Πολυτεχνείο 2016

Υπάρχουν σταθμοί – κόμβοι στην ιστορία των λαών που αναδείχνουν τους όρους και ταυτόχρονα σηματοδοτούν τις διεργασίες για ποιοτικά άλματα-τομές στην συγκρότηση της ιστορικής τους συνείδησης.....

Η νεολαιίστικη και λαϊκή εξεγερτική πυρκαγιά τον Νοέμβρη του ’73 αναμφίβολα ανήκει σ’ αυτούς τους ιστορικούς σταθμούς.
Με συγκρουσιακό πνεύμα αναψηλάφησε στη πράξη μέσα σε ένα τριήμερο ολόκληρο το πλέγμα των αντιθέσεων και των αντιφάσεων που κατέστησαν και άφησαν ανολοκλήρωτο ως έθνος – κράτος τον νεοελληνικό κοινωνικό σχηματισμό και αντιτάχθηκε στην ενσωμάτωση του με αυτούς τους όρους στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας.
Αποτέλεσε την συνέχεια και τη δικαίωση της εθνικής αντίστασης και των κατοπινών αντιιμπεριαλιστικών αγώνων.
Έγινε ο πυρήνας συγκρότησης μιας κοινωνικής αριστεράς ικανής να επαναθεμελιώσει την πολιτική αριστερά ως φορέα μιας νέας λαϊκής δημοκρατικής εξουσίας.
Έβαλε το ζήτημα της εξουσίας μέσα από την ανάγκη διαμόρφωσης μιας νέας κοινωνικοπολιτικής ηγεμονίας που θα απαντούσε και στα ζητήματα της εθνικής ολοκλήρωσης σε συνδυασμό με το πλέγμα των διεθνικών σχέσεων της αναδυόμενης νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που θεμελίωνε μια νέα τάξη πραγμάτων για ολόκληρο τον κόσμο.
Η εσπευσμένη «Βοναπαρτική» παλινόρθωση του ’74 με την αριστερή πολιτική νομιμοποίηση «Καραμανλής ή Τανκς», ήταν η απάντηση της άρχουσας τάξης στην εξεγερτική πυρκαγιά του Πολυτεχνείου και στο βασικό ζήτημα εξουσίας που αυτή έβαζε.
Αντίπαλος στην καθολική ουσία του Πολυτεχνείου δεν ήταν μόνο και κύρια η στρατοκρατική χούντα και οι ματωμένες ερπύστριες των τανκς. Ήταν ολόκληρο το εξουσιαστικό μεταπολιτευτικό κοινωνικοπολιτικό  σύστημα που οικοδομήθηκε με αρχή την «Βοναπαρτική» παλινόρθωση.
Η συγκυρία από κάθε άποψη δεν ήταν με το μέρος της εξέγερσης και την βαθύτερη πολιτική της ουσία.
Η αριστερά ήδη σε παρακμιακή φάση δεν ήταν εξ’ ορισμού σε θέση να διατυπώσει μια πρόταση εξουσίας ριζοσπαστικών δημοκρατικών αλλαγών που η εξέγερση έβαζε σαν ζήτημα άμεσης πάλης φτάνοντας νομοτελειακά στο «Καραμανλής ή Τανκς».
Υπερφαλαγγίστηκε από την ριζοσπαστική σοσιαλδημοκρατία που με την πρόταση εξουσίας του ΠΑΣΟΚ πρόβαλε σαν πολιτικός κληρονόμος του Πολυτεχνείου και της εξέγερσης. Αφού θήτευσε (θητεύσαμε) ως αριστερά για χρόνια στην ουρά του ΠΑΣΟΚ και του «Καραμανλής ή Τανκς» η Αριστερά αυτοαπομονώθηκε σε ένα διαχρονικό καταγγελτικό λόγο, εξυπηρετικό του συστήματος με τον οποίο διεκδικεί σήμερα το ρόλο του προφήτη αποσπώντας την ευαρέσκεια της αγοραίας συστημικής δημοσιολογίας και τα συγχαρητήρια του Ιερώνυμου, του οποίου η ψυχή σκιρτάει από τον ήχο των νομισμάτων στα εκκλησιαστικά παγκάρια!
Το «Βυθίσατε το Χόρα» ως άρνηση της άρνησης, αποτέλεσε το δίαυλο αποφόρτισης της αντίθεσης Δεξιά – αντιδεξιά και αντί να μπει στο χρονοντούλαπο  της ιστορίας η δεξιά, μπήκε σε αυτό η πρόταση εξουσίας της ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας.
Το σύστημα του δικομματισμού έτσι παρά τις ποσοτικές διαφορές σε ποιοτική ενότητα έγινε η  πραγματικότητα που διαφέντεψε το λαό και τη χώρα για 35 και πάνω χρόνια με κατάληξη την διεθνή ιμπεριαλιστική επιτροπεία.
Ο λαός εγκλωβίστηκε στη μεγάλη ιδέα του ιμπεριαλιστικού μετασχηματισμού της χώρας με την ένταξη της όπως-όπως και ανεξάρτητα από όρους, στον κεντρικό ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό πυρήνα. Με αυτόν τον μετασχηματισμό θα έπαιρνε μέρος στη ληστεία της παγκόσμιας  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ως ενιαίος ευρωπαϊκός κοινωνικός χώρος. (Μισθοί Βρυξελλών και όχι Αθηνών!!!).
Σε αυτή την κατεύθυνση ο δικομματισμός συγκέντρωνε την εκλογική αποδοχή του 90% και πάνω του εκλογικού σώματος, όχι τυχαία.
Ο μετασχηματισμός της χώρας σε καταναλωτική αγορά με την υποθήκευση του γεωπολιτικού της χώρου και της εργασίας αρκετών μεταγενέστερων γενεών, δεν συγκρότησε κοινωνικό κράτος, αλλά ένα κράτος διαφθοράς, κλεπταποδόχων, τσαμπάσηδων και κάθε είδους παρασιτικών στρωμάτων. Μέσα σε μια δεκαετία ‘90-2000 που η χώρα γέμισε εργοστασιακά κουφάρια, βιομηχανικά νεκροταφεία και αραχνιασμένους γεωργικούς συνεταιρισμούς αναδείχθηκε ως πραγματικό θαύμα μέσα στις 20 πλουσιότερες και πιο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου! Το ΑΕΠ της, η ποιοτική του σύνθεση ήταν ανώτερη της ποιοτικής σύνθεσης των Η.Π.Α, της Βρετανίας, της Ιαπωνίας…
Η ανάπτυξη της σκαρφάλωνε στο 4-5% ετησίως σε πενταπλάσιο ποσοστό του μέσου ευρωπαϊκού όρου που μόνο με τον κινεζικό ρυθμό ανάπτυξης μπορούσε να συγκριθεί. Θαύματα όμως δεν υπάρχουν και για αυτό από το Καστελόριζο το 2010 με διάγγελμα, ζητήσαμε την ιμπεριαλιστική προστασία των Η.Π.Α απέναντι στους Γερμανικούς χαυλιόδοντες ( το πιστόλι στο τραπέζι!!!).    
Η χώρα με αίτημα του δικομματικού εξουσιαστικού πολιτικού συστήματος έγινε επίσημα και τυπικά όργανο και υπομόχλιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για παγκόσμια ηγεμονία 
«ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ». Η διαχρονική του εμβέλεια, ενεργοποιεί  τα μη εξαρτημένα αντανακλαστικά της εργατικής τάξης και του λαού, που ως κοινωνική αριστερά με το κίνημα των πλατειών απευθύνεται στην πολιτική αριστερά απαιτώντας την χάραξη μιας γραμμής διεξόδου.

«ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» τον Γενάρη του 2015 διασφαλίζει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του μετώπου της αριστεράς και την διαχείριση της εξουσίας απ’αυτήν.
«ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» τον Ιούλη του 2015 με το 63% στο δημοψήφισμα να ματαιώνει κάθε προσπάθεια εμφυλιοπολεμικής σύγκρουσης, που επιχειρεί το μέτωπο της τρόικας εσωτερικού και εξωτερικού για την παλινόρθωση της εξουσίας του δικομματισμού.
«ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» με τον κορυφαίο κρατικό παράγοντα-Πρωθυπουργό του μετεμφυλιακού κράτους, να υποκλίνεται στην θυσία των 200 κομμουνιστών της Καισαριανής!
«ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» ο αναρχικός χώρος αλλά και συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των δυνάμεων καταστολής καταλαμβάνουν τα γραφεία του κόμματος εξουσίας χωρίς να ανοίξει μύτη!
«ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» 1.5 εκατομμύριο άνεργοι έχουν πλήρη πρόσβαση στο σύστημα περίθαλψης και υγείας.
«ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» η παιδεία είναι δημόσιο αγαθό και ο μαθητής σπουδαστής δεν είναι πελάτης!
«ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» ο εκπρόσωπος της πλανητικής ηγεμονίας με όλα τα σύμβολα της στρατιωτικής, οικονομικής και πολιτικής ηγεμονίας της, έρχεται στην Αθήνα  για να διαπραγματευτεί την θέση της στην παγκόσμια σκακιέρα των ανταγωνισμών, πιστοποιώντας τον κομβικό πολιτικό ρόλο της χώρας σε αυτούς.
«ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» η εξέγερση ούτε εξουσιοδοτεί ούτε κρίνει αφ’ υψηλού και ουδέτερα είναι πράξη ζωντανή, άμεση, σκόπιμη, καθημερινή.
Δεν δικαιώνεται, διεκδικεί την δικαίωση στην άπειρη πολλαπλότητα του κοινωνικού γίγνεσθαι.
ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ! ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!    

΄Μιχάλης Βασιλάκης Γραμματέας ΕΑΜ (εργατικό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο)