"Φιλία είναι η ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα " Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΕΣ ΦΙΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ.

Του "Γ" { Σύνδεση κειμένων, εικόνων και βίντεο }

30/7 . Ημέρα  αφιερωμένη  στη  φιλία  σήμερα . 
"Φιλία είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα", είχε πει ο Σωκράτης. Για ορισμένους η πραγματική φιλία έρχεται μια φορά στη ζωή, ενώ για μερικούς αποτελεί........

ένα άπιαστο όνειρο. Εμπειρίες, απόψεις και συμπεριφορές, όλα ανατρέπονται από τη στιγμή που εισχωρήσει η αληθινή φιλία στη ζωή μας. Πώς όμως μπορούμε  να "ανοίξουμε"  τις πόρτες στην πραγματική φιλία;

          

1. Πραγματικοί με τον εαυτό μας… αληθινοί φίλοι με τους γύρω μας

Εάν επιθυμούμε να έχουμε πραγματικούς φίλους, θα πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε και να αποδεχτούμε  τον εαυτό μας. Άλλωστε αν δεν αποδεχτούμε  και δεν αγαπάτε τον ίδιο μας τον εαυτό, πώς θα οδηγήσουμε  τους άλλους προς εμάς και πως θα τους καλωσορίσουμε;

2. Σεβασμός στη διαφορετικότητα των άλλων

Ο καθένας κοιτάζει τη ζωή μέσα από το δικό του φακό. Συχνά εμείς αναμένουμε από τους άλλους να δουν τη ζωή τους μέσα από το δικό μας φακό, δημιουργώντας έτσι πολλά προβλήματα. Πρέπει να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και κατανόηση, καθώς οι διαφορές κάνουν ισχυρότερη μια φιλία.

3. Η εμπιστοσύνη και η ειλικρίνεια καθοδηγούν μια φιλία

Αφεθείτε ελεύθεροι μπροστά στους άλλους, μοιραστείτε τις σκέψεις σας και μιλήστε όσο πιο ειλικρινά μπορείτε. Οι άνθρωποι αισθάνονται τον τρόπο που τους προσεγγίζουν, μετατρέποντας έτσι τη συμπεριφορά τους. Μην συζητήσετε για το φίλο σας πίσω από την πλάτη του και μην αφήνετε τους άλλους να αναφέρουν άσχημα πράγματα για αυτόν.

4. Να είμαστε  παρόντες και στις δύσκολες στιγμές

Η αληθινή φιλία δεν βασίζεται στο να είμαστε εκεί όταν είναι βολικό αλλά όταν είναι δύσκολο. Όταν περνάμε ευτυχισμένες στιγμές όλοι επιθυμούν να μοιραστούν τη χαρά μας αλλά μόνο οι αληθινοί φίλοι θα μας συμπαρασταθούν σε δύσκολες προσωπικές στιγμές.

5. Η αληθινή φιλία είναι γεμάτη αγάπη και γεμάτη "θετικές " ανησυχίες

Αν έχουμε την αίσθηση ότι ο φίλος μας διαθέτει κάποιο πρόβλημα πρέπει να τον αφυπνίσουμε και να τον υποστηρίξουμε όσο περισσότερο γίνεται. Ο καλός φίλος δεν προσπαθεί να γίνεται αρεστός μέσα από τη συγκατάθεσή του, αλλά ορισμένες φορές φαίνεται μέσα από τη θέλησή του να μας δείξει το λάθος. Μην είμαστε επικριτικοί, αλλά να  δίνουμε  στοχαστικές συμβουλές, δείχνοντάς με αισιόδοξο τρόπο το "καλό" του.

6. Να  βλέπουμε  τη θετική πλευρά των άλλων

Ένας αληθινός φίλος σίγουρα γνωρίζει αρκετά καλά τα μειονεκτήματά σας, αλλά δεν παύει να πιστεύει στις δυνατότητες μας. Επικεντρωθείτε στα καλά σημεία των φίλων σας, εκτιμήστε τα όμορφα πράγματα πάνω τους και δείξτε τους τα συναισθήματά σας για αυτόν. Η εκτίμηση είναι ένα συναίσθημα που όλοι το έχουν ανάγκη.

