"Στην κατοχή τα άλογα γίνανε αυτοκίνητα. Και Κολοκοτρωναίοι ήσαν οι ήρωες της εθνικής αντίστασης που ξεκίναγαν από το μικρό σαλταδόρο της οδού Αιόλου και ανέβαιναν στις αποτελεσματικές ομάδες κρούσης των σαμποτέρ και των δολιοφθορέων"
Το Εθνικοαπελευθερωτικό ΟΧΙ , η Κομαντατούρ, ο Δημήτρης Λιαντίνης , οι "λαδάδες -μαυραγορίτες" αλλά και ο Σαλταδόρος" του ξακουστού ρεμπέτη Μιχάλη Γενίτσαρη.....
"Στην κατοχή τα άλογα γίνανε αυτοκίνητα. Και Κολοκοτρωναίοι ήσαν οι ήρωες της εθνικής αντίστασης που ξεκίναγαν από το μικρό σαλταδόρο της οδού Αιόλου και ανέβαιναν στις αποτελεσματικές ομάδες κρούσης των σαμποτέρ και των δολιοφθορέων
Τότε λοιπόν, τύχαινε ν’ ακούσεις το τραγούδι του Σαλταδόρου. Το τραγουδούσαν κάποιοι απονύχτηδες στα υπόγεια ταβερνεία. Στέκια καημού και εκτόνωσης δηλαδή, όπως παλιά τα λημέρια των κλεφτών στα όρη.
Δεν τη φοβάμαι τη στενή, το ξύλο, την κουμπούρα, βρε
κείνη που φοβήθηκα είν’ η κουμαντατούρα.....
Θα σαλτάρω, θα
σαλτάρω,
τη ρεζέρβα να τους πάρω.
Εννοούσε να ειπεί τη ρεζέρβα από τα καμιόνια και τα μηχανοκίνητα της γερμανικής
κομμαντατούρας.
Ο Σαλταδόρος, αυτό το λαϊκό άσμα από το πρώιμο ρεπερτόριο του ρεμπέτικου τραγουδιού, είναι η
τελευταία επιβίωση της δημοτικής μας ποίησης.
Ταυτόχρονα όμως είναι και η επιτύμβια κατάθεσή της. Γιατί μετά το σαλταδόρο η δημοτική μας
ποίηση, ωσάν η οργανική συνέχεια αμεσότητας στην ζωή του λαού μας, πεθαίνει.
Μετά το σαλταδόρο τα άλλα είναι σιωπή που είπε ο Άμλετ."
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ "Ο ΣΑΛΤΑΔΟΡΟΣ"
Για τους σαλταδόρους της Κατοχής μιλάμε, ως ιστορική αναφορά, για μια ιδιόμορφη δηλαδή ομάδα παράτολμων νέων μικροκατεργαραίων, που έκαναν «σάλτο-ρεσάλτο» σε καμιόνια, αποθήκες καιάλλες γερμανικές εγκαταστάσεις και συναποκόμιζαν ό,τι μπορούσαν και ιδιαίτερα μπιτόνια με συνθετική βενζίνη, ρεζέρβες αυτοκινήτων και άλλα υλικά. Πολλοί απ' αυτούς έχασαν τη ζωή τους κατά τις παράτολμες «επιχειρήσεις» τους, όπως ο αρχισαλταδόρος ο Φώντας, που έγινε τραγούδι όταν σκοτώθηκε εκεί «στη στρίψη του Βοτανικού», όπου έκοβαν ταχύτητα τα γερμανικά καμιόνια, δίνοντας ευκαιρία για το ρεσάλτο. Τα γερμανικά λάφυρά τους τα αποθήκευαν σε ξεροπήγαδα στην περιοχή Ασυρμάτου των Πετραλώνων και σ' αυτά περιλαμβάνονταν ακόμη και νάρκες και όπλα.
Και δεν είναι λίγες οι φορές που αυτοί οι «Ρομπέν» των δρόμων μοίραζαν ιταλικές
«πανιότες» και γερμανικές κονσέρβες σε παιδιά και οικογένειες που πέθαιναν από την πείνα. Κατά τούτο, οι σαλταδόροι της Κατοχής δεν είχαν καμιά σχέση και
ομοιότητα με τους στυγερούς μαυραγορίτες που πούλαγαν τη μάνα και τον πατέρα τους για να αποκομίσουν χρυσάφι από το αίμα των συμπατριωτών τους. Και όταν
κατέρρεε
ο Αξονας στην Αφρική... αντιστέκονταν με το σύνθημα «Βάστα Ρόμελ» για να παρατείνουν τη μαύρη αγορά των εγκληματικών συμφερόντων τους....
Γ.Β
Οι "σαλταδόροι" είχαν δικούς τους κωδικούς για να συνεννοούνται, οι μάγκες σαν συμμορία: Λίιιιου, για τη συνάντησή τους, ντου ντου ντου που σήμαινε όρμα τώρα και χάπατες που προειδοποιούσε κίνδυνος, πρόσεχε.
Ζηλεύουνε δε θέλουνε ντυμένο να με δούνε
μπατίρη θέλουν να με δούν για να φχαριστηθούνε
Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω
Μα εγώ πάντα βολεύομαι γιατί την εσαλτάρω
σε κανα αμάξι Γερμανού και πάντα τη ρεφάρω
Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω
Βενζίνες και πετρέλαια εμείς τα κυνηγάμε
γιατί έχουνε πολλά λεφτά και μόρτικα γλεντάμε
Σάλτα ρίξε τη ρεζέρβα γίνε ντου και σήκω φεύγα
Οι Γερμανοί μας κυνηγούν μα εμείς δεν τους ακούμε
εμείς θα τη σαλτάρουμε ώσπου να σκοτωθούμε
Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω
Την ίδια ώρα, οι αισχροί και στυγνοί μαυραγορίτες και οι λαδάδες
άρπαξαν περιουσίες για ένα μπουκάλι λάδι, αλλά κοίτα πως γίνεται, αυτοί
βρέθηκαν
φτιαγμένοι μετά το πόλεμο.
Ο Μιχάλης Γενίτσαρης έγραψε και για τους "λαλάδες-μαυραγορίτες"
Όσοι πουλάνε μαύρη αγορά
Οι παλιομασκαράδες
Θα τους κρεμάσουνε κι αυτούς
Όπως τους δυο λαδάδες
Που τους κρεμάσαν καί τους δυο
Ψηλά σε μια κολόνα
Οι γερμανοί οι βάρβαροι
Και το θυμούμαι ακόμα
Προσέχτε οι υπόλοιποι
Μην το περνάτε αστεία
Γιατί θα σας κρεμάσουνε
στην ίδια την πλατεία
Ηχογραφήθηκε στις ΗΠΑ το 1947, δίσκος Standard Αμερικής / F-9025. με το Γιώργο Κατσαρό.
Ο Μιχάλης Γενίτσαρης στο τραγούδι του, ο "σαλταδόρος". Από τήν τηλεοπτική σειρά το μινόρε τής αυγής.
"Ο σαλταδόρος" με τον Γενίτσαρη σε βίντεο με εικόνες εποχής.
ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΟ "ΣΑΛΤΑΔΟΡΟ " ΤΟΥ ΓΕΝΙΤΣΑΡΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΥΤΟΥΛΑΚΗ ΚΑΙ "ΠΕΡΙΠΟΙΗΜΕΝΟ" ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ.
Γ.Β
Ο ποντιακής καταγωγής συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς , γράφει το γνωστό του διήγημα “Οι Πιτσιρίκοι”. Αναφέρεται σε μια νύχτα του Γενάρη του ΄42, όπου ένα γερμανικό φορτηγό σταματά στο Ζάππειο. Ο σκοπός βηματίζει νευρικά, φοβούμενος την τρομερή φήμη που έχουν τα αλητάκια της Αθήνας , οι σαλταδόροι. Ξαφνικά, μέσα στο σκοτάδι εμφανίζεται ένα κουρελιασμένο παιδάκι που ζητά από το σκοπό ανάψει το τσιγάρο του από το φανάρι του φορτηγού- ΄΄Καμαράτ, ανάψει σιγαρέτ΄΄. Ο Γερμανός σκοπός ξεκαρδίζεται από τα γέλια και σκέφτεται πόσο ανόητα είναι τα παιδάκια στην Αθήνα... Μετά από πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες το αλητάκι ανάβει το τσιγάρο του από τον αναπτήρα του σκοπού και εξαφανίζεται. Ο σκοπός ξαναρχίζει τις βόλτες του στο αυτοκίνητο και έκπληκτος διαπιστώνει πως έπεσε θύμα κοροϊδίας. Όση ώρα γελούσε με το ΄΄κουτό΄΄ παιδάκι, η υπόλοιπή παρέα του ΄΄πιτσιρίκου΄΄, καταλήστεψε το γερμανικό φορτηγό.
ΑπάντησηΔιαγραφή