ΕΠΙ ΡΕΙΘΡΩΝ ΙΟΡΔΑΝΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ.

Παναγιώτης Δημάκης

Η Βάπτισις είναι ένα από τα επτά Μυστήρια τής Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, σημαίνει δε ότι βυθίζω στο νερό, τρείς φορές κάποιον και τον καθιστώ μέλος τής Εκκλησίας, .....
αποπλύνω την αμαρτία τής Αδαμικής παραβιάσεως και τού πνευματικού και σωματικού ρύπου. Ανάγεται δε στην εντολή, τού ίδιου τού Κυρίου προς τούς Μαθητές του “... πορευθέντες ούν μαθητεύσατε πάντα τα Έθνη βαπτίζοντες αυτούς...” Ματθ.28.19. 
Όμως στο πέρασμα του χρόνου, οι πιστοί χριστιανοί, επιθυμούντες, να ευρεθούν στο θεοβάδιστο χώρο τής Παλαιστίνης, άρχισαν να συρρέουν από τα άκρα του Κόσμου, επιχειρώντας ένα ταξίδι δύσκολο και επικίνδυνο, από λοιμικές νόσους, ληστές, γλωσσικά προβλήματα, με τους καθ’οδόν λαούς, ώστε η εκπλήρωση του ταξιδιού, να θεωρείται και να είναι κατόρθωμα πράγματι, να ευρεθούν και να προσκυνήσουν τους τόπους, που εδέχθησαν τα βήματα τού Κυρίου και των Αποστόλων.
 Ήταν όμως ένα όραμα και ένα ταξίδι ζωής, που καθιέρωνε τον πιστό, του έδιδε κύρος, κοινωνική θέση, ακόμη και δικαίωμα προθέματος στο επώνυμο Χατζής, από την αραβική λέξη hajj-προσκυνητής, την οποία προτιμώ.
 Η αναμνηστική Βάπτισις, στα νερά του Ιορδάνη ποταμού, ήταν ένα εκ των ουκ άνευ, τού προορισμού και ετελείτο και τελείται και σήμερα, παρά τις υφιστάμενες δυσχέρειες, από τα γεγονότα στην ταραγμένη Μέση Ανατολή, όπου τρεις Θρησκείες έχουν τα Ιερά τους σημεία και αναφορές. Πριν πολλά χρόνια, με τις διηγήσεις τού πατρός της συζύγου μου, στρατηγού Χαρ. Αρτέμη, που υπήρξε διοικητής τάγματος του Ελληνικού στρατιωτικού σώματος, στην τότε Παλαιστίνη, μας είχε συναρπάσει η ιδέα να επισκεφθούμε εν καιρώ, τους Αγίους Τόπους, πράγμα που επιτύχαμε δύο φορές. 
Η τελετουργία του αναμνηστικού βαπτίσματος, δεν έχει σήμερα την αίγλη και την βαρύτητα, τού παρελθόντος, παρέχει όμως σ όλους εμάς, τών "παρελθόντων ετών" μίαν αύρα ιερότητας και συγκίνησης, αφού μεγαλώσαμε με τα στηρίγματα της πίστεως και των χριστιανικών αρχών, που υπερκαλύπτουν, τις τρέχουσες, στείρες, κοινωνικές αναζητήσεις και συστήματα.
 Επί ευκαιρία των Θεοφανείων 2017, θέλησα με το μικρό και ατελές αυτό. κείμενο, που είναι και προς διόρθωση, να ταξιδεύσουμε μαζί στα παλαιά και ξεχασμένα, παραθέτοντας και 2 φωτογραφίες και 3 πίνακες, όλα σχολιασμένα και υπομνηματισμένα, τους πίνακες όπως εννόησαν και απεικόνισαν διαφορετικοί ζωγράφοι Έλληνες, σε διαφορετικούς τόπους και εποχές.