7. Μην «εγκλωβίζετε» το φίλο σας στις δικές σας ανάγκες…

Δώστε χώρο στους ανθρώπους γύρω σας. Η ανάγκη για αποκλειστικότητα πολλές φορές κουράζει τους άλλους και δεν προσφέρει την κατάλληλη "«αναπνοή" στους φίλους σας. Η επιθυμία για "φρέσκες" συναντήσεις πρέπει να αποτελεί επιθυμία και των δύο. Ένας καλός φίλος δεν απαιτεί και δεν σκέφτεται πρώτα τον εαυτό του, δεν είναι εγωιστής.

8. Η συγχώρεση αποτελεί το χρυσό κανόνα για την πραγματική φιλία

Το ότι δεν εγκρίνετε μια πράξη δεν σημαίνει αποκλειστικά ότι χαρακτηρίζει αυτόν που την υποστήριξε. Η συζήτηση θεωρείται η καλύτερη λύση, ώστε να μπορέσετε να κατανοήσετε την αιτία του προβλήματος. Μην χρησιμοποιείτε τους φίλους σας, ως μέτρο της αξίας σας – έχετε αξία.

9. Εμβαθύνετε τη φιλία σας με την πάροδο του χρόνου

Είναι ωραίο να επιδιώκετε κάθε στιγμή να γνωρίζετε ακόμα περισσότερο έναν άνθρωπο. Κάτι τέτοιο θα σας κάνει να νιώθετε πιο σίγουροι για την ποιότητα της φιλίας σας και θα κρατήσει το ενδιαφέρον ζωντανό. Μην αρκείστε στο χρόνο που έχετε περάσει με κάποιον αλλά παρατηρήστε το κατά πόσο τον γνωρίζετε πραγματικά.

10. Οι αυθόρμητες δραστηριότητες και ο ελεύθερος χρόνος… τα κλειδιά για μια φιλία

Να  δισκεδάζουμε κάνοντας κάθε μέρα διαφορετικές δραστηριότητες, αποτελώντας ουσιαστικά μια θετική δύναμη στη ζωή του φίλου μας. Το καλύτερο δώρο δεν στηρίζεται στα χρήματα, αλλά στην αφιέρωση του ελεύθερου χρόνου μας. Να  προσπαθούμε  να  δημιουργούμε  καινούριες εμπειρίες και χαρούμενες στιγμές.

ΟΙ  ΠΙΟ  ΓΝΩΣΤΕΣ , ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ  ΚΑΙ  ΔΥΝΑΤΕΣ  ΦΙΛΙΕΣ  ΣΤΗΝ  ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ  ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ   ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ.

ΘΗΣΕΑΣ  ΚΑΙ  ΠΕΙΡΙΘΟΥΣ

Ο Πειρίθους ήταν βασιλιάς των Λαπιθών, μιας γενναίας φυλής στην Θεσσαλία, ο οποίος ήταν γνωστός στην περιοχή του για την γενναιότητα του αλλά και τα σπουδαία του κατορθώματα. Με τον καιρό όμως άρχισε να ζηλεύει τα κατορθώματα του Θησέα, του βασιλιά της Αθήνας, σε σημείο που ήθελε να τον προκαλέσει για να του αποδείξει ότι ήταν καλύτερος. Για αυτό το λόγο πήγε στην Αθήνα κι έκλεψε ένα κοπάδι βόδια του Θησέα, προκαλώντας τον σε μονομαχία. Όταν ο Θησέας έμαθε για την πρόκληση του Πειρίθου πήγε να τον βρει με σκοπό να επανορθώσει για την προσβολή που του έγινε. Όταν οι δύο άνδρες αντίκρυσαν ο ένας τον άλλον ήταν γεμάτοι από οργή και θυμό, θέλοντας να σκοτώσει ο ένας τον άλλον. Όμως κάτι τους κρατούσε, κάτι τους εμπόδισε από το να μονομαχήσουν και σύντομα ο θυμός τους άρχισε να μετατρέπεται σε θαυμασμό. Στο τέλος, αντί να χτυπηθούν με τα σπαθιά τους αγκαλιάστηκαν κι ορκίστηκαν φιλία ο ένας στον άλλον.

ΗΡΑ ΚΑΙ  ΑΘΗΝΑ.

Η φιλία της Ήρας και της Αθηνάς ξεκίνησε όταν ο Πάρης έδωσε το "μήλο της έριδας" στην Αφροδίτη κρίνοντας πως εκείνη είναι η πιο όμορφη. Έτσι ενωμένες, όταν οι Έλληνες πήγαν στην Τροία και την πολιόρκησαν, συμμάχησαν, για να τιμωρήσουν τον Πάρη και την πόλη του. 

ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ  ΚΑΙ  ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ .

Η φιλία τους δυνάμωσε ακόμα περισσότερο, όταν σε μια μάχη με τους Αρκάδες, το 385π.Χ., έσωσε ο Επαμεινώνδας τον Πελοπίδα, ο οποίος είχε δεχθεί επτά θανάσιμα πλήγματα. Πελοπίδας-Επαμεινώνδας Ο Επαμεινώνδας ήταν μέλος της αριστοκρατίας της Θήβας. O Πελοπίδας ήταν ένα δοξασμένο αρχοντόπουλο της Θήβας που πολεμούσε στο πλευρό του αδελφικού του φίλου E παμεινώνδα. Στη μάχη της Μαντινείας, συνέβη ένα σημαντικό γεγονός για τη ζωή του Επαμεινώνδα. Έσωσε τη ζωή του Πελοπίδα. Ο Πελοπίδας, μετά από 7 χτυπήματα, έπεσε κοντά σε ένα πλήθος από δικούς του και εχθρούς – αλλά ο Επαμεινώνδας, παρόλο που τον θεώρησε νεκρό, στάθηκε μπροστά για να υπερασπιστεί το σώμα και τα χέρια του, μόνος εναντίον πολλών, προτιμώντας να πεθάνει παρά να αφήσει τον Πελοπίδα να βρίσκεται πεσμένος εκεί. Και τώρα, ο Επαμεινώνδας βρισκόταν σε άθλια κατάσταση, καθώς είχε δεχθεί χτύπημα από δόρυ στο στήθος. Προς καλή του τύχη, ο Αγησίπολις, βασιλιάς των Σπαρτιατών, έσπευσε σε βοήθεια, και έσωσε και τον Πελοπίδα και τον Επαμεινώνδα.

ΔΑΜΩΝ  ΚΑΙ  ΦΙΝΤΙΑΣ

Ο Δάμων ήταν Πυθαγόρειος φιλόσοφος ο οποίος έζησε και έδρασε στις Συρακούσες της Σικελίας. Έζησε κατά τα μέσα του 4 ου αιώνα π. Χ., όταν τύραννος των Συρακουσών υπήρξε ο Διονύσιος ο νεότερος. Ο τελευταίος θεώρησε τον Φιντία, τον καλύτερο φίλο του Δάμωνα, ύποπτο συνομωσίας εναντίον του και τον καταδίκασε σε θάνατο. Ο Φιντίας παρακάλεσε πριν την εκτέλεση της ποινής να επισκεφτεί την οικογένειά του για να διεκπεραιώσει τις οικογενειακές του υποχρεώσεις. Ο τύραννος Διονύσιος δίσταζε να του επιτρέψει να φύγει. Τότε έδωσε τη λύση ο Δάμων ο οποίος μπήκε ως εγγυητής και προθυμοποιήθηκε να πάρει την θέση του φίλου του, έως ότου να επιστρέψει εκείνος …

ΜΕΝΕΛΑΟΣ  ΚΑΙ  ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Η έμφαση στην ισότητα μεταξύ φίλων χαρακτηρίζει πάνω απ’ όλα την αθηναϊκή δημοκρατία, αν και τη συναντάμε ήδη στην αρχαϊκή εποχή (λ.χ. μεταξύ Οδυσσέα και Μενέλαου στην Οδύσσεια). Στην αθηναϊκή δημοκρατία οι σχέσεις μεταξύ ίσων φίλων θεμελιώνονται σε μια αντίληψη αμοιβαίας βοήθειας σε περίοδο κρίσης. Η αντίληψη αυτή τονίζει την αμοιβαία εξάρτηση των φίλων.

ΟΡΕΣΤΗΣ  ΚΑΙ  ΠΥΛΑΔΗΣ

Η φιλία του Ορέστη και του Πυλάδη υπήρξε παροιμιώδης. Μαζί εκδικήθηκαν για το θάνατο του Αγαμέμνονα, σκοτώνοντας την Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο. Ορέστης-Πυλάδης Ο Ορέστης ήταν γιος του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, αδελφός της Ιφιγένειας, της Ηλέκτρας και της Χρυσόθεμης. Όταν η μητέρα του δολοφόνησε τον πατέρα του, η Ηλέκτρα φυγάδευσε τον Ορέστη στη Φωκίδα. Εκεί ζούσε ο θείος του Στρόφιος, που τον φιλοξένησε. Η φιλία του με τον εξάδελφό του Πυλάδη, γιο του Στρόφιου, υπήρξε παροιμιώδης. Στη Φωκίδα ο Ορέστης έμεινε οχτώ χρόνια. Επέστρεψε στις Μήκυνες μαζί με τον Πυλάδη και εκδικήθηκε το θάνατο του Αγαμέμνονα, σκοτώνοντας την Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο.

