Πίσω στα παλιά .......για το χαρτζιλίκι

Παρουσιάζει:  ο Βίκτωρ Σαμπώ

 

Στις παλιές γειτονιές της Ομόνοιας εκείνα τα χρόνια υπήρχαν αρκετά καφενεία....Μαζευόντουσαν για κανένα ταβλάκι ....κανένα χαρτάκι....να διαβάσουν τζάμπα εφημερίδα....να συναντηθούν οι φίλοι....

Οι πιτσιρικάδες τα απογεύματα πηγαίνανε έξω από τα μαγαζιά αυτά για να τους δούν οι θαμώνες και να τους φωνάξουν για θέλημα προκειμένου να βγάλουν το χαρτζιλίκι τους.

Άντε να ζητήσεις από την μάνα λεφτά για χάπα χούπες (χαρτάκια) ή για βόλους και γκαζάκια.....

Μετρημένα τα έσοδα και αυτά για τον μπακάλη ...το ενοίκιο κ.λ.π.

Οι θαρραλέοι άνοιγαν την πόρτα του καφενείου και ρωτούσαν αν τους χρειάζονται.... "...έλα μέσα...πήγαινε στον ψιλικατζή και πάρε μου ένα πακέτο τσιγάρα ΣΑΝΤΕ ".

Άλλος πέντε χυμαδάκια (χύμα τσιγάρα)...

Με την επιστροφή και την παράδοση του εμπορεύματος το χαρτζιλικάκι
έπεφτε στην τσέπη.

Θελήματα γινόντουσαν και στα γειτονικά σπίτια ....

"....άντε στον μπακάλη για μια οκά ζάχαρη και γρήγορα για να σοροπιάσω
το γλυκό...."

Και το κυριότερο ήταν η χαρά όταν εξργυρώνανε το χαρτζιλίκι στον ψιλικατζή
και γεμίζανε το πάνινο σακουλάκι που τους είχε ράψει η μάνα
με γκαζάκια ή όταν συμπληρώνανε τις σειρές από τις χάπα χούπες.