά.....ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΥΧΗ ΔΙΑΒΑΙΝΕ ΚΑΙ ΡΙΖΙΚΟ ΠΕΡΠΑΤΑ

Παρουσιάζει:  ο Βίκτωρ Σαμπώ

Οι πρόγονοί μας αγόραζαν μετά μανίας λαχεία και φυσικά, βίωναν την απογοήτευση όταν έχαναν άλλη μια ευκαιρία για πλούτη και καλοπέραση......

 Την απογοήτευσή τους αυτή, όμως, διαδεχόταν η περιέργεια να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα για τους… νικητές!

Βάρδα να μη κέρδιζε πλούσιος… Κατάρες και σχόλια του τύπου «δεν υπάρχει Θεός» ή «τα λεφτά πάνε πάντα στα λεφτά» ακολουθούσαν τον ήδη πλούσιο νικητή εφόρου ζωής.

Πως αισθανόταν άραγε ο ίδιος ο κερδισμένος του λαχείου εν έτει 1932;! Ο Παύλος Νιρβάνας αναλαμβάνει να τον «ανακρίνει»…

«Όταν έχει κανείς την τύχην, στας Αθήνας, να κερδίσει το λαχείον, πριν εισπράξει τα χρήματά του, εισπράττει συνεντεύξεις.

-Είχατε καμία προαίσθηση, κύριε, πως θα κερδίσετε;

-Καμία.

-Κανένα όνειρο;

-Τίποτε.

-Μήπως σας έτρωγε η αριστερή σας φούχτα;

-Δεν αισθάνθηκα καμία φαγούρα.

-Περίεργο!

-Αυτό λέω κ’ εγώ…

Και η συνέντευξης προχωρεί:

-Υπό ποίας περιστάσεις αγοράσατε το λαχείον σας;

-Υπό καμίαν περίστασιν.

-Μήπως σας έσπρωχνε τίποτε να το αγοράσετε;

-Δεν ένοιωσα κανένα σπρώξιμο.

-Μήπως σκοντάψατε απάνω σε εισιτηριοπώλη;

-Δεν εσκόνταψα πουθενά κύριε.

-Περίεργο!

-Αυτό λέω κ’ εγώ.

Και η συνέντευξης συνεχίζεται:

-Και δεν μου λέτε, σας παρακαλώ; Πώς σκέπτεσθαι να διαθέσετε τα χρήματά σας;
Εδώ η υπομονή του τυχερού εξαντλείται επί τέλους.

-Μα χριστιανέ μου, εγώ δεν τα εισέπραξα ακόμη. Και θέλεις να αρχίσω να τα ξοδεύω από τώρα; Άσε να τα πάρουμε πρώτα και μετά βλέπουμε.

Οι τυχεροί του τελευταίου «σουήπ-στέηκ» δεν ήτο δυνατόν να αποτελέσουν εξαίρεση. Καλούνται να λογοδοτήσουν επί της τύχης των. Δυστυχώς δεν έχουν τίποτε ενδιαφέρον να ανακοινώσουν. Και είναι περίεργον.

Προ ετών αγαπητός συνάδελφος εκέρδισε κάποιο ποσόν στο λαχείον του Στόλου. Αλλά σ’ αυτόν τουλάχιστον κάποιο συμβάν προμήνυσε την τύχην του. Την προηγουμένην της κληρώσεως του λαχείου, η σύζυγός του, καθώς κατέβαινε από ένα μόνιππον, εσκόνταψεν επάνω στα σκύρα της επισκευαζόμενης οδού, έπεσε και έσπασε το πόδι της. Και ο συνάδελφος εξηγούσε την τύχην του.

-Επί τέλους –έλεγε στους φίλους του- έσπασε ο Διάβολος το πόδι του και κέρδισα.

Και δεν ωμιλούσε μεταφορικώς…».

Είναι ο απολαυστικός Παύλος Νιρβάνας στη στήλη «Λόγοι και Αντίλογοι» της εφημερίδας «Πολιτεία»