ΑΧΙΛΛΕΑΣ  ΚΑΙ  ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ

 Η μεγάλη φιλία του Αχιλλέα και του Πάτροκλου ξεκίνησε όταν ήταν μικρά παιδιά. Ήταν μεγαλωμένοι και οι δύο από τον Κένταυρο Χείρωνα. Η φιλία τους κράτησε πάρα πολλά χρόνια μέχρι που ο Έκτορας σκότωσε τον Πάτροκλο στον πόλεμο της Τροίας.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ  ΚΑΙ  ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΑΣ

Αυτή η βαθειά σχέση Αχιλλέα και Πατρόκλου έγινε πηγή έμπνευσης και παράδειγμα για τον Μέγα Αλέξανδρο προς τον Ηφαιστίωνα. Ο Αλέξανδρος όταν πληροφορήθηκε τον θάνατο του Ηφαιστίωνα, δεν θέλησε επί τρείς ημέρες να αγγίξει τροφή. Έκλαιγε ή πενθούσε σιωπηλός. Δέκα χρόνια πριν, είχαν και οι δύο επισκεφθεί τους τάφους του Αχιλλέα και του Πατρόκλου, στην πρωτεύουσα της Τροίας, το Ίλιο. Και  η  ειρωνεία.... Το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε και με τον Ηφαιστίωνα και τον Μέγα Αλέξανδρο.

ΑΓΙΟΣ  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ  ΚΑΙ  ΑΓΙΟΣ  ΝΕΣΤΩΡ

Ο Νέστορας ήταν πολύ νέος στην ηλικία, ωραίος στην όψη και γνώριμος του Αγίου και ενδόξου Δημητρίου .
Ο Νέστορας, λοιπόν, βλέποντας ότι ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός χαιρόταν για τις νίκες κάποιου σωματώδους βαρβάρου, ονομαζόμενου Λυαίου, μίσησε την υπερηφάνεια του. Βλέποντας όμως και τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου, πήρε θάρρος. Πήγε λοιπόν στη φυλακή, όπου ήταν κλεισμένος ο Μεγαλομάρτυρας, και έπεσε στα πόδια του. Δούλε του Θεού Δημήτριε, είπε, εγώ είμαι πρόθυμος να μονομαχήσω με το Λυαίο, γι' αυτό προσευχήσου για μένα στο όνομα του Χριστού. Ο Άγιος, αφού τον σφράγισε με το σημείο του τιμίου Σταυρού, του είπε ότι και το Λυαίο θα νικήσει και για το Χριστό θα μαρτυρήσει. Τότε, λοιπόν, ο Νέστορας μπήκε στο στάδιο χωρίς φόβο και ανεφώνησε: "Θεὲ τοῦ Δημητρίου, βοήθει μοί". Και αφού πολέμησε με το Λυαίο, του κατάφερε δυνατό χτύπημα με το μαχαίρι του στην καρδιά και τον θανάτωσε.

ΦΙΛΙΠΠΟΣ  ΚΑΙ  ΝΑΘΑΝΑΗΛ

Όταν ο Φίλιππος έγινε μαθητής του Ιησού, έτρεξε και φώναξε τον φίλο του, Ναθαναήλ. Μαζί πορεύτηκαν και ως μαθητές του Χριστού αλλά και μετά ως Απόστολοι.

ΑΓΙΟΣ  ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ  Ο  ΘΕΟΛΟΓΟΣ  ΚΑΙ  ΜΕΓΑΣ  ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ.

Μία ἀληθινή φιλία εἶχαν ὁ Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος μέ τόν Μέγα Βασίλειο. Αὐτή γίνεται φανερή ἀπό τά κείμενά τους καί κυρίως ἀπό τά κείμενα τοῦ Ἅγ. Γρηγορίου, ὅπου μᾶς περιγράφει καί ταυτόχρονα μᾶς ὑποδεικνύει τίς προϋποθέσεις μίας μεγάλης φιλίας, ὅπως αὐτή πού εἶχε ὁ ἴδιος μέ τόν Μέγα Βασίλειο.

"Γ"